قوچانی: علت شکست اصلاحطلبان کارنامه «امید» است
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در یادداشتی با پیشبینی نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی نوشت: ما (اصلاحطلبان) از اصولگرایان شکست نمیخوریم، ما به خود یعنی به کارنامه «امید» و به قهر «مشارکت» میبازیم.
خبرگزاری تسنیم: محمد قوچانی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران طی یادداشتی در شماره امروز (شنبه 3 اسفند) روزنامه سازندگی ضمن پیشبینی نتیجه انتخابات روز گذشته مجلس شوری اسلامی، به تحلیل دلایل شکست اصلاحطلبان در این انتخابات پرداخته است.
قوچانی در بخشی از این یادداشت نوشته است: "برای شخص من از اول روشن بود که در این نبرد نابرابر با یاران ناموافق و حریفان سازمانیافته و بیفرصتی برای گفتوگو با بدنه بحق معترضِ اصلاحات و ملت خشمگین و افسرده از کارنامه ناکام ما و ناامید از امید، چشماندازی از پیروزی متصور نیست. سقف پیروزی ما به 50 کرسی هم نمیرسد، هرچند هنوز ناامید نیستم و ممکن است دستی از آستین خلق برآید و کاری کند".
سردبیر روزنامه سازندگی با کنایه به سران حزب اتحاد ملت که گفته میشد در تصمیم شورای سیاستگذاری برای عدم ارائه لیست واحد در تهران نقش بسزایی داشتند، تصریح میکند: "دوستان عیبجو که در اوج رادیکالیزم، قهر و طعنه و تحقیر پیشه کرده بودند و حریف اصولگرا هم اول ما را جدی نگرفت اما از وسط هفته که دید له و علیه «یاران هاشمی» و کارگزاران سازندگی بیش از هر نام و نشان انتخاباتی گفتوگو میشود، در حمله به کارگزاران تردید نکرد و صلای وحدت سر داد و بهزور قالیباف و پایداری را آشتی داد و این نشان داد که ما به هدف خود برای شکستن انحصارطلبی راست و چپ موفق شدهایم حتی اگر در قهر هدایتشده بدنه اصلاحات، حریف برنده بازی شود".
بیشتر بخوانید
آخرین طراحی اصلاحطلبان برای نباختن در انتخابات؛ لیستهای متعدد با افراد مشترک+تصاویر
وی در ادامه تأکید میکند: "ما از اصولگرایان شکست نمیخوریم، ما به خود میبازیم به کارنامه «امید» و به قهر «مشارکت» اما چه نسبتاً توفیق یابیم چه مطلقاً شکست بخوریم این تازه آغاز داستان است برای بازسازی جبهه اصلاحات که دیگر نمیتواند در میانه بوروکراتهای راست و رادیکالهای چپ له شود".
این عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران، با کنایه به محمدرضا عارف، بهشکل تلویحی وی را بهعنوان یکی از عوامل شکست اصلاحطلبان در انتخابات مجلس دانسته و نوشته است: "باید شورایعالی اصلاحات که نتوانست تنها وظیفه خود را انجام دهد بازسازی شود. دوران مدیریت «عارفِ» آن پایان یابد و تکلیف احزابی که بدل و بدیل و سایه احزاب دیگرند، روشن شود و در تبارشناسی و گفتمان و راهبرد اصلاحات با دوستان چپ گفتوگوهای راهبردی انجام شود و از خود (حتی کارگزاران) انتقاد شود، باید از نو عالمی ساخت و آدمی و جبههای. اصلاحات مِلک شخصی نیست که هر وقت بخواهند درش را بگشایند یا ببندند اصلاحات زنده است حتی اگر اصلاحطلبان شکست بخورند".