درس های بزرگ سنگاپور و هنگ کنگ برای مبارزه با کرونا

سرویس بین الملل فردا: اوایل یعنی یک یا دو ماه قبل که هنوز کرونا ویروس سرتیتر خبر‌های دنیا نشده بود اکثر دولت‌ها وجود کرونا ویروس در کشور خود را انکار می‌کردند یا برخی اعلام کرده بودند که تنها یک مورد یا کمتر از ده مورد مبتلا شده به کرونا ویروس در کشورشان یافت شده است. سنگاپور هم جز آن دسته از کشور‌هایی بود که کمتر از یک ماه پیش، به عنوان یکی از کشور‌های نمونه در مقابله با کرونا ویروس اعلام شد.

اما آمار‌هایی که بعد از آن از این کشور منتشر شد به نظر می‌رسید که سنگاپور در محدودیت‌هایی کوتاهی کرده است. طبق اطلاعات گفته شده از دانشگاه Johns Hopkins، از زمان موج سنگین دوم یعنی ۱۷ مارچ، تعداد مبتلا شدگان به کرونا ویروس در سنگاپور از ۲۶۶ نفر به بیش از ۵ هزار ۹۰۰ نفر افزایش یافت.

این درحالی بود که در کشور‌های اروپای غربی و آمریکا، روزانه هزاران نفر که به ویروس کرونا مبتلا شده بودند گزارش می‌شد. جمعیت سنگاپور ۵.۷ میلیون نفر است و مساحت آن به ۷۰۰ کیلومتر مربع می‌رسد تقریبا کوچکتر از شهر نیویورک است پس بدان معنی است که آمار مبتلاشدگان در سنگاپور رقم قابل توجه‌تری دارد.

اگرچه آمار در سنگاپور درست نبوده است، اما با این حال سنگاپور مزیت‌هایی دارد که دیگر کشور‌ها از آن محروم هستند. این کشور تنها یک مرز زمینی با مالزی دارد و می‌تواند کنترل بیشتری روی مسافران هوایی که وارد این کشور می‌شوند داشته باشد. سنگاپور همچنین از یک سیستم سلامت در سطح جهانی و خوبی برخوردار است و دارای قوانین سخت گیرانه‌ای است که می‌تواند در کنترل یک بیماری همه گیر به دولت بسیار کمک کند.

با وجود این همه مزایا در کشور سنگاپور پس اشکال کار کجا بوده است؟ چرا به یک باره آمار مبتلاشدگان به کرونا ویروس در این کشور افزایش یافته است.

به نظر می‌رسد که پاسخ این سوال کارگران مهاجری بوده که بدون نادیده گرفتن از سرعت شیوع این بیماری باعث انتقال آن به شهر‌هایی که دارای محدودیت‌های رفت و آمدی نبودند شده‌اند.

در ابتدا شیوع کرونا وضعیت سنگاپور به عنوان یک کشور جزیره‌ای در مقابله با ویروس کرونا بسیار خوب بود. این کشور توانسته بود با ایجاد قرنطینه، ردیابی تماس و کنترل کسانی که از مرز‌های هوایی وارد می‌شوند موجب حفاظت جان شهروندان خود شود. در همان زمان، کمپین‌هایی را برای ترغیب مردم برای انجام اقدامات محافظانه راه اندازه کرد. بخش‌های جدایی که در سال ۲۰۰۳ همزمان با اپدمیک بیماری سارس در بیمارستان راه اندازی کرده بود این بار در اختیار بیماران کرونایی قرار گرفت تا از آلوده شده کارکنان بیمارستان جلوگیری شود.

به گفته دیل فیشر (Dale Fisher)، مدیر کنترل عفونت در دانشگاه ملی سنگاپو، از دیگر اقداماتی که کشور سنگاپور برای جلوگیری از شیوع این بیماری انجام داد این بود که به هیچ عنوان به بیمارانی که آزمایش کرونا آن‌ها مثبت می‌شد اجازه ورود به جامعه را نمی‌داد. مردمی که علائم کمی یا حتی هیچ گونه علائمی نداشتند و تست آن‌ها مثبت می‌شد در بیمارستان نگه داری می‌شدند و پس از بهبودی در قرنطینه خانگی قرار می‌گرفتند. این مدیر همچنین می‌گوید کشور سنگاپور با آزمایشات گسترده و قرنطینه افرادی که علائم بیماری را داشتند توانست عملکرد خوبی در مقابله با این بیماری کرونا از خود نشان دهد.

این مدیر همچنین ماه گذشته قبل از آخرین افزایشی در نمونه‌ها گفت که می‌خواهیم در سنگاپور به زندگی عادی برگردیم. همچنین بیان کرد که می‌خواهیم بیزنس‌ها، کلیساها، رستوران و مدرسه‌ها را دوباره باز کنیم و این همان موفقیت است. همه چیز در صورت نیاز با این تغییرات پیش می‌رود و مردم باید تا زمان ورود واکسن و دارو این کار‌ها را انجام دهند.

در هنگ کنگ از دیگر شهر‌های آسیایی که جمعیت مشابه‌ای با سنگاپور دارد، مقامات آن رویکرد مخالفی را در پیش گرفته بودند. آن‌ها مدارس را از ماه فوریه بسته بودند و کارمندان را تشویق کرده بودند از خانه کار کنند. با اینحال مردم هنوز آزادانه در اطراف شهر سفر می‌کردند.

با این وجود آمار‌هایی که به دنبال افزایش موارد مبتلا شده به کرونا ویروس در ماه گذشته اعلام شد نشان می‌داد که هنگ کنگ در مقابله با موج دوم ویروس کرونا موفق‌تر عمل کرده است.

اما با این وجود سنگاپور این ماه بعد از آخرین افزایشی در موارد تنها برخی از مدارس و محل‌های کار را بسته نگه داشت که این خود موجب مثبت شدن موارد جدید به کرونا در سنگاپور شد و بدین صورت سنگاپور در مسیر تند شیوع قرار گرفت.

گفتنی است روز پنجشنبه، ۷۲۸ مورد جدید مبتلا به کرونا ویروس در این کشور ثبت شده است که بیشترین آمار در یک روز بوده و در مقابل هنگ کنگ تنها ۴ مورد مبتلا گزارش کرده است.

سنگاپور که به عنوان یک کشور نمونه در مقابله با کرونا قرار داشت، اما با افزایش موارد مبتلا در این کشور ممکن است در صدر شیوع قرار بگیرد و این بدین دلیل است که گرو‌هایی از مردم در این کشور آزمایشاتی که دولت برای مشخص شدن کرونا گرفته است را انجام نداده اند. اعلام زود هنگام به آرامش رسیدن در سنگاپور در مقایسه با دیگر کشور‌ها در صورتی خوب بود که عفونت‌هایی که از خارج وارد کشور می‌شدند کنترل می‌شد و موارد جدید شناسایی و درمان می‌شدند. ویروس خیلی سریع‌تر از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شود و از همین رو بیشتر مبتلایان به کرونا در سنگاپور در میان جمعیت کارگران مهاجر سنگاپور بودند که در خوابگاه‌ها زندگی می‌کردند که در موج اولیه آزمایشات نادیده گرفته شده بودند.

هنوز مشخص نیست آیا این شیوع بالا به دلیل کارگران مهاجر خارجی بوده است یا این ویروس در بین جمعیت گسترش یافته است.

تامی کوه (Tommy Koh) یکی از وکلای سنگاپوری و از دیپلمات‌های سابق گفته‌هایش را این چنین در صفحه فیس بوکش به اشتراک گذاشته است، رفتاری که سنگاپور با کارگران خارجی دارد همانند یک کشور جهان سوم است نه جهان اول. دولت سنگاپور، این کارگران خارجی را به واگن‌هایی بدون تخت و صندلی منتقل کرده است. آن‌ها در خوابگاه‌های پرجمعیت می‌مانند و ۱۲ نفر در یک اتاق نگه داری می‌شوند. این وکیل همچنین بیان می‌کند، سنگاپور باید با کارگران خارجی همچون یک کشور جهان اول رفتار کند و این روش ننگین شایسته نیست.

از زمان افزایش موارد در سنگاپور، دولت این کشور قوانین و محدودیت‌های جدیدی را همراه با مجازات شدید مطرح کرده است. با این حال همچنان سنگاپور به دلیل کوچک بودن و دولت قوی و همچنین دارا بودن از سیستم سلامت فوق العاده می‌تواند به خود امید داشته باشد ویروس کرونا را کنترل کند. گفتنی است افزایش اخیر موارد کرونا در سنگاپور می‌تواند درس بزرگی برای دیگر کشور‌های دنیا باشد.

هر دو سنگاپور و هنگ کنگ تنها در صورتی قادر به حفظ شرایط عادی بودند که کنترل سختگیرانه‌تری در همان اول از خود نشان می‌دادند. از زمان شروع موج مجددی که از خارج وارد شده بود، هنگ کنگ و سنگاپور سریعا برای جلوگیری از شیوع بیشتر واکنش نشان دادند.

هنگ کنگ در این راه راحتر بود، زیرا این شهر هرگز اوضاع را کاملا آرام و عادی جلوه نداد در حالیکه سنگاپور مجبور شد یک وقفه در محدودیت‌ها اجرا کند و منتظر بماند ببیند آیا موفق است یا خیر. این وقفه‌های محدودیت تنها در مکان‌هایی مانند سنگاپور و هنگ کنگ قابل تحمل است، زیرا این شهر‌ها کوچک هستند و کنترل و مدیریت در آن‌ها برای کسانی که وارد یا از شهر خارج می‌شوند راحتر است.

از آنجایی که این دو شهر هر دو به دومین موج نزدیک شده‌اند، لازم است که دوباره محدودیت‌های خود را از سر بگیرند و این باید درس بزرگی برای دیگر کشور‌ها باشد که خیلی زود محدودیت‌های خود را برندارند. در واقع باید چنین گفت که شهر یا کشور‌های بزرگ که مرز‌های متعددی دارند و کنترل و نظارت برای ورود و خروج افراد در آن‌ها راحت نیست و نباید تصور کنند که اگر نمونه‌ای را که از خارج وارد شده را نداشتند پس اوضاع آرام است، زیرا مواردی که در درون کشور کرونا آن‌ها مثبت می‌شود به معنی گذشتن از خطر نیست. تجربه سنگاپور نشان می‌دهد، خیلی زود به آرامش رسیدن و توقف محدودیت‌ها می‌تواند فاجعه آمیز باشد.

منبع