عطوان: جنگ آتی غزه، پایان نتانیاهو را رقم می‌زند
نویسنده سرشناس جهان عرب با پیش بینی وقوع تهاجم دیگر رژیم صهیونیستی به غزه در تابستان امسال گفت، همان گونه که جنگ تابستان 2006 پایان اولمرت را رقم زد جنگ آتی غزه نیز به سرنگونی نتانیاهو منجر می‌شود.
خبرگزاری فارس: روزنامه فرامنطقه‌ای «رای الیوم» در بخش سخن سردبیر امروز خود به قلم «عبد الباری عطوان» یادداشتی درباره احتمال وقوع رویارویی بزرگ میان رژیم صهیونیستی و غزه در تابستان امسال و سرنگونی نتانیاهو منتشر کرد.
نویسنده، تحلیل ژنرال‌های صهیونیست و برخی سخنگویان گروه‌های مقاومت فلسطین در نوار غزه را موید گمانه زنی‌ها درباره احتمال عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در تابستان آتی دانست.
عطوان به صحبت‌های «زیاد النخاله»، دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین در گفت‌وگو با شبکه المیادین پس از بازگشت از سفرش به قاهره اشاره کرد که گفت: درگیری‌های چند روز قبل در نوار غزه رزمایشی به منظور آماده شدن برای نبرد بزرگ خواهد بود که تابستان امسال شاهد خواهیم بود.
رای الیوم نوشت: بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل هم که این روزها به دلیل شکست اخیرش در غزه کمتر حرف می‌زند در نشستی با فرماندهان منطقه جنوب ارتش اسرائیل گفت: رویارویی هنوز تمام نشده است، اسرائیل برای موج جدید درگیری در نوار غزه آماده می‌شود.
بیشتر مقامات حماس نسبت به تعهد نتانیاهو درباره شروط توافق آتش‌بس اخیر بسیار مشکوک هستند که مهم ترین این شروط کاهش محاصره غزه، گسترش مساحت مناطق ماهگیری تا عمق 150 مایلی، گشودن گذرگاه‌ها و اجازه دادن برای ورود بدون دردسر پول‌های قطر به غزه است.
رای الیوم نوشت: این باور وجود دارد که نتانیاهو به منظور اینکه فرصت تشکیل کابینه جدید را داشته باشد و دوم اینکه مسابقه آواز یوروویژن را سر موعد خود برگزار کند به شکل صوری موافقت خود را با مفاد توافق آتش بس اعلام کرده است بخصوص که این مسابقه یورویژن می‌خواهد نشان بدهد اسرائیل هم یک کشور طبیعی امن و باثبات است که از جلوه‌های گردشکری بین المللی جذابی برخوردار است.
نویسنده ترکیب کابینه جدید نتانیاهو را که قرار است تا چند روز آینده اعلام شود منعکس کننده برنامه‌های وی در دو میدان مهم توصیف کرد، نخست معامله قرن که قرار است «دونالد ترامپ» و دامادش تا آخر ماه رمضان از آن رونمایی کنند و دوم چگونگی برخورد با خطر آتی که از سمت نوار غزه با آن روبرو هستند.
عطوان حضور «آویگدرو لیبرمن» در ترکیب کابینه رژیم صهیونیستی را به معنای تسلیم شدن نتانیاهو در برابر شروطی دانست که تا قبل از انتخابات آن را رد می‌کرد و منجر به استعفای لیبرمن از وزارت جنگ شد و نوشت: یکی از این شروط انجام حمله زمینی گسترده به نوار غزه و ریشه کنی گروه‌های مقاومت و خلع سلاح آنها بود؛ اما منظورمان این نیست که جنگ آتی یا احتمالی علیه غزه در صورت نبودن لیبرمن در ترکیب کابینه ممکن نبود.
سردبیر رای الیوم به نقل از اخبار درز کرده از محافل سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی آورده است پروژه شارون درباره عقب نشینی یکجانبه از نوار غزه در سال 2005 این منطقه را به سنگاپوری جدید مبدل نکرد بلکه آنجا هاوایی جدیدی شد و نتایج کاملا برعکسی به دست آمد، غزه به یک پایگاه محکم مقاومت تبدیل شد که همه تحریم‌های کمر شکن هم نتوانست دو میلیون فلسطینی ساکن آنجا را تسلیم کند.
وی افزود: بر مبنای این اخبار به بیرون درز کرده، رژیم صهیونیستی قصد دارد طی یک عملیات زمینی دراز مدت علیه عمق نوار غزه آنجا را به سه قسمت تقسیم کند و پس از سرکوب همه گروه‌های مقاومت و خلع سلاح آنها و تزریق میلیاردها دلار برای بهبود اوضاع مردم آنجا چه در چارچوب معامله قرن و چه غیر آن، پایگاه‌هایی نظامی در هر بخش آن احداث کند.
عطوان نوشت: شاید برخی از این اخبار یا محتوای آن در راستای جنگ روانی باشد؛ اما وجود تانک‌های اسرائیلی در وضعیت آماده باش نزدیک مرزهای غزه حاکی است که این اخبار تا حدی درست است، بخصوص که دولت نتانیاهو تاکنون هیچ کدام از شروط آتش بس را عملی نکرده است.
نویسنده تاکید کرد: تجربه اسرائیلی‌ها در تعامل با نوار غزه چه در زمان اشغالگری یا پس از آن برایشان نگران کننده و هزینه بر بوده است و هر گونه تهاجم تازه‌ای با هزینه سنگین مالی و انسانی سنگین‌تری برای هر کابینه آتی همراه خواهد بود و چه بسا هزینه جنگ آتی بسیار سنگین تر از چیزی باشد که کابینه ایهود اولمرت در جریان تجاوز سال 2006 به لبنان متحمل شد در حالی که در دستیابی به نتایج خود در پایان دادن به مقاومت اسلامی لبنان به رهبری حزب الله ناکام ماند چون مقاومت از دقت و قدرت تخریب بالاتری برخوردار بودند.
عطوان تاکید کرد: گروه‌های مقاومت هم به خوبی می‌دانند که هر گونه تجاوز تازه اسرائیل به منظور سرکوب این گروه‌هاست از همین رو با همه قدرت و با همه موشک‌های خود به مقابله با اشغالگران می روند.
رای الیوم نوشت: مقاومت فلسطین در جنگ دو روزه اخیر 690 موشک شلیک کرد و ارتش اسرائیل به رهگیری و سرنگونی 240 فروند آن اعتراف کرد، یعنی گنبدهای آهنین در رهگیری 450 موشک که به اهداف خود اصابت کردند شکست خورد و این اتفاق هراسی به جان صهیونیست‌ها انداخت و صدها هزار نفر از آنها را برای حفظ جانشان وادار به گریختن به سمت پناهگاه‌ها یا سمت شمال سرزمین‌های اشغالی کرد.
نویسنده ضمن تاکید بر اینکه معامله قرن هرگز تصویب نخواهد شد، گفت: تایید نشدن معامله قرن به دلیل بدی این طرح یا ذلت بار بودن بندهای آن نیست بلکه به دلیل حضور ملتی در کرانه باختری و نوار غزه است که در کنار یکدیگر در برابر آن مقاومت می‌کنند و آنچه درباره این طرح به بیرون درز کرده صرفا برای سنجش واکنش‌های فلسطینی و عربی است.
به عقیده نویسنده، اسرائیل، نوار غزه و کرانه باختری را اشغال کرد در غزه شکست خورد و تحقیر شد و حالا شکست و تحقیر بزرگ‌تری را در هر دو منطقه پیش رو دارد؛ چون معامله قرن به معنای پایان قدرت تشکیلات خودگردان و بازگشت کرانه باختری به زیر سلطه صاحبانش است و این سرزمین با همه اشکال مقاومت از چنگ رژیم اشغالگر بیرون کشیده می‌شود.
رای الیوم در پایان آورده است: انقلاب فلسطین قوی‌تر از هر زمان دیگری در حال بازگشت است و شاید نوار غزه پایان نتانیاهو را رقم بزند همان گونه که پایان ایهود اولمرت، سلف وی در جنوب لبنان رقم خورد، مقاومت غزه در غزه از سوی جبهه‌ای پشتیبانی می‌شود که از هیچ گونه کمک مالی و تسلیحاتی به آن دریغ نمی‌کند و این منطقه کاملا از نفوذ اعرابی که با اشغالگران عادی سازی کرده اند و همچنین پول‌هایشان آزاد است.
رژیم صهیونیستی پس از 46 سال از عملیات ترور سه فرمانده فتح فلسطین در بیروت پرده برداشت؛ عملیاتی که نه تنها یک جاسوس زن نقشی پررنگ در آن داشت بلکه بسیاری از اعضای جوخه ترور لباس زنانه پوشیدند.
به گزارش فارس، با گذشت 46 سال از عملیات ترور «کمال عدوان، کمال ناصر، و ابو یوسف النجار» فرماندهان جنبش فتح فلسطین در قلب بیروت معروف به «ربیع الشباب» (بهار جوانان)، رژیم صهیونیستی پرده از جزئیات این ترور برداشت.
روزنامه «یدیعوت آحارونوت» که جزئیات این ترور را منتشر کرده در گزارش خود نوشت،کماندوهای ویژه این ترور در سواحل تل‌آویو آموزش دیدند و بر خلاف آنچه گفته می‌شود، فکر پوشیدن لباس زنانه را «ایهود باراک» فرمانده عملیات داد. باید گفت این ایده را «داوِد بن العازر» فرمانده وقت ارتش مطرح کرد؛ او می‌ترسید که اگر گروه منحصر به مردان باشد، لو برود و دیگر اینکه لباس زنانه امکان مخفی کردن سلاح بیشتر را فراهم می‌کرد.
«رونن برگمن» تحلیلگر امور اطلاعاتی روزنامه یدیعوت در این باره نوشت، قصه‌ها و شایعات بسیاری درباره عملیات مذکور در سال 1973 منتشر شده است اما ریشه‌های این عملیات به سال 1968 و با آغاز عملیات «ربایش هواپیماها توسط فلسطینی‌ها برای وارد کردن مسأله فلسطین به کانون توجهات جهانی» -به گفته وی- باز می‌گردد که تل‌آویو را به سمت پاسخگویی متقابل سوق داد.
تشکیل یگان «کیدون»
برگمن افزود: در پی این وضعیت، «قیساریا» (یگان ویژه ترورهای سازمان جاسوسی موساد رژیم صهیونیستی) در سال 1969 یگانی مخفی برای جمع‌آوری اطلاعات به نام «کیدون» (نیزه) تشکیل داد اما «گلدا مایر» نخست‌وزیر وقت مخالف انجام عملیات علیه مقرهای فلسطینی در کشورهای غربی را به دلیل احترام به حاکمیت آنها بود تا اینکه در سال 1972 عملیات "مونیخ" (به گروگان گرفتن چند اسرائیلی در المپیک مونیخ توسط گروهی فلسطینی) رخ داد و اسرائیل پس از آن تصمیم گرفت سیاست دفاعی را به هجومی تبدیل کند.
در ادامه این گزارش آمده، پس از ترور تعدادی از فعالان فلسطینی در اروپا، تل‌آویو تمایل به انتقام بیشتر و انجام عملیات در لبنان پیدا کرد و به دستور گلدا مایر برنامه‌ریزی برای عملیاتی در قلب بیروت آغاز شد. در سال 1972 یک جاسوس غیر اسرائیلی آدرس‌های مربوط به چهار تن از فرماندهان فلسطینی یعنی «خلیل الوزیر» ، کمال عدوان، کمال ناصر و ابو یوسف النجار را در اختیار تل‌آویو قرارداد.
جاسوس زن موساد با نام مستعار «نلسن»
سازمان جاسوسی موساد برای تکمیل اطلاعات ناقص تصمیم گرفت، یک جاسوس به نام «یاعیل» و با نام مستعار «نلسن» را به لبنان بفرستد، او زنی یهودی از کانادا بود که پس از بستن توافقی با یک شرکت انگلیسی، قصد نوشتن سناریویی تلویزیونی را داشت. نلسن در 14 ژانویه 1973 وارد لبنان شد و پس از چند روز در آپارتمانی اجاره‌ای روبروی برج‌های مسکونی محل اقامت فرماندهان فلسطینی مستقر شد و طولی نکشید که دوستان محلی‌اش به او برای انجام مأموریت تلویزیونی کمک کردند.
نلسن با عینک آفتابی و لباس بلند در منطقه مذکور می‌چرخید و دوربینی در داخل کیف خود داشت، این دوربین، دکمه‌ای خارجی داشت که با فشار آن عکس گرفته می‌شود. برخی از این عکس‌های گرفته شده را روزنامه یدیعوت برای اولین بار در گزارش خود منتشر کرده که یکی از آنها تصویری نگهبان ساختمانی است که شهید کمال عدوان در آنجا ساکن بوده است.
در ادامه این گزارش آمده؛ جاسوس زن موساد تمام آنچه را که از اتفاقات مربوط به منزل فرماندهان فلسطینی می‌دید، ثبت می‌کرد مانند اینکه کی چراغ در واحدهای مسکونی خاموش می‌شود، کی می‌خوابند یا اینکه کی خودروها داخل و خارج می‌شوند. با اطلاعات نلسن، موساد یک آلبوم ویژه هر کدام از فرماندهان فلسطینی مورد هدف تشکیل داد و علاوه بر آن اطلاعاتی درباره ایستگاه پلیس لبنان در منطقه مورد نظر به همراه شرکت‌های ویژه اجاره کردن خودروهای لوکس آمریکایی جمع آوری کرد که برای انتقال عناصرش به آن نیاز داشت.
برگمن سپس نوشت: ایهود باراک به عنوان فرمانده یگان ویژه، طرح اولیه (برای ترور) یعنی ورود 100 نظامی اسرائیلی به منطقه، خارج کردن تمام ساکنان سه برج مسکونی مورد نظر و شناسایی رهبران فتح از میان آنها را به دلیل خطرناک بودن آن لغو کرد و طرح دیگری جایگزین آن کرد. بر اساس طرح جدید تعداد کمی (از عناصر موساد) به واسطه یگان ویژه 13 دریایی به ساحل بیروت و از آنجا به خیابان «فردان» (که منزل فرماندهان فلسطینی در آن بود) منتقل می‌شوند و پس از کشتن رهبران فلسطینی، فورا عقب‌نشینی می‌کردند.
رمز عملیات: گنجشک‌ها در قفس هستند
در ادامه گزارش آمده، در ششم آوریل 1973 ، شش نفر از عناصر موساد با گذرنامه‌های جعلی وارد فرودگاه بین‌المللی بیروت شدند و عملیات آغاز شد. آنها خودروهای آمریکایی اجاره و در یک هتل با نلسن دیدار کردند و این جاسوس زن هر آنچه را که لازم بود ، به آنها تحویل داد. دو روز بعد اسم رمز به عنوان « گنجشک‌ها در قفس هستند» را به شش جاسوس موساد اعلام کرد به این معنی که فرماندهان فلسطینی هنگام شب به منزل خود بازگشته‌اند. 19 قایق، نظامیان اسرائیلی را شامل 21 نفر از ستاد مشترک ارتش، 34 کماندو و 20 چترباز به سواحل بیروت انتقال داد.
یدیعوت نوشت: اینها تنها نوک پیکان بودند، در پشت سر آنها تعداد زیادی از اسرائیلی‌ها در این ترور نقش داشتند؛ تروری که چه بسا بزرگترین در نوع خود در قرن بیستم بود؛ نیروهای دریایی، زمینی و هوایی با 3000 نفر در حالت آماده‌باش بودند و بیشتر آنها درباره جزئیات عملیات چیزی نمی‌دانستند.
نظامیان اسرائیلی با لباس و آرایش زنانه
بر اساس این گزارش، زمانی که قایق‌ها به نزدیکی سواحل بیروت رسیدند اعضای یگان 13، نظامیان ستاد مشترک ارتش را به روی دست‌های خود گرفتند تا خیس نشوند و لباس‌های زنانه‌ای که این مردان پوشیده بودند، آسیب نبیند. «ایهود باراک» که لباس و آرایش زنانه داشت دستور حرکت را به نیروها داد و آنها سوار به یک خودروی آمریکایی اجاره‌ای شدند.
یدیعوت نوشت: خودروهای آمریکایی در فاصله دو خیابان از هدف ایستادند و نظامیان اسرائیلی در ساعت 11 شب به صورت زوج به سمت اهداف می‌رفتند؛ باراک نیز دست یک نظامی را گرفته بود و مانند یک زوج با حالت رمانتیک قدم می‌زدند؛ هنوز برخی مردم در خیابان بودند. نگهبان‌ها ساختمان‌های مسکونی مورد هدف در خواب بودند و نظامیان اسرائیلی از ساختمان بالا رفتند تا به واحد مورد نظر برسند.
تیراندازی و ترور
برگمن در ادامه گزارش خود تصریح کرد، نظامیان مهاجم در یک لحظه وارد هر سه طبقه هدف شدند؛ یوسف ابوالنجار موضوع را فهمید و به داخل خانه رفت اما وی و همسرش کشته شدند.
کمال عدوان به هفت‌تیر خود به سمت مهاجمان شلیک و یکی از آنها را زخمی کرد. کمال ناصر ، سلاح کلاشینکوف خود را بیرون آورد اما هنگامی که یک مرد را به همراه یک زن دید متردد شد و به خاطر همین تردید، بهایی سنگین داد و سربازی که لباس زنانه پوشیده بود از زیر لباس خود یک سلاح «عوزی» بیرون آورد و وی را کشت.