دیپلماسی ایرانی: می توان برای تعیین مقامات رده بالا به جای استفاده از صندوق رای از علوم سیاسی استفاده کرد. می توانیم از روش امتحان استفاده کنیم. باید از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری بخواهیم تا پشت میز بنشینند و به سوالات پاسخ دهند. می توانیم درباره یک موضوع خاص از آنها سوال بپرسیم: کاندیدای عزیز شما با تروریست های داعش چگونه برخورد خواهید کرد؟
پاسخ های زیر توسط کاندیداهای مختلف داده شده و من با خودکار قرمز ایرادات آنها را گرفته ام.
بازگشت شکنجه و غرق مصنوعی: به غیر از نقض قوانین داخلی و بین المللی، براساس نظر کارشناسان باتجربه، این روش کار نمی کند. تروریست های متعهد صحبت نمی کنند و گول نمی خورند.
افزایش شمار ماموران اطلاعاتی برای حل این مشکل: براساس اطلاعات و تجربه من، ماموران سازمان سیا افتخار می کنند که کار را با شمار نیروهای کمتری انجام دهند. گسترش بروکراسی کمکی به این موضوع نمی کند.
استفاده از بمباران گسترده یا بمباران فرشی (Carpet Bombing): می توان دلیلی پیدا کرد که چرا ارتش ما از این گزینه استفاده نکرده است؟ می توان راهی پیدا کرد که مردم بی گناه را از تروریست ها جدا کرد؟
دستگیری اقوام تروریست ها: روس ها از این گزینه علیه چچنی ها استفاده کرده اند و به نظر می رسد برخی از اوقات هم کار کرده است. اسرائیلی ها مدت های طولانی است که خانه اقوام فلسطینی های مظنون را تخریب می کنند. وقتی بحث به ایالات متحده می رسد، ایدئولوژی ما ایده مجازات افراد بی گناه وابسته به مجرمان را رد می کند.
مجبور کردن کشورهای عربی به انجام اقدامات موثر علیه داعش: قبل از پرداختن به این موضوع باید به این واقعیت اشاره کرد که داعش اساساً ریشه در حمایت سنی های خلیج فارس و ترکیه دارد. کشورهای عربی به جای داعش سنی، ایران شیعه را به عنوان دشمن اصلی خودشان می بینند. علاوه بر این هنگامی که پیشنهاد می شود آمریکا ممکن است به عربستان سعودی فشار بیاورد، باید به این نکته اشاره کرد که این فشار بعید است که نتیجه ای داشته باشد.
ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا: فرض کنید شما با کمک به مسلمانان آواره که می تواند شامل دادن یک پتو باشد، مخالفت کنید. در این صورت به 1.2 میلیارد نفر معتقد به این دین توهین نکرده اید؟
ایجاد گشت پلیس در محله های مسلمان نشین در ایالات متحده و جمع آوری اطلاعات آنها: ایضاً جواب بالا.
پاره کردن و یا مذاکره مجدد بر سر توافق هسته ای ایران و ممانعت از هرگونه همکاری با تهران: ما متحدین واقعی و موثر کمی در زمینه مبارزه با داعش داریم. ایران یکی از آنها است. همانند ترکیه برای مبارزه با کردها، چه کسی بهترین نیرو برای مبارزه با داعش است؟
حکومت اسد که مورد حمایت روسیه است باید برود: چه نوع حکومتی باید جایگزین آن شود؟ اگر حکومت اسد شکست بخورد، داعش و دیگر شبه نظامیان سنی و گروه های سکولار با یکدیگر به رقابت خواهند پرداخت. در این صورت، ایالات متحده و متحدینش با چالش های سخت تری روبرو خواهند شد و یک کشور شکست خورده که که خانه تروریست ها شده است، خطر بیشتری در مقایسه با اوضاع کنونی دارد که یک ساختار و نظمی وجود دارد.
در هیچ کدام از بحث ها درباره این موضوع که آیا می توانست هیچ گونه تلاشی برای جلوگیری از ظهور داعش صورت بگیرد، مطرح نمی شود. درباره این مسئله که اگر اقدامات دولت بوش برای اشغال و «بازسازی» عراق و افغانستان صورت نمی گرفت آیا این مشکلات به وجود می آمد، صحبت نمی شود.
سوال دیگری که مطرح می شود این است که چه کاری می توان انجام داد که چنین اشتباهاتی تکرار نشود؟
* افسر بازنشسته سرویس خارجی در خاورمیانه که پس از جنگ 1967 مسئول میز اعراب-اسرائیل بود و چهار سال هم به عنوان افسر سیاسی-نظامی در تهران حضور داشت. در جریان انقلاب اسلامی و بحران گروگان گیری مسئول میز ایران در وزارت خارجه بود.
دیدگاه تان را بنویسید