هیچ جریان سیاسی تمایل به ائتلاف با اصلاح طلبان ندارد / اصلاح طلبان پایگاه رای خوبی ندارند
اگر به یاد داشته باشید جریان اصلاح طلبی هم که در سال ۹۲ توانست از طریق دولت به قدرت برسد با سوار شدن بر موج نارضایتی مردم از سیاست خارجی و برخی از اقدامات دولت گذشته بود. یعنی این رخدادی بود که در سال ۹۲ برای جریان اصلاح طلبی نیز اتفاق افتاد، پس طبیعتا این مساله می تواند در رابطه با جریان اصولگرایی نیز رخ دهد. اما در اینجا باید به یک نکته توجه کرد و آن نیز مساله خطر بازگشت پوپولیسم است .
ناصر ایمانی تحلیلگر سیاسی اصولگرا نوشت: جریان اصولگرایی با توجه به تحولاتی که به ویژه در عرصه اقتصادی رخ داده است به این باور رسیده است که جایگاه خوبی در مجلس و حتی انتخابات ریاست جمهوری آینده خواهد داشت. اما این خوشبینی به خاطر عملکرد مورد قبول مردم از سوی اصولگرایان نیست و در واقع دلایل ایجابی ندارد بلکه سلبی است. یعنی به دلیل عملکرد ضعیف جریان مقابل در دولت، مجلس و شورای شهر است که چنین امیدی ایجاد شده است. جریان اصولگرایی تصور می کند که پایگاهش در افکار عمومی نسبت به گذشته قوی تر شده است و به همین دلیل امید بیشتری دارند که به فعالیت بپردازند تا بتوانند آن بخشی از قدرت را که در مجلس و دولت از دست داده اند حتی اگر شده بخشی از آن را باز پس بگیرند. در نتیجه، همین مساله منجر به تحرک بیشتر آنها در سال آینده خواهد شد. البته دلسردی مردم از یک جریان سیاسی الزاما به معنای دلگرمی آنها نسبت به جریان سیاسی مقابل نیست؛ اما اگر اصولگرایان بتوانند بخشی از آب از جوی رفته را باز گردانند باز هم برای آنها شرایط مناسبی است که بتوانند در انتخابات های آینده امیدوارانه فعالیت کنند.
اگر به یاد داشته باشید جریان اصلاح طلبی هم که در سال ۹۲ توانست از طریق دولت به قدرت برسد با سوار شدن بر موج نارضایتی مردم از سیاست خارجی و برخی از اقدامات دولت گذشته بود. یعنی این رخدادی بود که در سال ۹۲ برای جریان اصلاح طلبی نیز اتفاق افتاد، پس طبیعتا این مساله می تواند در رابطه با جریان اصولگرایی نیز رخ دهد. اما در اینجا باید به یک نکته توجه کرد و آن نیز مساله خطر بازگشت پوپولیسم است . یعنی همواره و در همه کشورها این قاعده وجود دارد که اگر مردم از جریان های سیاسی مطرح و رایج دچار دلزدگی و ناامیدی شوند ممکن است به جریانهای آوانگارد و پوپولیست روی بیاورند. جریان هایی که محتوایی ندارند و شعارهای زیبا می دهند و مردم را جذب خود می کنند. مردمی که خسته و سرخورده هستند به دامن این جریان ها پناه می برند و این خطر جدی است که کشور را تهدید می کند اما درباره نحوه ورود به انتخابات مجلس بعید است که رویه گذشته تکرار شود. به آنچه که در انتخابات ۹4 بین جریان اصلاح طلبی و اصولگرایی میانه رخ داد نمی توان نام ائتلاف گذاشت
. یک شکل ضعیفی از بده بستان بود. برای مثال در لیست سی نفره تهران تنها دو نفر از جریان نزدیک به آقای لاریجانی بودند و سایرین از جریان اصلاح طلبی بودند. بر چنین چیزی نمی توان نام ائتلاف نهاد. نکته بعدی این است که با روندی که کشور دارد اساسا تصور نمی کنم هیچ جریانی حاضر باشد که با اصلاح طلبان ائتلاف کند. اصلاح طلبان در حال حاضر پایگاه رای خوبی ندارند که بخواهند با دیگر نیروهای سیاسی ائتلاف کنند. جریان های سیاسی نیز این حداقل فهم سیاسی را دارند که بدانند موقعیت سیاسی اصلاح طلبان به گونه ای نیست که بتوان به آنها چنگ انداخت بلکه تنها با آنها به ته چاه خواهند افتاد. وضعیت اصلاح طلبان در حال حاضر وضعیت اتاق ccu است و کسی با فردی که در کما است ائتلاف نمی کند زمانی این شبه ائتلاف شکل گرفت که موقعیت اصلاح طلبان در افکار عمومی خیلی وضعیت بهتری داشت. آن موقع مساله برجام و ثبات نسبی اقتصادی وجود داشت که امروز تمامی آن دستاوردها از دست رفته است و دیگر تمایلی برای ائتلاف وجود ندارد.
منبع: صدا