مزدوران خارجی در ارتش شیخنشینها
اندیشکده «کارنگی» در گزارشی در مورد نقش مزدوران خارجی در ارتش کشورهای جنوب خلیج فارس، نوشته است که دستکم ۷۰% نیروهای ارتش امارات را اتباع خارجی تشکیل میدهند.
خبرگزاری فارس: اندیشکده «کارنگی» در گزارشی به حضور گسترده مزدوران و اتباع خارجی در ارتشهای کشورهای عربی جنوب خلیج فارس اشاره کرده است.
این اندیشکده در گزارش خود اشاره کرده است که توان مالی بالا و جمعیت اندک افرادی که میلی برای خدمت در ارتش را داشته باشند، موجب شده تا کشورهایی چون امارات عربی متحده، عربستان سعودی، بحرین و کویت به سمت به کارگیری نیروهای خارجی در ارتش خود حرکت کنند.
علاوه بر این، به کارگیری این نیروها، این امکان را به این کشورها داده تا در صورت بروز ناآرامی و آشوب داخلی، از همین مزدوران خارجی برای سرکوب اعتراضات شهروندان خود استفاده کنند. کارنگی کمهزینه بودن اخراج و کنار گذاشتن این نیروها را از دیگر دلایلی عنوان کرده که این کشورها را به استخدام نیروهای نظامی خارجی سوق داده است.
امارات و قطر در صدر جذب نیروهای خارجی
در بخشی از این گزارش در مورد میزان حضور نیروهای خارجی در ارتش امارات، آمده است: «امارات از منظر تعداد انبوه سربازان قراردادی خارجی که به کار گرفته، با دیگر دولتهای خلیج [فارس] مشابهت دارد. دستکم ۷۰% از مردانی که [ارتش] امارات به خدمت گرفته، اهل عمان و یمن هستند.»
این گزارش میافزاید: «اخیرا هم مسئولان جذب نیروی امارات نسبت به جذب نیروهای ویژه کلمبیا که چندین دهه تجربه جنگهای چریکی دارند، علاقه نشان دادهاند. صدها نفر از این نیروها با امارات قرارداد امضا کردهاند و دستمزدهایشان چندین برابر بیش از دستمزدی است که در کشور خودشان دریافت میکردند.»
کارنگی ادامه میدهد: «امارات همچنین شرکتهای آمریکایی نظیر "رفلکس ریسپانسز" (که توسط "اریک پرینس" مؤسس شرکت بدنام "بلک واتر" راهاندازی شده و اداره میشود) را به خدمت گرفته است. این شرکت قراردادی به ارزش ۵۲۹ میلیون دلار دریافت کرده تا نیروهای نظامی امارات را تقویت کند. نیروهایی که در یمن برای امارات میجنگند، سربازان قراردادی از کشورهایی چون چاد، شیلی، کلمبیا، لیبی، پاناما، نیجر، سومالی، السالوادور و اوگاندا هستند.»
در بخش دیگری از این گزارش، از قطر به عنوان کشور دیگری یاد شده که بخش اعظم نیروهای نظامی آن را خارجیها تشکیل میدهند. به نوشته کارنگی، تا ۸۵% نیروهای ارتش قطر اتباع کشورهای خارجی و عمدتا تبعه پاکستان، سودان و اخیرا کلمبیا هستند. تنها در سال ۲۰۱۶، قطر ۶۰۰۰ نیروی نظامی از سومالی جذب کرده است. به نوشته کارنگی، قطر همچنین مسئولیت آموزش بخشی از نیروهای خارجی خود را که در ترکیه و اردن جذب شدهاند، به نظامیان آمریکایی سپرده است. بنا بر این گزارش، میزان وابستگی به نیروهای خارجی در قطر چنان بالاست که در سال ۲۰۱۷ زمانی که قطر از بیم احتمال حمله عربستان سعودی توان نظامی خود را تقویت کرد، این ابهام وجود داشت که کنترل و استفاده از جنگافزارهای پیشرفتهای که قطر خریداری کرد، توسط چه کسی انجام خواهد شد.
نقش مزدوران خارجی در سرکوب اعتراضات مردم بحرین
اندیشکده به وضعیت نیروهای نظامی بحرین نیز اشاره کرده و نوشته است که بر اساس آماری مربوط به سال ۲۰۰۹، ۶۴% از نیروهای امنیتی و نظامی بحرین را غیربحرینیها تشکیل میدهند. بر اساس این گزارش، ۱۸% از اعضای نیروی هوایی بحرین تبعه پاکستان هستند و مجموعا ۱۰۰۰۰ تبعه پاکستان در نیروی امنیتی بحرین به استخدام درآمدهاند. به نوشته کارنگی، در جریان سرکوب اعتراضات مردمی در بحرین در سال ۲۰۱۱، اغلب نیروهایی که با معترضان برخورد میکردند، پاکستانی بودند.
بنا بر این گزارش، در کویت هم وضعیت مشابهی حاکم است و بین ۲۵ تا ۵۰% از نیروهای نظامی این کشور را خارجیها تشکیل میدهند، هرچند که کل اعضای گارد ملی کویت از شهروندان کویتی هستند.
کارنگی از عمان و عربستان سعودی به عنوان دو کشوری نام برده است که در قیاس با دیگر کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، نیروی خارجی کمتری به کار گرفتهاند. به نوشته این اندیشکده، عمان به دلیل توان مالی کمتر و همچنین از آنجا که بسیاری از عمانیها خدمت نظامی را مایه افتخار میدانند، چندان به سمت جذب نیروی خارجی حرکت نکرده است.
ادامه حضور مزدوران خارجی در ارتش شیخنشینها
بنا بر این گزارش، جمعیت نسبتا بالای عربستان سعودی موجب شده تا این کشور در قیاس با همتایان خود در جنوب خلیج فارس، نیروی خارجی کمتری جذب کرده باشد، با این وجود جنگ یمن موجب شده تا ریاض هم مزدوران خارجی را برای جنگ به خدمت بگیرد. کارنگی به نقل از یک کارشناس نوشته است که تقریبا تمام نیروهای زمینی که در یمن برای عربستان سعودی میجنگند، اتباع خارجی هستند، از جمله یمنیهایی که با دریافت پول به نمایندگی از ریاض در حال جنگ در کشور خودشان هستند. علاوه بر این، کارنگی به حضور سنتی اتباع پاکستان در ارتش عربستان سعودی اشاره کرده و نوشته است که از اواخر دهه ۱۹۸۰، دهها هزار پاکستانی در سمتهای مختلف به خدمت پادشاهی سعودی درآمدهاند.
کارنگی میافزاید: «گفته میشود که حضور این نیروها در عربستان سعودی، سربازان پاکستانی را در معرض آموزههای مذهبی افراطی (معمولا وهابی) قرار داده است. علاوه بر جذب سربازان قراردادی از آفریقا و آسیا، عربستان سعودی از بیش از ۱۰۰۰ نیروی نظامی آمریکایی و ۳۰۰ نیروی نظامی و قراردادی بریتانیایی میزبانی میکند.»
این اندیشکده در جمعبندی گزارش خود با بیان اینکه نیروهای خارجی در ارتش کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس اکنون «نقشی اجتنابناپذیر» ایفا میکنند، نوشته است که با وجود کاهش درآمدهای نفتی این کشورها در سالهای اخیر، وضعیت جذب نیروهای خارجی در کشورهای عربی تفاوت چندانی با گذشته نکرده است.
در پایان این گزارش آمده است: «در حقیقت، گسترش فعالیت سیاست خارجی و نظامی برخی از دولتهای شورای همکاری خلیج [فارس] به همراه افزایش قابل توجه بودجههای دفاعی، خریدهای تسحلیاتی و سرمایهگذاری در صنایع بومی دفاعی، نشانگر آن است که دلیلی ندارد که در آینده قابل مشاهده، انتظار تغییر بزرگی در به کارگیری سربازان خارجی در این منطقه، وجود داشته باشد. حضور دیرینه آنها در شبه جزیره عرب، احتمالا همچنان ادامه خواهد داشت.»