پیشنهاد وسوسهانگیز منافقین به سخنگوی سپاه
همینکه ما رسیدیم پرسیدیم پولها را کجا میبرید؟ گفت دفتر پدر طالقانی. گفتم من مخلص آقای طالقانی هستم اما تا زنده هستم اجازه نمیدهم این پولها را ببرید.
میزان: سردار «یوسف فروتن» در سومین نشست تاریخ شفاهی ترور با محوریت شورش مسلحانه منافقین در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ که عصر امروز سهشنبه ۲۸ خرداد برگزار شد، اظهار کرد: استراتژی منافقین «دروغ»، طرح آنها «توطئه» و تاکتیکشان «نفوذ» است و این استراتژی از زمان رسول اکرم(ص) بوده و همچنان ادامه دارد.
اولین سخنگوی سپاه با بیان اینکه منافقین هم با حق دروغ میگویند هم با کفر و هم با خودشان، گفت: مثلا همین مریم رجوی را ببینید. حجاب دارد و میگوید مسلمان است اما کارها و رفتارش صددرصد متضاد مسلمان بودنش است.
وی افزود: قبل از انقلاب و از زمانی که آلمان بودم با مجاهدین خلق در ارتباط بودم. در مرکز اسلامی هامبورگ اطلاعیههای مجاهدین خلق را میخواندیم و حتی گاهی از دستگیری اعضای آنها توسط ساواک ناراحت میشدیم.
سردار فروتن با بیان اینکه بعد از انقلاب، شب و روز میدویدیم که انقلاب را نگه داریم، یادآور شد: قبل از آنکه سپاه رسمیت خودش را اعلام کند من معاون آقای مهدوی کنی بودم. یک روز یک نفر آمد و گفت مجاهدین مشغول دزدیدن اموال بیتالمال در بنیاد پهلوی هستند. با یکی از دوستان سوار ماشین شدیم و به بنیاد پهلوی در تقاطع خیابان طالقانی و حافط رفتیم. آنجا دیدم «موسی خیابانی» که نفر دوم سازمان منافقین بود به همراه سعادتی در آنجاست و به همراه چند نفر مشغول خالیکردن گاوصندوق هستند. دیدم که چندین چمدان را پر از پول کردهاند. همینکه ما رسیدیم پرسیدیم پولها را کجا میبرید؟ گفت دفتر پدر طالقانی. گفتم من مخلص آقای طالقانی هستم اما تا زنده هستم اجازه نمیدهم این پولها را ببرید. در همین لحظه سعادتی بلند شد پیراهنش را کنار زد اسلحهاش را نشان داد و گفت من مسلح هستم. من هم پیراهنم را کنار زدم و گفتم مسلح هستم. درگیری بسیار محتمل و نزدیک بود. ممکن بود همانجا من را بکشند و این ماجرا تمام شود. سعادتی تا این صحنه را دید گفت آقای فروتن دو چمدان از این پولها را شما ببر دو چمدان را هم ما میبریم. آخر سر قبول نکردم و چمدانهای پر از پول را در ماشین گذاشتم و به دفتر حضرت امام(ره) رفتم تا چمدانهای پول را تحویل بدهم.
وی افزود: اعلان جنگ ۳۰ خرداد ۶۰ توسط منافقین، پیشمقدمهای با پشتیبانی بنیصدر و دولت موقت داشت.