بسته خبری ویژه سایت فردا؛ سایه سنگین روحانی بر آینده جهانگیری/ رونمایی از گزینه اصلی دولت در انتخابات/موضع کیهان درباره احتمال مذاکره با آمریکا / روایتی از امتیاز بزرگ آمریکا
در بسته خبری ویژه سایت فردا تلاش می کنیم نگاهی متفاوت به اخبار روزنامه و سایر رسانه ها داشته باشیم.
در بسته خبری ویژه سایت فردا تلاش می کنیم نگاهی متفاوت به اخبار روزنامه و سایر رسانه ها داشته باشیم.
صف نامزدهای ریاست جمهوری به روایت روزنامه اصلاحطلب
روزنامه شرق امروز در گزارشی که تیتر آن را در صفحه نخست خود نیز قرار داده به بررسی گزینه های احتمالی ریاست جمهوری سال 1400 پرداخته است. در این گزارش نام این افراد ذکر شده است: محمود احمدینژاد، عبدالناصر همتی، سعید جلیلی، پرویز فتاح، محمدرضا عارف، علی لاریجانی، محمدجواد ظریف، محمدرضا باهنر و حسین دهقان.
شرق در قسمتی که به یک گزینه جدید یعنی همتی که به تازگی نامش در رسانه ها به عنوان نامزد پیچشده، پرداخته و نوشته است: عبدالناصر همتی با سابقه عضویت در هسته مرکزی حزب کارگزاران، کارنامهاش در دولت روحانی درخشان نیست. افزایش تصاعدی نرخ ارز در زمان ریاست او بر بانک مرکزی رخ داد. در زمان او مانند همه ادوار پیشین بانک مرکزی زیر بلیت دولت باقی ماند و نتوانست استقلال خود را حفظ کند. یکی از شاخصهای موفقیت عملکرد رئیس بانک مرکزی در هر کشوری، حفظ ارزش پول ملی است. مردم به ماجرا به این شکل نگاه میکنند که ارزهای مرجع در زمان جلوس رئیس فعلی بانک مرکزی چه نرخی داشته و در پایان دورهاش چه نرخی پیدا کرده است و همین مبنای قضاوت آنها درباره عملکرد او خواهد بود. تا اینجا کسی اطلاعی از قصد او برای ورود به انتخابات 1400 نداشت تا اینکه محمد مهاجری روزنامهنگار اصولگرا نوشت: «بنا بر آنچه اطلاع یافتهام، نامزد جدیدی که وارد انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم خواهد شد، آقای عبدالناصر همتی رئیس بانک مرکزی است. این کاندیداتوری در راستای این نظریه صورت میگیرد که معتقد است مشکل اصلی کشور، اقتصاد است و یک رئیسجمهور اقتصاددان میخواهد.» با آنچه بالاتر گفته شد به نظر میرسد تحلیل مهاجری نسبت به همتی یا نگاه خود همتی به عملکرد خودش در مقایسه با زاویه نگاه مردم چندان واقعی نیست.
موضع کیهان درباره مذاکره با آمریکا
روزنامه کیهان در شماره امروز خود با اشاره به بحث مذاکره که بعد از تبادل زندانی بین ایران وآمریکا و موج سواری ترامپ روی آن داغ شد، محمد جواد ظریف وزیر امورخارجه را به باد نقد گرفته است. کیهان در مطلبی تحت عنوان «پالس مذاکره به آمریکای درمانده اشتباه محض است» مینویسد: « آقای ظریف در پیامی تحقیرآمیز خطاب به ترامپ، از موضع ضعف پالس مذاکره میدهد!»
کیهان در ادامه این گزارش آورده است: «متاسفانه وزارت امور خارجه و شخص وزیر در سالهای اخیر همواره از موضع ضعف و حقارت با آمریکا و تروئیکای اروپایی مواجه شده است. وزیر امور خارجه در این توئیت عهدشکنیهای دولت ترامپ در موضوع برجام را به مشاوران رئیسجمهور منتسب کرده و به نوعی ترامپ را بزک و تطهیر کرده است. این در حالی است که در پسابرجام روسای جمهور آمریکا(هم اوباما و هم ترامپ) نقش ویژهای در عهدشکنی واشنگتن ایفا کردند. پیش از این نیز ظریف در تحلیلی غلط، با کلیدواژه «تیم بی»، نظام سلطه به سرکردگی آمریکا را به چند نفر محدود تقلیل داده بود.»
سایه سنگین روحانی بر آینده جهانگیری
روزنامه آفتاب یزد در گزارشی از شانس جهانگیری در انتخابات 1400 و سایه سنگین او بر روحانی نوشته است. در بخشی از این گزارش آمده است: در اولین مناظره کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری زمانی که اسحاق جهانگیری به عنوان کاندیدای پوششی حسن روحانی حضور یافته بود بیان قاطع و مثبت او موجب شده بود بسیاری بر این فرضیه تاکید کنند که جهانگیری بهترین گزینه برای ریاست جمهوری 1400 از سوی اصلاحطلبان است. مرتضی حاجی فعال سیاسی اصلاحطلب اندکی بعد از انتخابات 1396 با ابراز اینکه جهانگیری در انتخابات توانست تا حد زیادی تواناییهای خود را نشان دهد درباره انتخابات 1400 و گزینه اصلاحطلبان گفته بود:« اگر جهانگیری کاندیدا شود شانس خوبی دارد؛ البته چهار سال کار باید انجام شود. ببینیم در این چهار سال چطور خواهد شد.» حالا این روزها یک سال مانده به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 1400 بار دیگر بحثها برسر کاندیدای مورد نظر اصلاحطلبان داغ شده است. هرچند در ایران یک سال زمان بسیاری زیادی است و دیده شده این هفتهها و روزهای آخر است که بسیاری از تصمیمها و زوایا را روشن میکند اما به هرحال گمانه زنی در فضای جریان اصلاحطلبان افزایش یافته است. به ویژه اینکه این جریان انتخابات اخیر مجلس را نیز واگذار کرد و نمیخواهد چنین سرانجامی برای ریاست جمهوری 1400 نیز برنامه ریزی شود. در روزهای اخیر بار دیگر موضوع شانس نامزدی اسحاق جهانگیری افزایش یافته است.
مهمانپرست: امتیاز بزرگ آمریکا کاملا انتزاعی است
رامین مهمان پرست در گفتوگو با سایت خبری-تحلیلی نامهنیوز از ابعاد پیشنهاد اخیر آمریکا برای مذاکره با ایران سخن گفته. در این گفتوگو آمده است: صحبت از امتیاز بزرگی که آمریکا بخواهد به ایران بدهد بسیار کلی و انتزاعی است. باید دقیقا و به صورت مصداقی معلوم شود که آمریکا چه امتیازی به ایران میدهد؛ هرچند در شرایط فعلی که آمریکا از هیچ تلاشی برای محدودکردن ایران فروگذار نمیکند، بعید میدانم چنین احتمالی مقرون به صحت باشد. ما باید بر اساس واقعیتها تحلیل کنیم و این احتمال اصلا واقعی نیست.
مهمانپرست در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا با تغییر دولت آمریکا و روی کار آمدن احتمالی یک رئیسجمهور دموکرات میتوان از مذاکره سخن گفت، تصریح کرد: «ممکن است با تغییر دولت و کنار رفتن آقای ترامپ تغییرات جزئی در سیاستهای دولت آمریکا بهوجود آید اما در ماهیت کلی تغییری ایجاد نمیشود. از یاد نمیبریم که شدیدترین تحریمها در زمان دموکراتها در حق ایران اِعمال شد».
سردرگمی اصلاحطلبان
روزنامه ابتکار در گزارشی از ناکامی اصلاحطلبان در شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان و سردرگمی آنها در تعیین سیاست حزبی نوشته است. در این گزارش آمده است: صلاحطلبان از سالها پیش با مطرح کردن پارلمان اصلاحات تلاش کردند تا از تعدد بیمنطق احزاب موجود در طیف خود جلوگیری کنند و اجماعی فراگیر میان احزاب اصلاحطلب ایجاد کنند. اوایل اسفند ۹۷ محمد عطریانفر از موافقت اصولی رئیس دولت اصلاحات با تشکیل پارلمان اصلاحات خبر داد و انتظار میرفت این پارلمان به سرعت تشکیل شود تا بتواند فعالیتهای منسجم انتخاباتی را انجام دهد و نقش محوری خود برای احزاب اصلاحطلب را ایفا کند؛ اما در همان ایام محمود میرلوحی درباره جزئیات طرح پارلمان اصلاحات گفت: «پارلمان اصلاحات در کمیته سیاسی شورای هماهنگی بررسی شده است؛ اما به نظر میرسد شرایط آن برای انتخابات مجلس ۹۸ آماده نشود. بنابراین جریان اصلاحات باید به صورت جبههای کارش را ادامه دهد. ساختار پارلمان اصلاحات در عین حال که پارلمان است، شبیه یک حزب فراگیر است. بنابراین باید مشخصات یک حزب فراگیر را فراهم کند اما شرایط آن فراهم نیست».
این طرح در همان مقطع مخالفانی نیز داشت و برخی معتقد بودند که در چنین سازوکاری افرادی بدون شناسنامه خاص سیاسی آمده و با یک ثبت نام ساده یک حزب تشکیل دادهاند و خود را نماد اصلاحطلبی میدانند. با چنین شرایطی پارلمان اصلاحات از پیش شکست خورده است، زیرا پارلمان باید یک مجموعه انتخابی باشد و در شرایطی که هنوز تحزب در ایران پا نگرفته، نمیتوانیم قائل به یک پارلمان واقعی باشیم. درواقع یکی از موانع تشکیل نشدن این پارلمان نبود توافق همگانی بر سر محتوا و کار آن بود.