انتخابات آمریکا؛ آنچه گذشت

خبرگزاری ایسنا: تنور انتخابات امسال آمریکا هم حسابی گرم است و بعد از کنار رفتن کاندیداهای اولیه، حالا انتخابات به دو چهره اصلی رسیده است. هیلاری کلینتون که اگر انتخاب شود، اولین رئیس جمهور زن آمریکا خواهد بود و دونالد ترامپ که اگر بخت با او یار شود و عنوان رییس جمهور ایالت متحده را از آن خودش کند، نخستین رئیس جمهوری آمریکاست که به دلیل «خار پاشنه» از خدمت سربازی در زمان جنگ ویتنام معاف شده است.

انتخابات در آمریکا به صورت غیرمستقیم برگزار می‎شود؛ در واقع شهروندان آمریکایی برای شرکت در انتخابات، در یکی از 50 ایالت آمریکا و واشنگتن دی.سی ثبت نام می‏‌کنند تا در روز انتخابات -که سه‌شنبه اول نوامبر هر دوره است و امسال در 8 نوامبر برگزار خواهد شد- به یکی از نمایندگان «الکترا» رای بدهند. الکتراها گروهی هستند که هر چهار سال، رئیس‌جمهوری و معاون رئیس‌جمهوری آمریکا را انتخاب می‏‌کنند. الکتراها خودشان بر اساس قوانین خاص هر ایالت انتخاب می‎شوند و کاندیدایی که اکثریت آرای الکتراها را به دست بیاورد، برای چهار سال رئیس جمهور ایالت متحده آمریکا می‎شود، اگر هیچ کدام از کاندیداها اکثریت آرا را به دست نیاورد، مجلس نمایندگان، رئیس جمهوری را انتخاب می‏‌کند.

این دوره از انتخابات آمریکا با نامزدهای جالبی مواجه است: برنی سندرز- که البته از انتخابات کناره گرفت- هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ به عنوان شاخص‌ترین گزینه‏‌ها.

برنی سندرز و هیلاری کلیتون رقبای هم در حزب دموکرات بودند. برنی سندرز که سناتور مستقل ایالت ورمونت است، خانواده‏ای یهودی داشته و بسیاری از اعضای خانواده‎اش را در هلوکاست از دست داده است. سندرز را اولین سوسیالیستی می‏‌دانند که به کنگره آمریکا راه یافته است، اصلی که در کمپین انتخاباتی او هم مشهود بود؛ چنان‌که او به جای تکیه بر حامیان مالی بزرگ، از حامیانی کوچک از طبقات متوسط و پایین جامعه آمریکا برخوردار بود. ایده‏‌ها و شعارهای انتخاباتی سندرز، کمی رویایی بود. او در سخنرانی‏‌هایش بارها از لزوم تغییرات اساسی در مورد برابری دستمزدها، تأمین آموزش و بهداشت رایگان، افزایش مالیات ثروتمندان و مبارزه با تبعیض‌های نژادی و جنسیتی در ایالات متحده سخن گفت. او همچنین در سیاست خارجی هم‌ آرایی روشنفکرانه و رویایی البته در جغرافیای آمریکایی دارد و معتقد است آمریکا باید اسراییل را برای به رسمیت شناختن حقوق فلسطینی‌ها تحت فشار بگذارد. همچنین طرفدار یافتن راهکاری سیاسی برای برقراری ارتباط بین ایران و آمریکاست و البته اولین کسی بوده که رسما به نقش داشتن دولت آمریکا در کودتای 28 مرداد و سرنگونی دولت مصدق اشاره کرده است. او همچنین دغدغه‎های محیط زیستی روشنی داشت و موافق حمایت از مهاجران بود. سندرز بارها در مناظره‎های خود با هیلاری کلینتون، کلینتون را به چالش کشید و سیاست‌های او را نقد کرد.

سندرز کمپین انتخاباتی پرشوری را هدایت کرد و افراد زیادی، به ویژه جوانان با شور و اشتیاق برای کمپین او تلاش کردند، او در برخی ایالت‎های آمریکا آرای بالایی هم کسب کرد، اما در نهایت در انتخابات درون حزبی به رقیب سرسختش هیلاری کلینتون باخت تا کلینتون کسی باشد که در مقابل دونالد ترامپ، مبارزات انتخاباتی را به مراحل نهایی برساند. سندرز بعد از کنار رفتن از انتخابات حمایت خود را از رقیبش اعلام کرد و از طرفدارانش خواست که به هیلاری کلینتون رای بدهند.

«هیلاری رودهام کلینتون» 69 ساله است و در واقع اولین زن در تاریخ آمریکاست که به عنوان گزینه اصلی حزب دموکرات به مرحله نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری می‏‌رسد. آخرین منصب او تکیه بر سمت وزرات امور خارجه آمریکا ست و از سال 1993 تا 2001 هم به واسطه ریاست‌جمهوری همسرش -بیل کلینتون- عنوان «بانوی اول» (first lady) امریکا را داشته است؛ عنوانی که معلوم نیست در صورت رئیس جمهوری شدن هیلاری به چه شکلی به همسرش می‎رسد؛ چون تا کنون هیچ زنی رئیس جمهوری آمریکا نبوده و مشخص نیست لقب بیل کلینتون fist man، first gentleman یا چه چیز دیگری خواهد بود.

هیلاری کلینتون در خانواده‎ای متوسط در حومه شیکاگو به دنیا آمد و بعد از تحصیل در کالج ولزلی در دانشگاه ییل حقوق خواند و همینجا با بیل کلینتون آشنا شد. او در زمانی حادثه واترگیت به عنوان مشاور حقوقی در کنگره آمریکا کار و درباره نقش نیکسون رییس‌جمهوری وقت در این رسوایی سیاسی تحقیق می‎کرد.

او بعد از ازدواج با بیل کلینتون و انتخاب همسرش به عنوان فرماندار آرکانزاس، سال‌ها بانوی اول آرکانزاس بود و بر روی رفاه و آموزش کودکان کار کرد. در زمان ریاست‌جمهوری بیل کلینتون هم، هیلاری کلینتون نقش مهمی در در دفاع از ایجاد برنامه ایالتی بیمه سلامت کودکان، لایحه فرزندخواندگی و خانواده‌های ایمن، و لایحه استقلال نگهداری از کودکان بی‎سرپرست ایفا کرد.

بعد از اتمام دوران ریاست‌جمهوری همسرش به نیویورک رفت و نخستین سناتور زن نیویورک شد و به سنا رفت. او به جنگ افغانستان و صدور قطعنامه علیه عراق رای مثبت داد، اما با بیشتر سیاست‏‌های جورج بوش و جنگ عراق مخالف بود و در سال 2006 با باراک اوباما برای نمایندگی حزب دموکرات برای ریاست‌جمهوری مبارزه کرد، اما در نهایت اوباما نماینده نهایی حزب دوکرات و رئیس‌جمهوری آمریکا شد. اما در انتخابات اخیر آمریکا، اوباما از هیلاری کلینتون که حمایت کرده و درباره او گفته: «من فکر نمی‎کنم کسی با شایستگی‏‌های بیشتری از کلینتون برای این مقام وجود داشته باشد.» علاوه بر رئیس جمهوری آمریکا، برخی دیگر از چهره‎های سیاسی چون جو بایدن-معاون رئیس‌جمهوری آمریکا، فرماندار مینه‎سوتا، برخی اعضای سنا، برخی روزنامه‌ها و خبرگزاری‎های مطرح آمریکا چون نیویورک تایمز، برخی چهره‌های مشهور هالیودی چون لیدی گاگا، جورج کلونی و بیانسه و برخی چهره‎های روشنفکر چون نوام چامسکی از او حمایت کرده‎اند.

هیلاری کلینتون منتقدان جدی هم دارد؛ یکی از جدی‌ترین انتقادها به او درباره برخوردش با ماجراهایی است که به رسوایی اخلاقی بیل کلینتون شهرت یافت، هیلاری کلینتون برای «سرپوش گذاشتن بر آنچه بین همسرش و مونیکا لویسنکی-کارآموز کاخ سفید- گذشته است» مورد انتقاد است. برخی می‌گویند هیلاری کلینتون با مواضع ضد زنی که در این ماجرا داشته، مانع استیضاح کلینتون شده است. یکی دیگر از انتقاداتی که متوجه هیلاری کلینتون است، نمایندگی او از نیویورک در سناست، در حالی که هیلاری کلینتون در نیویورک زندگی نکرده است. استفاده از ایمیل شخصی برای مکاتبه و ارسال نامه‎های اداری و حذف این ایمیل‌ها یکی دیگر از انتقاداتی است که مخالفان کلینتون درباره او مطرح می‎کنند.

در سال 2012 بر اثر حمله به کنسولگری آمریکا در بنغازی لیبی سفیر آمریکا و سه آمریکایی دیگر کشته شدند که در این ماجرا تحقیقات، قصور امنیتی هیلاری کلینتون را موثر خواندند؛ چون او به درخواست‎های مکرر برای افزایش تعداد نگهبانان بیشتر و ارتقای امنیتی کنسولگری بی‌توجهی کرده بود .کلینتون در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۳ در برابر کنگره درباره حمله بنغازی شهادت داد و از اقداماتش در پاسخ به واقعه دفاع کرد و با وجود پذیرش مسئولیت رسمی، گفت از قبل هیچ نقش مستقیمی در مباحثات خاص در خصوص امنیت کنسولگری نداشته است.

«دونالد ترامپ» جنجالی‌‏ترین کاندیدای انتخابات آمریکاست و بعد از پیروزی بر رقیبانش در انتخابات میان‎حزبی، حالا او نماینده حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری است. ترامپ بیش از آنکه سیاست‌پیشه باشد، تاجر و شخصیتی تلویزیونی است که در دوران کمپین ریاست جمهوری‎اش با اظهارت عجیب و غریب درباره مهاجران و مسلمانان مخالفان زیادی برای خودش دست و پا کرده است.

ترامپ 70 ساله و متولد نیویورک است و مادری اسکاتلندی و جدی آلمانی دارد. او از دانشگاه پنسیلونیا لیسانس اقتصاد گرفته اما از دانشگاه لیبرتی هم دکتری افتخاری تجارت دریافت کرده است. خواهر ترامپ قاضی فدرال است.

دوران سربازی ترامپ مصادف با جنگ ویتنام بوده، اما او به دلیل خار پاشنه‎ای که حالا یادش نمی‎‏آید در کدام پایش بوده، معاف شده است. او بعد از تحصیل، در شرکت املاک پدرش شروع به کار می‏‌کند و بعد درگیر پروژه‎های ساختمانی می‎شود و شرکت خودش را تاسیس می‎کند و حالا مالک آپارتمان‏‌ها و برج‎ها و املاک بسیاری است. او علاوه بر کار در عرصه ساخت و ساز و املاک با ایجاد برند ترامپ در تولید کالاهای مختلفی از عطر و شکلات و بستنی گرفته تا بازی‏‌های رایانه‎ای فعال است.

ترامپ یک شخصیت تلویزیونی هم هست، او مدتها مالکیت مسابقه ملکه زیبایی جهان را بر عهده داشته؛ مسابقه‌‏ای که بعد از اعلام نامزدی ریاست جمهوری، ترامپ رابطه خود را با آن قطع کرده است. ارتباط او با ملکه‌‏های زیبایی بارها مورد تمسخر و طنز قرار گرفته، حتی اوباما هم در شام با اهالی رسانه به تمسخر، سابقه روابط دیپلماتیک و روابط خارجه ترامپ را محدود به آشنایی او با ملکه‏‌های زیبایی جهان خواند.

ترامپ در فیلم‏‌های کمدی بازی کرده و در پیاده‎روی هالیوود ستاره‏‌ای به نام او وجود دارد. ترامپ همواره می‎گوید دوستان زیادی در بین بازیگران و افراد مطرح دارد و تقریبا درباره هر چهره مشهوری گفته که "او دوست من است." ترامپ رویکرد مثبتی هم در قبال اسرائیل دارد و گفته دوستان زیادی در اسرائیل دارد.

زندگی خصوصی ترامپ هم بسیار مناقشه برانگیز است، او سه بار ازدواج کرده؛ ازدواج اول او با مانکنی اهل جمهوری چک است که حاصل آن 3 فرزند است، ترامپ دو ماه بعد از تولد دخترش تیفانی با یک هنرپیشه و سپس در سال 2005 با ملانیا کناوس مانکن اهل اسلوونی ازدواج کرد؛ کسی که بیش از 20 سال از ترامپ کوچکتر است و ترامپ بارها در اظهاراتش به وضوح به زیبایی و جاذبه جنسی او افتخار کرده است. ملینا ترامپ در صورت ریاست جمهوری ترامپ، بانوی اول آمریکا می‎شود.

ترامپ متخصص اظهارات غیرکارشناسی و جنجالی است؛ حرف‌هایی مثل اینکه «باید یک دیوار بزرگ بین مکزیک و آمریکا کشید» ، «همه 11 میلیون مهاجر غیرقانونی باید اخراج شوند» و «چین را باید بازخواست کرد» شاید به نظر بسیاری عجیب و مسخره برسد، اما به هر حال ترامپ طرفداران زیادی در آمریکا دارد. کسانی که معتقدند او آدم صادق و راستگویی است، حرفهایش را رک می‏زند، جسور است و خودش تصمیم‌گیرنده است، نه مثل اکثر سیاستمدارنی که مشاورانشان آن‌ها را کنترل می‎کنند. بسیاری سابقه موفق اقتصادی او را ستایش می‎کنند. بسیاری هم سیاست‌‏های او درباره مهاجران را می‎پسندند و معتقدند که او جلوی آمدن مهاجرانی را خواهد گرفت که شغل‎ها را می‏‌دزدند و خدمات بسیاری دریافت می‌کنند.