فرار هفت ماهه کلینتون از مواجه شدن با خبرنگاران

سرویس بین الملل فردا: اصرار چندباره رسانه های مختلف بر برگزاری کنفرانس خبری آزاردهنده تر است یا امتناع کلینتون از شرکت در کنفرانسی با حضور رسانه ها، که از دسامبر 2015 به بعد دیگر تکرار نشده است؟

وجه دیگر ماجرا این است که در فروم های رسمی مانند جلسات استماع کنگره کلینتون می تواند همه سوالات جمهوری خواهان را با بهانه حزبی بودن به تمسخر بگیرد اما در کنفرانس خبری دیگر از این خبرها نخواهد بود و او نمی تواند خود را از معرض قضاوت خبرنگاران و مردمی که پای اخبار آن ها می نشینند رها سازد. از طرفی جلساتی مانند استماع برای نتیجه گیری در مورد یک موضوع خاص است اما کنفرانس های خبری محل جولان خبرنگارها برای انفجار بمب خبری است، ولو جواب درخوری نشنوند. کنفرانس های خبری محل منازعه است نه کوششی برای رسیدن به حقیقت ماجرا. با این حال کلینتون دقیقا ترس عجیبی از همین ماجرا دارد. او در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درباره امکان کنار رفتنش از صحنه انتخاباتی گفته بود، من حتی به این سوال پاسخ هم نمی دهم!شاید بتوان یکی از دلایل فوبیای کلینتون نسبت به کنفرانس خبری را مسائل روی داده در کنفرانس مارس 2015 پس از رسوایی ایمیل های وی دانست که پاسخ های عصبانی کلینتون ضربه بزرگی به او وارد کرد.کلینتون از پینگ پنگ کنفرانس خبری و تلاش برای اثبات کردن خود به جمعی از خبرنگاران که برای استنطاق وی جمع شده اند بیزار است و همین باعث می شود به سرعت در برابر پرسش های آن ها عصبی شود. البته همین مساله است که یاعث می شود رسانه ها نیز به پوشش منفی علیه وی تمایل بیش تری داشته یاشند.