آمریکا چه طرحی برای عراق دارد؟

« هاشم الکندی » تحلیلگر سیاسی عراقی و رئیس شبکه مطالعات راهبردی الهدف تاکید کرد آمریکا تلاش می کند تا اراده قانونی پارلمان و اراده مردمی عراق را در مسیر باقی نگه داشتن نیروهایش در این کشور نادیده بگیرد اما این امر (لزوم خروج نیروهای خارجی از عراق) به خواست مکرر اقشار مردم عراق و نیروهای سیاسی تبدیل شده است.

وی همچنین معتقد است از نظر عراقی ها، حضور آمریکا قابل قبول نیست و مردود است و براساس تجربه های گذشته، آمریکایی ها ثابت کرده اند که حامیان تروریسم بوده اند و نه حامیان نبرد ملت عراق علیه تروریسم.

متن کامل مصاحبه تسنیم با هاشم الکندی را در زیر می خوانید:

پارلمان عراق چند ماه پیش در مصوبه ای خواهان خروج نیروهای آمریکایی از عراق شد اما همچنان این نیروها تعلل و علیه عراق زور گویی می کنند و با وقاحت تمام نیروهای الحشد الشعبی را تهدید می کنند. آیا فکر می کنید که آمریکا به مصوبه پارلمان عراق تن خواهد داد یا تلاش خواهد کرد که بقای خود در عراق را بار دیگر در لوای به اصطلاح باز آرایش نیروهایش در مناطق معینی مثل پایگاه عین الاسد مشروعیت ببخشد؟

الکندی: آمریکا تلاش می کند که از قانون اخراج نیروهای خارجی که پارلمان عراق چند ماه پیش صادر کرد، فرار کند. واشنگتن یکسال تلاش کرد که این قانون به پارلمان راه نیابد و بررسی نشود. به ارعاب نمایندگان عراقی و تشکل های سیاسی روی آورد تا این قانون تصویب نشود. بعد از شهادت شهیدان فرمانده، این مصوبه (پارلمان) صادر شد و آمریکا در آن زمان نیز با تعلل با این مسئله برخورد کرد و تلاش کرد تا آن را زیر سوال ببرد و بگوید که این مصوبه پارلمان (بنا به) خواست تنها یک طیف (در پارلمان) صادر شده است یا اینکه در نتیجه تاثیرات معینی صادر شده است. در مرحله بعد نیز آمریکا تلاش کرد که از تظاهرات برای اجرایی نشدن این قانون بهره برداری کند؛ یعنی از طریق وادار کردن نخست وزیر به استعفا زیرا روشن است که اجرای این قانون نیازمند وجود یک دولت دائمی دارد.

همچنین آمریکا تلاش کرد که جلوی روند انتخاب یک نخست وزیر جایگزین را نیز بگیرد. آمریکا برای رساندن یک نخست وزیر طرفدار خود تلاش کرده و نقشه می کنشد و برای اجرایی کردن اراده و خواست مردم عراق در زمینه خروج نیروهای خارجی کار نمی کند. در نتیجه، آمریکا امروز برای زیرسوال بردن قانونی بودن و مشروعیت این مصوبه پارلمان کار می کند و تلاش می کند تا اجرای آن را از طریق مراجع دولتی عراق با مانع روبرو کند. واشنگتن همچنین تلاش می کند تا بر اراده مردم عراق را که در روز 24 ماه ژانویه امسال در تظاهراتی میلیونی برای درخواست جهت خروج نیروهای خارجی از کشورشان به خیابانها آمدند، سرپوش بگذارد.

در نتیجه، آمریکا تلاش می کند تا اراده قانونی پارلمان و اراده مردمی عراق را در مسیر باقی نگه داشتن نیروهایش در این کشور نادیده بگیرد اما این امر (لزوم خروج نیروهای خارجی از عراق) به خواست مکرر اقشار مردم عراق و نیروهای سیاسی تبدیل شده است و اولویت امروز حتی در وضعیت تشکیل دولت ها شده است. خواست اساسی برخی تشکل های سیاسی به عنوان شرطی برای نخست وزیر جایگزین و همراهانش، مسئله اخراج نیروهای خارجی است که باید از اولویت های کاری دولت آینده باشد.

هدف از طرح مذاکره راهبردی که آمریکا اخیرا خواهان انجام آن با طرف عراقی شده است، چیست؟ آیا به نظر شما توافقنامه امنیتی سابق انتظارات طولانی مدت آمریکا در عراق را برآورده نمی کند و واشنگتن در پس طرح ایده مذاکره جدیدی با بغداد تلاش می کند تا نقشه ها و اهداف خود بدست آورد؟

الکندی: امروز آمریکا بعد از اینکه یقین پیدا کرده است که اراده عراق و اراده پارلمان و مردم این کشور در راستای اجرای مصوبه پارلمان برای اخراج نیروهای آمریکایی است و عراقی ها تا سطح زیادی حضور آمریکایی ها در کشورشان را بر نمی تابند، تلاش می کند تا به نوعی این اراده عراقی ها را دور بزنند. برخی متغییرات اخیر آمریکایی ها را وادار کرد که در آرایش نیروهای خود بازنگری کرده و آنها را به دو پایگاه حریر و عین الاسد ببرند.

آنها با فریبکاری بدنبال دور زدن اراده مردمی و پارلمانی عراق هستند. آنها به اصطلاح مذاکره راهبردی را مطرح کردند و از این طریق می خواهند به حضور خودشان در عراق مشروعیت ببخشند و زمان بیشتری بخرند. مذاکره ای که تا ماهها یا بیش از یکسال طول می کشد و بعد از آن چه بسا، می خواهند به سمت بستن توافقنامه جدیدی با عراقی ها حرکت کنند. این توافقنامه شاید باعث بنیان نهاده شدن یک حضور دائمی و قانونی در عراق برای نیروهای آنها شود. می خواهند در مرحله بعدی اینگونه القا کنند که حضور آنها مورد قبول عراق و براساس یک توافقنامه است. فکر می کنند که این امر منافع آنها را تامین می کند؛ همچنین بعد از اینکه سلاح های راهبردی نظیر موشک های پاتریوت را مستقر کردند. هدف از استقرار این موشک ها تامین امنیت اسرائیل در وهله اول است.

آنها اینگونه به همگان القا می کنند که هدف از استقرار این موشک ها، حفاظت از نیروهای خودشان در منطقه است. در نتیجه، مذاکره راهبردی همان نقشه و طرح مشروعیت بخشی به حضور نیروهای آمریکایی در منطقه و خریدن زمان بیشتر و بهره برداری از آن برای وارد کردن نیروهای جدید و سلاح های راهبردی تا پایان مذاکره است. لذا آنها پایگاههای موشکی راهبردی و موشک های پدافندی و چه بسا نیروهای رزمی و هواپیماهای بیشتری را تحت لوای این توافقنامه راهبردی مستقر خواهند کرد که به طور اصولی اکثریت ملت عراق با آن مخالف هستند و آن را نمی پذیرند.

عراقی ها تاکید می کنند که نیازی به حضور آمریکایی ها ندارند که کمکی به مبارزه با تررویسم نکرده اند. از نظر عراقی ها، حضور آمریکا قابل قبول نیست و مردود است. عراقی ها نیازی به آمریکایی ها نه در سطح آموزشی و نه سطح مستشاری و نه در سطوح دیگر ندارند. براساس تجربه های گذشته، آمریکایی ها ثابت کرده اند که حامیان تروریسم بوده اند و نه حامیان نبرد ملت عراق علیه تروریسم.

آیا به نظر شما، طرح مذاکره راهبردی از طرف آمریکا با هدف بحث درباره مسائل مربوط به سرنوشت نیروهای آمریکایی در عراق از جمله خروج آنها مطرح شده است یا اینکه آمریکا بدنبال نقشه راه جدیدی برای باقی ماندن طولانی این نیروها در عراق است؟

الکندی: مذاکره راهبردی، فریبکاری آمریکا است. آمریکا امروز با افزایش مخالفت های مردمی و سیاسی پارلمانی با حضورش در عراق روبرو است. این وضعیت چالشی را برای آمریکا در سطح جهانی و داخلی ایجاد می کند. برخی صدها در داخل آمریکا نیز مخالف حضور و استقرار نیروهای آمریکایی است و شاید دموکراتها به طور کلی با امر هم نظر باشند. حتی بخشی از جمهوری خواهان نیز امروز خواهان بازگشت نیروهای آمریکایی هستند.

این بخشی از وعده های انتخاباتی ترامپ بود و همسو با این فاکتور انتخاباتی، درخواست ها برای بازگشت نیروهای آمریکایی به این کشور افزایش می یابد. شاید امرو دولت ترامپ بخواهد که برخی از نیروهایش بدون وجود اعتراضی حضور داشته باشند یا اینگونه القا کند که این نیروها در چارچوب یک توافقنامه حضور دارند. از این رو است که آمریکا مذاکره راهبردی را مطرح کرده است و این، مذاکره فریبکاری است زیرا آمریکا به عراقی ها نه در سطح کشوری و نه رد سطح دولتی و نه در سطح حاکمیتی و نه در سطح مردمی احترام نگذاشته است و حتی به همه توافقنامه های خود پایبند نبوده است.

از زمانی که توافقنامه چارچوب راهبردی امضا شده با آمریکایی ها در اواخر سال 2011 میلادی وارد فاز اجرایی شد، آمیرکا به هیچ یک از جنبه های نظامی یا اقتصادی یا مدنی و حتی دیگر جوانب آن پایبند و متعهد نبوده است. در نتیجه مذاکره راهبردی، تعلل آمریکا و تلاش برای رنگ و لعاب دادن به چهره جنایتکارانه این کشور است که این چهره با توجه به میزان جنایت هایی که در عراق مرتکب شده است، برای همگان واضح و شناخته شده است. به شهادت رساندن فرماندهان و بمباران عراقی ها و نقض حریم هوایی عراق و حاکمیت این کشور از جمله این جنایت ها است.

در نتیجه، این اقدام آمریکا (دعوت به مذاکره راهبردی با عراق) روش جدید آمریکا برای القای این موضوع است که حضور آنها مورد قبول و در چارچوب یک توافقنامه خواهد بود. آمریکا به عراقی ها برای حرکت در مسیر انجام این مذاکره فشار می آورد. این امر مثلا از طریق فعال کردن هسته های داعش صورت می گیرد. همچنین آمریکا از طریق این مذاکره می خواهد مقاومت اسلامی عراق و گزینه های آن را محدود کنند یا آن را منزوی یا خارج از اراده دولت عراق قرار دهد.

آمریکا از فریب مذاکره راهبردی چنین چیزی می خواهد. مذاکره راهبردی که به نظر می رسد اساسا در کار نخواهد بود زیرا تصمیم ملت عراق این است که مذاکره ای در کار نیست بلکه باید تصمیمات و مصوبات پارلمانی و مردمی عراق جنبه اجرایی به خود بگیرد.

براساس گفته محمد علی الحکیم وزیر خارجه عراق، آمریکا با پیشنهاد انجام مذاکره جدیدی با بغداد، بازنگری گسترده ای در روابط اقتصادی و فرهنگی و همکاری امنیتی با طرف عراقی را مطرح کرده است. آیا به نظر شما، آمریکایی ها به طرف عراقی در این مسائل امتیازاتی خواهند داد یا اینکه آنها در پس این پیشنهاد بدنبال زنده نگه داشتن توافقنامه سابق صرفا با نام جدیدی هستند؟

الکندی: وزیر خارجه عراق از وعده های جدی آمریکا صحبت کرد؛ مبنی بر اینکه آمریکایی ها در مسیر اعطای حمایت یا کمک درخصوص وزارتخانه های اقتصاید یا فنی حرکت خواهند کرد اما واقعیت این را می گوید که آمریکایی ها به توافقنامه های سابق خود پایبند نبوده اند. آنها حتی وقتی محصولآمریکایی خود یعنی داعش تروریست را نشان دادند، کمکی به عراق نکردند. آنها حتی سلاحی را که ملت عراق پول آن را پرداخت کرده بودند، به عراق ندادند.

لذا نمی توان بار دیگر عراقی ها را فریب داد. آمریکایی ها می خواهند این تصویر را ارایه دهند که می توان توافقنامه جدیدی ببندند اما عراقی ها نمی توانند اطمینان کنند. امروز 10 سال از توافقنامه با آمریکا می گذرد اما این کشور چه در سطح تسلیحاتی و چه در سطح خدماتی چیزی به عراق نداده است. عراق با برخی کشورها از طریق روابط همسان و همکاری، دوستی و احترام برقرار کرده است که در صدر آنها ایران و چین و روسیه قرار دارد.

این درحالی است که از آمریکایی ها چیزی جز تحقیر کردن و تجاوزگری در این دوره ندیده است. بعد از اینکه آمریکا فرماندهان امنیتی، مهمانان و نیروهای ارتش و پلیس عراق را به شهادت رساند و حرمت شهرهای مقدسه را زیرپا گذاشت، این کشور نمی تواند به آمریکا اعتماد کند. در نتیجه، اوضاع نمی تواند با یک وعده جدید به قبل برگردد؛ وعده ای که همانند وعده ها و تعهدات گذشته آمریکایی ها عملی نخواهد شد.

همه این مسائل تاخیری در اراده عراق وارد نخواهد کرد که بر لزوم اخراج همه نیروهای خارجی از عراق تاکید می کند. عراق بعد از آن با کشورها براساس منافع خود احترام این کشورها به حاکمیت، امنیت و امنیت شهروندانش برخوردخواهد کرد. حضور آمریکایی ها یک حضور خصمانه است. آنها نیروهای اشغالگر هستند. حضور آنها گزینه های گسترده ای پیش روی عراقی ها برای محالفت با این حضور و تلاش برای اخراج کردن آنها قرار می دهد. از جمله آنها حق مقاومت در برابر اشغالگری براساس ماده 51 قانون بین الملل است و این حق مقاومت اسلامی عراق است که اشغالگران قاتل آمریکایی را نظیر سال 2011 میلادی اخراج کند.