راهی ساده برای پیشگیری از سرطان سینه
پژوهشی که اخیرا انجام شده است روی رابطه بین چاقی و افزایش ریسک ابتلا به برخی از انواع سرطان تاکید میکند افزایش ریسک ابتلا به سرطان پستان، به طور ویژه، میان زنانی که اضافه وزن دارند و یائسه شده اند بیشتر است. به همین علت، پزشکان ممکن است به برخی زنان استفاده از استراتژی های متفاوت کاهش وزن را جهت جلوگیری از ایجاد تومور، توصیه کنند.
به گزارش فردا پژوهشی که اخیرا روی رابطه بین چاقی و افزایش ریسک ابتلا به برخی از انواع سرطان انجام شده تاکید میکند افزایش ریسک ابتلا به سرطان پستان، به طور ویژه، میان زنانی که اضافه وزن دارند و یائسه شده اند بیشتر است. به همین علت، پزشکان ممکن است به برخی زنان استفاده از استراتژی های متفاوت کاهش وزن را جهت جلوگیری از ایجاد تومور، توصیه کنند.
پژوهشی که جدیدا انجام شده است نشان میدهد برای جلوگیری از رشد تومور، به جای تغییر مواد غذایی مصرفی، میتوان تنها زمان بندی وعده های غذایی را تغییر داد
Manasi Das، سرپرست این پژوهش، دارای درجه Ph.D، از دانشگاه کالیفرنیا در سان دیگو میگوید: «ارتقا سلامت متابولیک زنان یائسه چاق میتواند ریسک ابتلا به سرطان پستان را در آن ها کاهش دهد.»
Manasi Das و همکارانش، که روی موش های آزمایشگاهی پژوهش انجام داده اند، دریافتند که تغذیه با محدودیت زمانی میتواند رشد تومورها را متوقف سازد. به علاوه، آن ها از برخی مکانیسم هایی که رابطه بین چاقی و سرطان را توضیح میدهند پرده برداشتند
محدودیت زمانی دربرابر محدودیت کالری
در تغذیه با محدودیت زمانی فرد باید هر روز همه وعده های غذایی اش را در یک بازه زمانی مشخص بخورد. پژوهشگران نشان داده اند که این رویکرد میتواند نسبت به محدودیت کالری اثرات مثبت بیشتری روی سلامت متابولیک به همراه داشته باشد.
Das اشاره میکند: «تغذیه با محدودیت زمانی میتواند در کنترل اثرات منفی چاقی موفق تر عمل کند چرا که گرسنگی و تحریک پذیری ای که در رژیم های محدودیت کالری بلند مدت دیده میشود، پیروی از آن ها را مشکل میسازد.»
در پژوهش حاضر، تیم پژوهشی از موش های ماده فاقد تخمدان برای شبیه سازی شرایط یائسگی استفاده کردند. پژوهشگران این پژوهش را به سه مرحله تقسیم نمودند.
در مرحله نخست، پژوهشگران با رژیم غذایی پرچربی 60 درصدی در مدت 10 هفته، موش ها را به درجه چاقی رساندند.
آن ها سپس به صورت 24 ساعته و بدون محدودیت، غذا در اختیار برخی از موش ها گذاشتند، درحالی که بقیه موش ها تنها در بازه زمانی 8 ساعته، که طی آن دارای بیشترین فعالیت بودند، به غذا دسترسی داشتند (در موش ها بیشترین فعالیت در شب ها رخ میدهد)
همچنین به همه موش ها تا 3 هفته پس از آغاز آزمایش سلول های سرطانی تزریق شد. سپس پژوهشگران در فواصل معین رشد تومورهای سرطانی را در هر یک از آن ها تحت نظر گرفتند.
پژوهشگران نتایج بدست آمده از موش های چاق را با نتایج به دست آمده در گروه کنترل که رژیم غذایی کم چرب دریافت کرده بودند، مقایسه نمودند
نتایج پژوهش نشان داد که تومورهای موش های چاقی که تحت رژیم غذایی با محدودیت زمانی بودند، نسبت به تومورهای موش هایی که محدودیت تغذیه ای نداشتند، رشد کمتری داشته است. در واقع نتایج موش های چاق تحت رژیم غذایی با محدودیت زمانی شبیه به نتایج موش های لاغری بود که دسترسی بدون محدودیت به غذای کم چربی داشتند.