رونمایی از یک مدل جدید زبان انگلیسی!/ وقتی بقایای استعمار زبان یک ملت را تغییر می‌دهد

سرویس بین الملل فردا : سینگلیش زبانی تلفیقی و غیررسمی از زبان رسمی سنگاپور است. انگلیسی، مالایی، ماندارین و تامیل و هوکین،‌کانتونی،‌ بنگالی و چند زبان دیگر. دستور زبان آن از چینی و قسمتی از آن از زبان‌های جنوب آسیا گرفته شده است.

زبان سینگلیش پویا،کاربردی و هوشیارانه است. هر کسی که آن را صحبت می‌کند به آن شکل می‌دهد. به همین دلیل است که از زمان ابداع از ۵۰ سال پیش و پس از استقلال این کشور، تبدیل به سیاسی‌ترین زبان سنگاپور شده است.

در زمان‌ استعمار این کشور توسط انگلیس، زبان رسمی سنگاپور انگلیسی بود در حالی که مردم به زبان مالایی گفتگو می‌کردند. بعد از استقلال جزیره در ۱۹۶۵ انگلیسی زبان رسمی باقی ماند. زیرا تصور می‌کردند جهانی بودن این زبان می‌تواند دولت جوان تشکیل شده را پیشرفته کند.

تمام شهروندان سنگاپور باید انگلیسی، مالیایی، ماندارین و یا تامیل بیاموزند. دولت در فرآیند ملت‌سازی تلاش کرد ی زبان نژادهای چینی که اکثر جمعیت هستند را یکسان کند. از سال ۱۹۷۹، مقامات کمپین ماندارین را دنبال کردند و از تمام نژادهای چینی خواستند که شکل‌های دیگر چینی مانند هوکین، فئوچیو، کانتونی و هاکا را رها کنند و به زبان ماندارین سخن بگویند.

اما هر چه پافشاری دولت بر سیاست دو زبانی بیشتر می‌شد، زبان‌های محلی بیشتری با سینگلیش ادغام می‌شدند.

این روند دولت را نگران کرد. وزرای دولت به جای زیرنظر گرفتن آموزش در مدارس، سینگلیش را مقصر افول استانداردهای انگلیسی دانستند. دولت نیز این زبان را برای تجارت مخرب عنوان می‌کرد.

در سال ۲۰۰۰ دولت جنبش درست انگلیسی صحبت کردن را راه اندازی کرد و سینگلیش به محافل غیر رسمی و خصوصی منتقل شد. اما برخلاف دیگر گویش‌های چینی، سینگیلیش بود که می‌توانست مردم را با گویش‌ها و طبقه‌های اجتماعی مختلف گرد هم آورد. انتقاد دولت نیز این زبان را در چشم جوانان جذاب‌تر می‌کرد.

اولین واژه نامه این زبان در سال ۲۰۰۲ منتشر شد و ۳۰ هزار نسخه از آن فروش رفت و محبوبیت آن بسیار زیاد شد.

مبارزه دولت از ابتدا محکوم به شکست بود. حتی موسسات دولتی و مقامات نیز از این زبان استقبال کردند. نخست وزیر سنگاپور در نطق سالانه خود در ۲۰۰۶ اشتباهی یک واژه سینگلیش به کار برد. اقبال به این زبان موجب شد سازمان گردشگری سنگاپور این زبان را یکی از خلاقیت‌های منحصر به فرد فرهنگی این کشور معرفی کند.

در سال‌های اخیر مقامات دولتی با یک عقب نشینی آشکار، برای نزدیک شدن به مردم، از این زبان استفاده می‌کنند. نخست وزیر سنگاپور در سال ۲۰۱۲ در مراسم اعطای تابعیت اعلام کرد که شهروندان جدید برای همگام شدن با فرهنگ این کشور بهتر است زبان سینگلیش بیاموزند.