ترامپ به کدام رئیس جمهور آمریکا شبیه‌تر است؟
احتمال نپذیرفتن نتیجه انتخابات توسط ترامپ، تا شورش خیابانی طرفدارانش و یا کامل کردن شباهت‌ها با اندرو جکسون، یعنی قهرمان سازی و صبر تا ۴ سال بعد وتلاش برای حذف مجمع الکترال، همه و همه امید برای دنباله‌های جذاب این انتخابات پرحاشیه را، بین تماشاگران جهانی شوی تلویزیونی انتخابات ۲۰۱۶، زنده نگه داشته است.
احتمال نپذیرفتن نتیجه انتخابات توسط ترامپ، تا شورش خیابانی طرفدارانش و یا کامل کردن شباهت‌ها با اندرو جکسون، یعنی قهرمان سازی و صبر تا 4 سال بعد وتلاش برای حذف مجمع الکترال، همه و همه امید برای دنباله‌های جذاب این انتخابات پرحاشیه را، بین تماشاگران جهانی شوی تلویزیونی انتخابات 2016، زنده نگه داشته است.
«من گفتم که باید ببینم در آن زمان چه می‌شود! من شما را در حالت تعلیق نگه می‌دارم.»
جکسون روحیه بسیار مبارز و جنگجویی داشت. قبل از ریاست جمهوری در جنگ‌های آمریکا با بریتانیایی‌ها شرکت کرده بود و تا سر حد یک قهرمان ملی در بین مردم مشهور شده بود. وی روحیه متهورانه‌ای داشت و در طول ایام زندگی بارها با افراد شرور دوئل کرده بود.
روانشناسان آمریکایی جکسون را صاحب روحیه‌ای پرخاشجو معرفی کرده‌اند و در عین حال از طرف بسیاری از نخبگان آمریکایی، یک پوپولیست، لقب گرفته بود. جکسون نخستین رئیس جمهور آمریکا بود که ریشه در طبقه الیگارشی جامعه آمریکا نداشت و با خلق و خوی عوامانه مورد پسند عموم مردم حاشیه نشین و اقشار متوسط جامعه آمریکا قرار گرفت. به خاطر این صفات فردی، جکسون، پیوسته در نبرد با قشر نخبگان در جامعه آن روز آمریکا قرار داشت. جکسون برای تحریک و عصبانی‌کردن آنها دستور به پخش موسیقی محلی و عوامانه از بلندگوهای کاخ سفید داده بود و در طرف دیگر، نخبگان سیاسی با تمسخر وی، او را «پادشاه اراذل و اوباش» و «پوپولیست خشمگین» می‌نامیدند. صرف نظر از ثروت میلیاردی ترامپ (که آن هم حاصل سال‌ها دست و پنجه نرم کردن در بازار تقریباً سنتی املاک و زمین‌های تجاری است، نه در فضای دلالی و بورس و بانکداری میلیاردرهای وال استریت)، شخصیت جکسون در مقایسه با ترامپ شباهت زیادی دارد. ترامپ همچون اندرو جکسون میانه خوبی با نخبگان سیاسی آمریکا (چه دموکرات‌ها و چه جمهوری‌خواهان) ندارد. بارها به عنوان پوپولیست در رسانه‌های آمریکا مورد انتقاد واقع شده است. روحیه مبارز ترامپ بارها او را در برابر اشخاص مختلف قرار داده است. اکثر جمهوری خواان مشهور از او حمایت نکردند. حس انتقام‌گیری و پرخاشجویی وی دقیقا همچون جکسون باعث ترس از واکنش‌های وی در برابر مسائل سیاست خارجی و بروز جنگ شده است. البته در این مقایسه نباید روی تفاوت عصر زندگی جکسون، با زمانه زندگی ترامپ، به علاوه تجربه متمادی سال‌ها حضور وی در رسانه‌ها و جمع سلبریتی‌های آمریکایی، چشم پوشی کرد.
اما مهمترین وجه شباهت جکسون به ترامپ، در انتقادهای فاش و علنی اندرو جکسون، به سیستم انتخاباتی آمریکا و اِلکترال‌ها و اشاره‌های مکرر ترامپ به وجود «سیستم فاسد» در نظام سیاسی آمریکا است. اندرو جکسون پس از آنکه در انتخابات سال 1824، خود را ناکام مظلوم نظام انتخاباتی آمریکا دید، هوادارانش درباره او گفتند که او «مردی از جنس مردم که حق او را اشراف فاسد خورده اند». با همین مظلوم‌نمایی ها جکسون توانست بر موج خشم عمومی مردم سوار شود و در انتخابات بعدی یعنی در سال 1828 رئیس جمهور آمریکا شود. او پس از انتخاب و تصدی عنوان رئیس جمهوری در اولین سخنرانی رسمی خود به عنوان رئیس جمهور از سیستم رای گیری در انتخابات آمریکا انتقاد کرد و خواهان حذف مجمع الکترال شده بود. تلاشی که هرگز جایی در واقعیت قانون انتخاباتی آمریکا پیدا نکرد.
اعتراض به سیستم فاسد و احتمال بالای تقلب در وضعیتی که در آن نهایتاً اِلکترال‌ها باید رئیس جمهور را در آمریکا تعیین کنند، در کمپین انتخاباتی ترامپ بسیار سابقه دارد. رسوایی هیلاری کلینتون پس از افشای ایمیل‌های کمیته حزب دموکرات، که از دست بردن در نظرسنجی‌ها به نفع کلینتون و به ضرر بزنی سندرز خبر می‌داد، موج گسترده‌ای انتقاد به نظام رای‌گیری در آمریکا را از ظرف کمپین انتخاباتی ترامپ را حواله به تاریخ سیاسی آمریکا کرد. در ادامه رقابت‌های انتخاباتی هم ترامپ با همین فرمان جلو آمد. در کمپین انتخاباتی او به نظرسنجی های foxnews (که مهمترین رسانه حامی ترامپ محسوب می‌شود) استناد می‌شد و نظرسنجی‌های cnn و nytimes یا مورد بی‌توجهی قرار می‌گرفت یا در ادامه همان «سیستم فاسد»ی که برای انتخاب هیلاری کلینتون تلاش می‌کند، معرفی شدند. تا اینکه کار به مناظره سوم، بین ترامپ و کلینتون و دیالوگِ ابتدای این گزارش، بین والاس مجری مناظره و ترامپ، کشیده شد شد. او بعد از این مناظره پایانی هم از احتمال تقلب در انتخابات سخن گفته است و همچنان ناظران جهانی انتخابات را در سردرگمی واکنش خود پس از اعلام نتیجه انتخابات قرار داده است. زمانی که او به عنوان رئیس جمهور از مجمع الکترال‌ها معرفی نشود، از احتمال نپذیرفتن این نتیجه تا شورش خیابانی طرفدارانش ( + ) و یا کامل کردن شباهت‌ها با اندرو جکسون، یعنی قهرمان سازی و صبر تا 4 سال بعد، همه و همه امید برای دنباله‌های جذاب این انتخابات پرحاشیه را، بین تماشاگران جهانی شوی تلویزیونی انتخابات 2016، زنده نگه داشته است.
دیدگاه تان را بنویسید