روسیه موشکهای قدیمی برای ارتش لبنان فرستاد!
وزارت دفاع لبنان سال ۲۰۱۷ قراردادی را برای خرید ۲۰۰۰ موشک گراد با برد ۲۰ کیلومتر با شرکتی فعال در روسیه و صربستان به امضاء رساند. قرار بود موشکها تولید سال ۲۰۱۷ باشد و در صربستان تحویل داده شوند اما در موعد تحویل، مسؤولان لبنانی متوجه شدند که تاریخ تولید موشکها جدید نیست و مکان تحویل هم به صربستان تغییر یافت.
چند هفته قبل این موشکها به بیروت رسیده و به انبارهای ویژه منتقل شدند. در آنجا یک افسر مسئول لبنانی متوجه مسالهی مشکوکی شد و به فرمانده خود اطلاع داد موشکهای دریافتی چندین بار رنگ شدهاند و بر روی آنها نشانههایی دال بر این وجود دارد که آنها تولید سال ۱۹۸۲ و نه سال ۲۰۱۷ هستند. فرماندهی ارتش لبنان در جریان این مساله قرار گرفت و خبری در این خصوص به اطلاع الیاس بوصعب، وزیر دفاع لبنان رسید. در ادامه او از بازپرس کل خواست تحقیقی در این زمینه آغاز کند. از سوی دیگر عماد جوزف عون، فرمانده ارتش لبنان هم به بازرس گفت: از پلیس نظامی خواهد خواست تحقیقی را در این زمینه آغاز کند.
پس از چند هفته پرسش و پاسخ، برخی منابع نظامی در گفتوگو با الاخبار احتمال دادند فرماندهی ارتش لبنان به بازگرداندن موشکها تصمیم گرفته باشد به ویژه این که وکیل لبنانی شرکت مذکور پیشتر به محض انتشار خبرهایی در این زمینه همین پیشنهاد را داده بود. به گفته این منابع، احتمال دارد این موشکها ساخت سال ۱۹۸۲ باشند و این بدین معناست که امکان استفاده از آنها به دلیل خطراتی که دارند و نیز خطر ذخیرهسازی آنها وجود ندارد.
برخی منابع درباره اتفاق رخداده سوالاتی را مطرح کردهاند؛ از جمله این که قرارداد امضاء شده با شرکت روسی -صربستانی بر این اساس بود که موشکها در روسیه تحویل داده شوند، اما چرا محل تحویل به صربستان تغییر کرد.
دوم این که چرا با هرگونه هدیه از سوی روسیه مخالفت میشود به ویژه که مسکو پیشنهاد اعطای تعدادی از همین موشکها را به صورت رایگان داده بود، اما لبنان از دریافت این هدیهها از سال ۲۰۰۸ تا به امروز مخالفت کرده است. این منابع تاکید دارند: پیام میشل عون رییس جمهوری لبنان به ولادیمیر پوتین همتای روس او و یا دیدار وزیر دفاع لبنان با همتای روساش کافی بود تا لبنان تعداد زیادی موشکهای قابل اطمینان و از نوع بهتر و رایگان آن را دریافت کند پس چرا روی مخالفت با هدایای روسیه به ارتش لبنان پافشاری میشود تا جایی که برخورد لبنان با روسیه در این زمینه به سطح توهینآمیز رسیده است.
در سال ۲۰۰۸ روسیه پیشنهاد اعطای جنگندههای روسی میگ ۲۹ و دهها تانک آتشبار، خمپاره، موشک، راکتانداز و سلاحهای مختلف را داد اما لبنان در مقابل مخالفت آمریکا تسلیم شد و این هدیه را نپذیرفت. در ادامه مسئولان روسیه جنگندههای یاد شده را با هلیکوپتر عوض کرده و همان پیشنهاد را تکرار کردند، اما لبنان باز هم طفره رفت و کار به آنجایی رسید که ارتش لبنان حتی از دریافت مهمات سلاحهای شخصی به عنوان مثال کلاشنیکف از روسیه خودداری کرده و سعد الحریری، نخست وزیر مستعفی لبنان از امضای توافقنامه همکاری نظامی با روسیه شانه خالی کرد.
سوم این که چرا درخواست برای موشکهای گراد با برد تنها ۲۰ کیلومتر داده شد، با وجود این که ارتش لبنان میتوانست موشکهای روسی در همین مدل با برد ۴۰ کیلومتر را دریافت کند. آیا آنچه رخ داده نتیجه پایبندی بیروت به ممنوعیت اعمال شده از سوی آمریکا درباره دریافت موشکهایی با برد بالاتر از ۲۰ کیلومتر بنا به درخواست اسرائیل از واشنگتن است؟
چهارم این که، چرا فرماندهی ارتش لبنان این مساله را به دستگاه قضایی ارجاع نمیدهد و آیا تحقیق از وکیل لبنانی این شرکت خارجی انجام شده است و آیا اظهارات آن افسر ارتش درباره موشکهای یاد شده صحت دارد و او تحت بازجویی قرار گرفته است یا خیر. سوالات زیادی در این زمینه وجود دارند که پاسخ آنها را تنها فرمانده ارتش میداند؛ آیا این بار با مسالهای از این دست با شفافیت برخورد خواهد شد و یا به بهانه این که اینها جزو اسرار نظامی هستند مورد بررسی قرار نمیگیرند.