بازیگر «شهریار»: انگار نقش پدر خودم را بازی کردم

باشگاه خبرنگاران: سیروس گرجستانی گفت: برای ایفای نقش «شهریار» اولین و آخرین گزینه بودم و این نقش برایم بسیار جذاب بود.

سیروس گرجستانی در سریال شهریار به کارگردانی کمال تبریزی ایفاگر نقش میانسالی تا زمان مرگ شهریار بود و در این نقش خوش درخشید. سریال «شهریار» هم اکنون از آی فیلم عربی در حال پخش است. به همین بهانه با سیروس گرجستانی مصاحبه‌ای را ترتیب داده ایم که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید.

لطفا درباره روند انتخاب تان برای نقش شهریار توضیح بدهید.

مرا برای این نقش انتخاب کردند و اولین گزینه بودم. من هم، چون این نقش برایم جذابیت داشت، آن را انتخاب کردم.

برای نزدیک شدن به نقش شهریار چه کار کردید؟

شعر‌های استاد را حفظ کردم. روی شخصیت او مطالعه داشتم و در کل سعی کردم به انحای مختلف او را بشناسم.

جذابیت‌های این نقش برایتان چه بود که قبول کردید ایفاگرش باشید؟

من گزینه اول و آخر برای ایفای نقش شهریار بودم. برای اینکه به استاد شهریار به لحاظ ظاهری نزدیک شوم، گریم سختی روی من انجام می‌شد. شهریار یکی از بزرگترین شعرای ایران است و به همین دلیل شخصیتش برای من جذاب بود. هر چه بیشتر درباره او مطالعه می‌کردم، بیشتر به او جذب می‌شدم. کارگردان هم کاست‌هایی به من راجع به استاد داد که آن‌ها را گوش کردم. جالب اینکه وقتی درباره استاد شهریار مطالعه کردم متوجه شدم که او شباهت عجیبی به لحاظ فیزیکی، راه رفتن، نوع نگاه و گویش با پدر من دارد. اینگونه بود که بیشتر از قبل مجذوبش شدم. با ایفای نقش شهریار، گویی نقش پدر خودم را بازی کردم. من از تهران برای بازی در نقش شهریار به تبریز رفته بودم و برخی از بازیگران هم آذری بودند. وقتی با الهام از پدرم یکسری کار‌ها را انجام می‌دادم، برای آن‌ها عجیب بود و می‌گفتند که شهریار هم دقیقاً همین کار‌ها را انجام می‌داد.

با این اوصاف، نباید شهریار نقش سختی برای شما بوده باشد؛ چون یک ما به ازای بیرونی برایش داشته اید.

بله؛ همین طور است که می‌گویید. نقش شهریار برای من بسیار آسان بود. البته ایفای نقش افراد خاص سختی‌هایی دارد. باید درباره زندگی آنان به صورت کامل مطالعه کنیم و شناخت کافی به دست بیاوریم. مثلاً جنس راه رفتن افراد، مدل نگاه کردن و گویش آن‌ها را باید رعایت کنیم. ولی چون من ویژگی‌های شهریار را در پدرم می‌دیدم، ایفای این نقش برایم آسان بود.

در زمان پخش سریال، انتقاداتی به آن مطرح بود. مثلاً دختر زنده یاد شهریار گفت که این سریال اصلاً زندگی پدرش را به تصویر نکشیده است، به نظرتان این انتقاد‌ها تا چه اندازه درست بود؟

فکر می‌کنم نزدیکان زنده یاد شهریار حق دارند که اعتراض داشته باشند. به هر حال یک متنی نوشته شده است و مورد قبول آن‌ها نیست. خب یک سری مسائل در فیلمنامه تغییر می‌کند و دقیقاً همان چیزی نیست که در زندگی افراد رخ داده است.