چرا اعزام نفتکش‌های ایران به ونزوئلا مهم است؟
سفیر ونزوئلا در تهران معتقد است رسیدن نفتکش‌های حامل سوخت ایران به بنادر کشورش نشان دهنده روحیه مبارزه طلبی و تسلیم ناپذیری دو ملت ایران و ونزوئلا مقابل زورگویی آمریکاست.
خبر اعزام پنج نفتکش سوخت از جانب جمهوری اسلامی ایران به مقصد جمهوری بولیواری ونزوئلا از هفته گذشته در صدر اخبار بین المللی قرار گرفته و تمام رسانه های جهان به آن پرداخته اند و هنوز به تحلیل جوانب آن می پردازند.
به دلیل اهمیت موضوع با آقای « کارلوس آنتونیو آلکالا کوردونس » سفیر ونزوئلا در تهران به گفت‌وگو پرداخت.
وی معتقد است این اقدام در بحبوحه فشار و تحریم‌های ظالمانه آمریکا بر تهران و کاراکاس نشانگر روحیه مبارزه طلبی دو ملتی است که تسلیم ناپذیر بوده و راه حل مسالمت آمیزی را همگام با حقوق بین‌الملل عمومی و مقررات تجارت بین‌الملل یافته‌اند.
سفیر ونزوئلا همچنین با اشاره به روابط ایران و ونزوئلا تاکید کرد که قطعاً می‌توان با شیوهای صلح‌آمیز و با احترام به مقررات بین‌المللی در برابر امپریالیسم آمریکا و هم پیمانانش صف آرایی کرد.
مشروح مصاحبه تسنیم با نماینده ارشد جمهوری بولیواری ونزوئلا در تهران به شرح زیر است:
موضوع انتقال مواد حامل سوخت از ایران به ونزوئلا چقدر مورد اهمیت است؟ سفیر ونزوئلا: جمهوری بولیواری ونزوئلا امروز پرچم مبارزه خود علیه قدرت امپریالیستی آمریکا که با تحمیل اقدامات زورگومدارانه و یکجانبه گرایانه ایالات متحده آمریکا عرصه را جهت پیشرفت اقتصادی ما تنگ کرده بیش از پیش برافراشته‌تر کرده است. این اقدامات باعث جلوگیری از توسعه صنعت نفتی ما شده و یکی از بخش‌هایی است که در کشور ما بیشترین آسیب را دیده است؛ اقداماتی که نقض حقوق بین‌الملل و مفاد منشور سازمان ملل است و در برابر دیدگان رضایتمند برخی از دولتهایی که آلت دست (آمریکا) هستند انجام می‌شود. به دلیل این تحریم جنایتکارانه پالایش نفت ما مختل شده و باعث ایجاد بحران مواد سوختی شده است و این بحران به مردم ونزوئلا نیز که در برابر ضربات امپریالیسم ایالات متحده مقاومت همیشگی خود را حفظ کرده اند آسیب زده است.
رسیدن نفتکش‌های جمهوری اسلامی ایران به ونزوئلا که حامل سوخت و عزت بوده و مبیّن شجاعت مردمان از طریق دولتهایشان است، بیش ازهر چیزی به نمادی از همبستگی بین کشورهای برادر تبدیل شده، و نشانگر روحیه مبارزه طلبی دو ملتی است که تسلیم ناپذیر بوده و راه حل مسالمت آمیزی را همگام با حقوق بین‌الملل عمومی و مقررات تجارت بین‌الملل یافته‌اند. مردمانی که مدافع تجارتی عادلانه هستند و رابطه دوجانبه برپایه اعتماد و دوستی را در طی 70 سال ایجاد کرده‌اند که با روی کارآمدن رئیس جمهور «هوگوچاوز فریاس» بر مسند قدرت قوت گرفت.
امروز هر دو ملت همبستگی که کشور ما در سال 2008 با رهبری فرمانده چاوز از خود بروز داد را به خاطر می آورند. شخصی که با آگاهی از دشواری و مصائبی که تحریم‌های غیرقانونی و یکجانبه گرایانه‌ای که امپریالیسم ایالات متحده و هم پیمانانش بر ایران تحمیل می‌کرد تصمیم شجاعانه گرفت و به ملت برادرمان ایران سوخت ارسال کرد.
در راستای روابط تکمیلی بین دو کشور، جمهوری اسلامی ایران به رهبری رهبرمعظم آیت الله سیدعلی خامنه‌ای و رئیس جمهوری آقای حسن روحانی ناوگان نفتکش‌های خود را در سرزمین قهرمانانه سیمون بولیوار مستقر کردند، آنها با عشق همبستگی ونزوئلا را جبران کرده و اعتبار بخشیدند به کلام همیشگی رئیس جمهورما چاوز: "عشق با عشق جبران می شود." آن احساس عمیقی فرمانده (چاوز) که فرمانده چون میراثی برایمان به ودیعه گذاشت اینک در رفتار شجاعانه ی ملت پارسی در ارسال پنچ نفتکش حامل سوخت مورد نیاز میهن ما نمایان است. امروز با رهبری رئیس جمهور «نیکلاس مادورو موروس» بر اراده دیپلماسی صلح که چاوز و رهبرمعظم انقلاب ایران پایه گذار آن بودند تأکید می‌شود.
چه اطلاعاتی پیرامون احتمال مداخله آمریکا در روند ارسال وجود داشت؟ و به چه دلیل آمریکایی‌ها مداخله نکردند؟
سفیر ونزوئلا: این روندی است که هنوز به پایان نرسیده است، به طوری که هم ایران و هم ونزوئلا در سایه تهدید مداوم ایالات متحده هستند. همانطور که به خاطر دارید در تاریخ 17 می آقای محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران، با ارسال نامه‌ای به آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد نسبت به تحرکات آمریکا در اعزام نیروی دریایی به منطقه کارائیب با هدف مداخله و ایجاد اختلال در ارسال محموله سوخت ایران به ونزوئلا هشدار داده بود و ابراز داشت که هرگونه اقدام این چنینی غیرقانونی و نوعی دزدی دریایی است و آمریکا مسئول هرگونه پیامد ناشی از این اقدام غیرقانونی است.
همچنین حائز اهمیت است که در تاریخ 20 می، نیروی دریایی ایالات متحده هشداری را صادر کرد مبنی بر این که "شناورهایی که به فاصله کمتر از 100 متر به ناو ایالات متحده نزدیک شوند به عنوان تهدید قلمداد می شود." به طوری که آنها تمرین‌های نظامی را با مهمات واقعی در خلیج فارس آغاز کردند که به نوعی جهت ارعاب و تحریک ایران با توجه به پیشینه دستور صادر شده توسط رئیس جمهور ترامپ به نیروی دریایی ایالات متحده مبنی بر منهدم کردن و نابودی کشتی های ایرانی که احتمالاً مزاحمتی را برای کشتی های آمریکایی ایجاد کرده بودند انجام می‌شد.
روال ارسال سوخت به ونزوئلا تحت تدابیر شدید امنیتی و با احترام به قوانین دریانوردی بین‌المللی انجام شده است، و اذعان می دارد که هر دو کشور حق قانونی تجارت آزادانه در آب‌های جهان و در آسمان های سراسر دنیا همان طور که رئیس جمهورمان نیکلاس مادورو موروس گفته بود را دارند.
یا شما می‌دانید که طی این ماموریت، آمریکایی‌ها از طریق کانال‌هایی به ایران یا ونزوئلا هشدار دادند؟ سفیر ونزوئلا: در این رابطه اطلاعاتی ندارم، در عین حال ناوهای آمریکایی در دریای کارائیب مستقر هستند و در حال عملیات احتمالی مبارزه علیه مواد مخدر و روانگردان هستند، اما در لفافه می دانیم که این یک عملیات محاصره دریایی علیه جمهوری بولیواری ونزوئلا است برای ممانعت از ورود کشتی‌ها از راه دریا که حامل اقلام دارویی، مواد غذایی و موادمشتقات نفتی هستند، و این گونه زمینه را جهت جلوگیری از فراهم کردن شرایطی برای مردم ونزوئلا جهت برون رفت از این بحرانی که ماحصل اقدامات زورگویانه، یکجانبه گرایانه و برون مرزی دونالد ترامپ علیه وطن بولیوار است را فراهم می‌کنند.
نکته قابل توجه آن است که ماه پیش، وزارت دادگستری ایالات متحده از طریق «ویلیام بار» دادستان کل پرونده زننده ای در ارتباط با اعلام جرم علیه رئیس جمهور ونزوئلا نیکلاس مادورو موروس و دیگر مقامات عالی رتبه حکومتی منتشر کرده و 15 میلیون دلار برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری رئیس جمهور شود را تعیین نمود.
چرا ونزوئلا تصمیم گرفت برای اسکورت نفتکش نیروی نظامی بفرستد؟ سفیر ونزوئلا: اسکورت هوایی و دریایی از نفتکش‌های ایرانی توسط نیروی دریایی و هوایی نظامی بولیواری، بخشی از دستورالعمل صادره رئیس جمهور نیکلاس مادورو موروس بود در مقابل مواضع احتمالی برخی قدرت های خارجی وهدف شان که جلوگیری از رسیدن کشتی ها به مقصد بود. نیروی مسلح ما استقلال وحاکمیت ملت ونزوئلا را منطبق با قانون اساسی و این بار با اقدامات پشتیبانی و امنیت از پنج نفتکش ایرانی تا رسیدن به منطقه دریایی و تحت حاکمیت کشورمان تضمین کرد. و این یک اولویت است و انسجام و اقتدار از نیروی مسلح بولیواری را به منصه ظهور می گذارد.
آیا تصمیم ونزوئلا در اعزام نیروها جهت جلوگیری از اقدام احتمالی ایالات متحده موثر بود؟
سفیر ونزوئلا: مطمئناً، الان تا این لحظه ناو "فورچون" به بندر پالایشگاه ال پالیتو رسیده است، و ناو "فارست" نیز در منطقه آزاد اقتصادی ونزوئلا پهلو گرفته است و این نشان از تحقق ماموریت انتقال سوخت به بنادرنفتی PDVSA ونزوئلا است؛ با تأکید مجدد بر تقویت هممه جانبه همکاری‌ها و روابط استراتژیک بین ملتهایمان. این امر پیروزی دیپلماسی ملت‌هایی است که حاکمیت دو ملت انقلابی را مستحکم می‌نماید.
تاثیر تحولات اخیر را در روابط دو کشور همزمان با فشارهای آمریکا بر هر دو طرف چگونه ارزیابی می‌کنید؟ سفیر ونزوئلا: رویدادهای اخیر حاکی از تقویت روابط دوجانبه اقتصادی، تجاری، و همکاری های بین دو کشور است. موردی که فتح باب عصرجدیدی در زمینه تبادل تولید در مقابل اقدامات زورگومدارانه یکجانبه‌گرایانه و برون مرزی است که از جانب آمریکا تحمیل می‌شود، و این نشان می‌دهد که قطعاً می‌توان با موفقیت و به شیوهای صلح‌آمیز و با احترام به مقررات بین‌المللی در برابر امپریالیسم آمریکا و هم پیمانانش صف آرایی کرد.
تسنیم: بسیاری از رسانه‌ها و مقامات غربی ارسال محموله سوخت جمهوری اسلامی ایران به ونزوئلا را شکستن تحریم‌های ایالات متحده توصیف کردند، نظر شما در این باره چیست؟ سفیر ونزوئلا: این یک چالش علیه سلطه گری امپریالیسم آمریکا و همپیمانانشان است، ولی در عین حال اقدامی عادلانه است چرا که هر دو کشور فرمول اعمال حاکمیت خود را پیدا کرده اند، و از این رو اهداف ایالات متحده که به طور غیرقانونی دست به تحریم اقتصادی، مالی و بازرگانی می‌زند و مردمان را تهدید می‌کند خنثی می نماید، مردمی که اکنون آزادانه می‌توانند از حق تعیین سرنوشت خود و تجارتی آزاد بهره ببرند، و این گونه جست و جوی دائمی سازوکارهای اقدام مشترک بین‌المللی برای رد یا کاهش تحریم های قدرت های خارجی ادامه می‌یابد.
به عنوان حسن ختام، برتصمیم شجاعانه رهبرانمان در چارچوب تجارت بین‌الملل، تقویت و توسعه روابط دوجانبه بین دو ملت تأکید می‌کنم، که به عنوان الگویی است که ملت‌های دیگر که تحت اهداف کاخ سفید هستند می‌توانند از ظلم سلطه و تهاجم دولت آمریکا رهایی یابند. امروز با گذشت 41 سال از عمر انقلاب اسلامی ایران و 21 سال از عمر انقلاب بولیواری هر دو کشور نمونه‌ای از عزت، قدرت و میهن پرستی برای ملت‌های ستمدیده جهان هستند.