معلم تهرانی که کارش در فضای مجازی سر و صدای زیادی به پا کرد! +عکس

قرار ما بوستان معین روی صندلی سرد و نمور بوستان معین نشسته و منتظر هانیه است. چادر سیاهش را محکم به دور خود پیچیده است و این نشان می‌دهد سردی هوا در استخوان‌هایش نشسته است. تا آمدن هانیه (اسم مستعار)، ۱۰ دقیقه‌ای وقت برای گفتگو دارد. دلش نمی‌خواهد وقتی درباره هانیه صحبت می‌کند او حضور داشته باشد.

مبادا از غریبه‌ای که نامش خبرنگار است خجالت بکشد. «فرحناز عاقل» بیشتر از اینکه معلم باشد یک مادر است. حسن مادرانه‌اش را برای همه دانش‌آموزانش خرج می‌کند. برایش فرقی نمی‌کند بچه‌ای که او را معلم خطاب می‌کند، پرتلاش است یا کم تلاش، داراست یا ندار، برای محبت کردن خساست به خرج نمی‌دهد. می‌گوید: «هانیه سال گذشته دانش‌آموز من بود. امسال به کلاس سوم رفته است، اما چون در خانه کسی نیست که به درس‌های او رسیدگی کند بعضی روز‌ها با هم در پارک قرار می‌گذاریم و او همراه مادرش می‌آید.

من پیگیری می‌کنم که پایه سوم را به خوبی پشت سر بگذارد.» بعد هم ادامه می‌دهد: «هانیه در درس‌هایش به کمک نیاز دارد. دلم نمی‌آید او را به حال خود رها کنم. مادرش بی‌سواد است و هیچ کمکی نمی‌تواند به او بکند. خودتان هم خوب می‌دانید وقتی درس‌ها به‌صورت مجازی آموزش داده می‌شود والدین باید همراهی کنند.»

لوح تقدیر برای خانم معلم او وقت زیادی را برای آموزش مجازی هزینه می‌کند به‌خصوص برای دانش‌آموزانی که درس را خوب متوجه نمی‌شوند. بعد از کلاس به‌طور خصوصی به آن‌ها آموزش می‌دهد، بی‌آنکه توقع مالی یا چشمداشتی داشته باشد.

صحبت از آوازه‌اش در فضای مجازی می‌شود و عاقل درباره آن می‌گوید: «بهمن ماه که بیماری کرونا اپیدمی شد و بچه‌ها دیگر نتوانستند به مدرسه بیایند. قرار شد که آموزش به‌صورت مجازی باشد.

همین دغدغه زیادی برای خانواده‌ها ایجاد کرد. به‌خصوص خانواده‌های کم درآمد که قادر به تهیه تلفن هوشمند یا تبلت نبودند. خانواده هانیه هم یکی از آن خانواده‌ها بود. مادرش خیلی غصه می‌خورد. چون نمی‌توانست چنین امکاناتی را برای دخترش فراهم کند. به او گفتم نگران نباشد و هر روز صبح هانیه را به پارک نزدیک خانه‌شان بیاورد. در همانجا به او درس می‌دادم.»

خانه عاقل در بلوار ابوذر است و فاصله زیادی تا بوستان معین دارد. این معلم به گفته خودش برای کمک به هانیه باید مسافت زیادی را طی می‌کرده است. عاقل ادامه می‌دهد: «در همین روز‌ها بود که یکی از اقوامم من را مشغول آموزش در پارک دید و عکسم را گرفت و آن را در صفحه اینستاگرامش قرار داد. مدتی نگذشت که خیّران زیادی به من زنگ زدند و آمادگی خود را برای تهیه تبلت اعلام کردند. اداره آموزش و پرورش منطقه ۱۴ هم یک لوح تقدیر به من و یک تبلت به هانیه داد.»

آخرین سال خدمت بعد از معروف شدن عاقل در صفحه اینستاگرام یک شهروند آلمانی ایرانی تبار با او تماس می‌گیرد و مبلغ قابل توجهی را به حسابش واریز می‌کند تا صرف خرید تبلت برای دانش‌آموزان بی‌بضاعت کند.

در این حین شهروند دیگری از طریق سفارت قطر مبلغی را برای همین کار به او می‌رساند. عاقل می‌گوید: «منطقه ۱۴ دانش‌آموز بی‌بضاعت کم ندارد و با کمک خیّران برای خیلی از آن‌ها گوشی هوشمند و تبلت خریده‌ام. به هرکدام از خیّران که قصد کمک دارند می‌گویم اگر خودشان کسی را می‌شناسند اقدام کنند وگرنه دانش‌آموز نیازمند را به آن‌ها معرفی می‌کنم.

اغلب خیّران می‌خواهند من تبلت را به دانش‌آموز برسانم.» امسال آخرین سال خدمت عاقل است و او از اینکه در آینده‌ای نزدیک بازنشسته می‌شود دلش گرفته است و می‌گوید: «از همین حالا غصه‌ام گرفته که بدون بچه‌ها چه کنم؟ من خیلی بچه‌ها را دوست دارم. همیشه مثل بچه‌های خودم به آن‌ها نگاه کرده‌ام و همه تلاشم را به کار گرفته‌ام تا فردی مفید تحویل جامعه دهم. در کنار درس ریاضی و فارسی به آن‌ها درس زندگی داده‌ام. خدا را شاکرم که در این راه موفق بوده‌ام. خیلی از دانش‌آموزانم به مدارج بالای علمی رسیده‌اند و وقتی که می‌خواستند ازدواج کنند من را برای جشن عروسی‌شان دعوت کرده‌اند.»

بازی با املای خوب عاقل روش خاصی برای تدریس دارد و همین باعث شده است که دانش‌آموزانش علاقه زیادی به او داشته باشند. حتی در این زمینه کتاب هم نوشته است. «بازی با املای خوب» نام کتابی است که بازتاب خوبی در بین معلمان داشته است.

در این‌باره می‌گوید: «بچه‌ها بازی را دوست دارند و من سعی کرده‌ام با کمک همین روش به آن‌ها آموزش دهم. در قدیم بچه‌ها در حیاط خانه یا کوچه بازی می‌کردند و حالا به دلیل نبود امکانات کافی ناگزیر به زندگی در فضای کوچک آپارتمان هستند؛ بنابراین نه جایی برای بازی دارند و نه کسی را که وقتشان را با او پر کنند. برای همین دچار بی‌حو صلگی می‌شوند. من با کمک بازی، هم شرایط درس خواندنشان را لذت‌بخش و هم شوق‌شان را به یادگیری بیشتر می‌کنم.»