شدیدترین بحران آب تاریخ در کمین هند

ایرنا: این گزارش در حالی منتشر شد که آثار این بحران از مدتها پیش خود را در زندگی عادی مردم نمایان کرده است. چندی پیش گزارشی تحت عنوان 'شاخص مدیریت آب' توسط نیتین گادکاری وزیر منابع آبی هند منتشر شد که در آن تاکید شده بود این کشور با شدید ترین بحران آب در تاریخ بشر روبرو است چرا که حدود 600 میلیون نفر از مردم آن با کمبود شدید آب روبرو هستند و سالانه 200 هزار نفر به دلیل عدم دسترسی به آب سالم جان خود را از دست می دهند. بر اساس این گزارش تا سال 2030، میزان تقاضای هند برای آب دو برابر سطح عرضه آن خواهد بود که این امر به معنی بحران آب برای میلیون ها نفر و صدمه 6 درصدی به رشد تولید ناخالص داخلی هند است. وزارت منابع آبی هند همچنین در این گزارش اشاره کرد که 60 درصد از منابع آبی هند آلوده هستند و هند از نظر کیفیت آب در میان 122 کشور در جایگاه 120 قرار دارد که یک دلیل آن وجود اورانیوم در آب آشامیدنی است به همین خاطر نیاز فوری به حفظ منابع آبی و نحوه استفاده بهینه از آنها وجود دارد. این گزارش با استناد به داده های سازمان های جهانی مانند یونیسف اعلام کرده است که تا سال 2030 بیش از 40 درصد از مردم به آب آشامیدنی دسترسی نخواهند داشت و تا سال 2020 منابع آب زیرزمینی در شهر های هند از جمله دهلی نو، بنگلور و حیدرآباد کاملا خشک خواهد شد. با توجه به این گزارش 53 درصد از مناطق کشاورزی هند به بارش باران وابسته است. بسیاری از ایالت های هند در حفظ و ذخیره منابع آبی بسیار ضعیف عمل کرده اند و این ایالت ها باید عملکرد خود را در این خصوص بهبود دهند. پیش از این بررسی های ماهواره ای ناسا نشان داد هند درمیان کشورهایی قرار دارد که استفاده بی رویه از آب، منابع آب شیرین این کشور را در خطر نابودی قرار داده است. در این گزارش آمده است: در شمال هند، با وجود بارش طبیعی باران در طول دوره مورد مطالعه، استخراج آب های زیرزمینی برای آبیاری محصولات گندم و برنج منجر به تخریب منابع آبی شده است. پیش از این نیز روزنامه گاردین در گزارش خود اخطار داد منابع آبی درحال نابودی در چهار کشور از جمله هند، مراکش، عراق و اسپانیا می تواند به قطع شدن کامل آب آشامیدنی در این کشور ها تبدیل شود. نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در تلاش است تا این کشور را به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل کند؛ اما بحران کم آبی در این کشور تهدیدی دراز مدت برای اجرای برنامه های نخست وزیر است. هند یک ششم جمعیت جهان را درخود جای داده است؛ اما سهم این کشور از منابع آب شیرین جهان تنها 4 درصد است. در حال حاضر، سومین اقتصاد قدرتمند آسیا با بحران شدید کمبود آب مواجه است. در زمان کمبود آب، اغلب اولین ضربه متوجه کارخانه ها خواهد شد. مراکز صنعتی تنها هشت درصد از کل مصرف کنندگان آب در هند را تشکیل می دهند. قسمت اعظم مصارف منابع آبی در هند (بیش از 80 درصد) متعلق به حوزه آبیاری و مصارف خانگی است؛ اما مسئولان برای کاهش این میزان مصرف تلاشی نمی کنند. ***بحران آب آشامیدنی با کشف آلودگی گسترده اورانیوم در آب های زیر زمینی هند دانشگاه دوک آمریکا نیز به عنوان همکار تحقیقاتی بخش دولتی هند در تحقیقی اعلام کرده است که آب های زیرزمینی در 16 ایالت هند دچار آلودگی گسترده اورانیوم هستند. دانشگاه مذکور در مقاله مفصلی که در نشریه 'ساینس دیلی' منتشر کرد اعلام کرد این آلودگی از منابع طبیعی و انسانی نشات می گیرد و استفاده بیش از حد از منابع آبی زیر زمینی و همچنین گسترش نیترات در کودهای شیمیایی ممکن است عامل اصلی این امر است. پزشکان می گویند استفاده از آب نوشیدنی آلوده به اورانیوم در طولانی مدت به بیماری های مزمن کلیوی منجر می شود. یک استاد این دانشگاه گفت: تقریبا یک سوم کل چاه های آب آزمایش شده در ایالت راجستان، دارای سطح اورانیوم بالاتری از استاندارد های آب آشامیدنی تهیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی و آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده بودند. همچنین منابع آبی با سطوح مشابه از اورانیوم در 26 منطقه در شمال غربی و 9 منطقه در جنوب یا جنوب شرقی هند وجود دارند . نتایج این مطالعه نشان می دهد که در برنامه های نظارت بر کیفیت آب در هند باید تجدید نظر شود و این بار اهمیت سلامت انسان در مناطقی که دارای آلودگی بالای اورانیوم هستند به نقطه مرکزی تلاش ها تبدیل شود. ***خشکسالی از کجا آمد؟ در کشوری که زندگی نزدیک به 70 درصد جمعیت با کشاورزی و منابع طبیعی ارتباط مستقیم دارد خشکسالی به معنای مشکلات اقتصادی بسیار بزرگ است. با کمبود شدید آب، کشاورزان فقیر و فقیرتر می‌شوند و تولید ملی با خطر کاهش روبرو می شود. خشکسالی چند سال اخیر در هند محصول پدیده تغییرات اقلیمی شدید جهانی است که به گفته دانشمندان باعث شده است فصل باران‌های موسمی حاصل چندانی برای این کشور در برنداشته باشد. در بسیاری از ایالت ها مانند ماهاراشترا و گجرات و حتی راجستان که کنار اقیانوس و دریا قرار دارند برخی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و سدها خشک شدند. ***نتایج اقتصادی و اجتماعی خشکسالی چیست؟ با کم شدن هر ساله بارش ها، صدها میلیون نفر که نان خود را از زمین در می آورند به یکباره تمام محصولات خود از قبیل برنج، ذرت، نیشکر و دانه‌های روغنی را از دست دادند و بسیاری از آنها به شهرها هجوم آوردند که باعث یک بحران مهاجرتی شد. آنها که نتوانستند مهاجرت کنند دیگر امیدی به تامین زندگی خانواده های معمولا پرتعداد خود نداشتند. بسیاری از آنها تصمیم گرفتند جان خود را بگیرند و همین باعث شد پدیده ای منحصر به فرد در این کشور شکل بگیرد که مانند آن در تاریخ مشابهی نداشته است. در سالهای اخیر ایالت ماهاراشترا به گورستان کشاورزان ناامید تبدیل شد به طوری که آمار نشان می دهد در کمتر از دو دهه گذشته بیش از 26 هزار کشاورز هندی دست به خودکشی زنده اند. ***دولت چه می گوید و چه می کند؟ دولت هند بیکار ننشسته است و بحران بی آبی را به عنوان یکی از مسایل مهم مملکتی به رسمیت شناخته است. اما وسعت کشور و تنوع اقلیمی کار را دشوار می کند. دولت مهمترین برنامه خود را در افزایش آگاهی همگانی نسبت به این معضل قرار داده است. مقامات دولتی می گویند همه باید بدانند که بارش باران برف و حجم بزرگ آبهایی که همه ساله در فصل بارانهای موسمی بران سرزمین می باید به معنای 'منابع آبی' کافی برای زندگی و کشاورزی نیست و همه باید دست به دست هم بدهند تا این معضل را مدیریت کنند. دولت با شعار 'آب نیست، درآمد نیست' به کمپین های اجتماعی فراوانی انگیزه بخشیده است که هدف اصلی آنها روشن کردن این نکته برای عوام مردم است که کمبود آب صرفا مشکل کشاورزان نیست بلکه زندگی روزمره مردم و فعالیت صنایع را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد. بسیاری از مقام‌های دولتی می‌گویند باید بودجه بیشتری به مناطق آسیب‌دیده اختصاص یابد و طرح جیره‌بندی آب نیز باید در بسیاری از استان‌های هند آغاز شود. با این حال برخی از تحلیلگران می‌گویند آینده دنیا تا سال 2200 چیزی شبیه وضعیت هند در اوج فصل گرما است. بسیاری از سازمان‌های غیر دولتی نیز از دادگاه عالی این کشور خواستند تا به نخست وزیر هند، نارندرا مودی نسبت به افزایش کمک به مناطق محروم فشار بیشتری آورد. در حال حاضر بسیاری از خانوارها در شهرها و روستاها به امید یافتن چاه آب خانه و کاشانه خود را رها کردند. دست‌کم 10 استان در هندوستان با خشکسالی بی‌سابقه در 50 سال اخیر دست و پنجه نرم می‌کنند. فصل باران‌های موسمی از یک ماه آینده (اواخر تیرماه) در هندوستان آغاز می‌شود. مردم این کشور امیدوارند تا بارش‌های موسمی امسال بتواند چرخه صنعت کشاورزی و صنعت و در پی آن درآمد ملی این کشور را از برزخ فعلی نجات دهد.