دولت میانمار اجازه دسترسی مؤثر به «راخین» را نمی‌دهد

خبرگزاری مهر: به نقل از رویترز، «نات است‌بی» (Knut Ostby) هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل در میانمار امروز سه شنبه اعلام کرد: سازمان ملل کماکان منتظر دسترسی مؤثر به ایالت راخین در میانمار است و تا کنون نیز چنین اجازه‌ای از سوی مقامات این کشور داده نشده است.

هماهنگ کننده امور بشر دوستانه سازمان ملل در میانمار در این خصوص گفت: سازمان ملل با پیشنهاد دولت میانمار مبنی بر فعالیت و بازدید از چند روستای محدود در استان راخین مخالفت کرده و به دنبال دستیابی به یک توافق بهتر است.

این در حالیست که «کمیسیونر عالی سازمان ملل در امور پناهجویان» (UNHCR) و «برنامه توسعه سازمان ملل» (UNDP) ۱۷ مرداد ماه در بیانیه مشترکی اعلام کرده بودند که خواستار دسترسی کامل به ایالت راخین (در شمال غربی میانمار و محل سکونت اقلیت مسلمان روهینگیا در این کشور)، بوده و نیز منتظرند تا کارکنان بین المللی بتوانند در شهر «منگدو» (Maungdaw) در این استان مستقر شوند.

تا کنون مقامات میانماری به این درخواست‌ها پاسخی نداده است.

لازم به ذکر است، در ۱۴ ژوئن سال جاری میلادی، سازمان ملل با میانمار توافقی را به امضا رساند که بر اساس آن صد‌ها هزار روهینگیائی آواره در بنگلادش اجازه همراه با انتخاب به میانمار یعنی زادگاه خود را داشته باشند.

گفتنی است اقلیت مسلمان روهینگیا که ساکن استان «راخین» در شمال غرب میانمار هستند؛ ۵ سال گذشته را با ظلم دولت این کشور سپری کرده و مکرر از جانب بودائیان کشورشان مورد تهاجم، قتل و تجاوز قرار گرفته اند.

اما در سال‌های گذشته بهانه میانمار برای آزار سیستماتیک مسلمانان روهینگیا، خلاصی از دست مبارزان مسلمانی است که برای حفاظت از جان خود مجبور به درگیری مسلحانه با نیرو‌های دولتی شده بودند.

نحوه برخورد دولت میانمار با مسلمانان روهینگیا که اغلب مورد شکنجه، قتل و آزار جنسی قرار می‌گیرند به بزرگترین چالش آنگ سان سوچی رهبر ملی این کشور تبدیل شده که از قرار برنده جایزه صلح نوبل نیز بوده هست!

شایان ذکر است، از ۲۵ آگوست سال گذشته میلادی نظامیان ارتش میانمار به همراه بودائیان افراطی به بهانه واهی حمله گروهی از مسلمانان ایالت راخین واقع در غرب میانمار به چند پُست بازرسی مرزی، در سایه سکوت مدعیان حقوق بشر و طرفداران دروغین دموکراسی تعداد زیادی از مسلمانان را به قتل رسانده، به زنان تعرض کرده، منازل و مزارع آن‌ها را به آتش کشیدند و به این ترتیب تعداد زیادی از این افراد را آواره کشور همسایه یعنی بنگلادش کرده اند.