ماجرای نامه شهید چمران که همسر لبنانی‌اش به حافظ اسد رساند
نایب رئیس جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب جزئیات ماجرای نامه دستنویس شهید چمران که همسر لبنانی‌اش به حافظ اسد رساند را تشریح کرد.
خبرگزاری فارس: مهدی چمران نایب‌رئیس جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب عصر امروز (پنجشنبه ۱۶ اسفند) در نخستین همایش کانون مهندسین جمنا که با محوریت بررسی بیانیه گام دوم انقلاب برگزار شد، با اشاره به مشکلات اقتصادی کشور، گفت: بزرگتر از مشکلات کنونی، مردم ما هستند و بزرگتر از همه، مکتب ماست.
وی بیانیه گام دوم انقلاب را راهبرد و منشور پیشرفت کشور دانست و افزود: نباید شعارگونه با این بیانیه برخورد شود و به سرنوشت شعار‌های سال و اقتصاد مقاومتی دچار شود.
چمران با اشاره به سوال خبرنگاری که از او پرسیده بود، «شما که با FATF مخالف هستید، چه جایگزینی برای آن دارید؟»، گفت: به او گفتم ما به جای FATF، اقتصاد مقاومتی را داریم؛ چرا فکر می‌کنید چیزی نداریم؟
چمران با اشاره به تشکیل ستاد جنگ‌های نامنظم از سوی رهبر معظم انقلاب و دکتر چمران در اهواز گفت: آن زمان سلاح ما که ژ۳ بود به پایان رسیده بود و به تهران رفتیم و درخواست اسلحه کردیم. گفتند ژ۳ تمام شده و "ام یک" به شما می‌دهیم.
وی ادامه داد: ام‌یک هم که تمام شد، گفتند دیگر ام‌یک هم نداریم و "برنو" به شما می‌دهیم یعنی تفنگ جنگ جهانی اول.
چمران با بیان اینکه چهارصد قبضه سلاح برنو تحویل گرفتم و هنوز هم جعبه‌هایش را دارم، گفت: برنو‌ها را به اهواز بردیم، ولی استفاده نکردیم؛ چون دکتر چمران نامه‌ای را به‌شکل دستنویس برای حافظ اسد؛ رییس‌جمهور سوریه نوشت و به همسر لبنانی‌اش داد تا به چند واسطه به دست حافظ اسد برسد.
نایب‌رییس جمنا ادامه داد: پس از چند روز، دیدیم از طریق یک هواپیمای مسافربری، تفنگ کلاش که اولین بار بود در جنگ استفاده می‌شد و آرپی‌جی۷ و کلت برای ما فرستاده‌اند.
چمران با بیان اینکه در این چهل سال به‌شکل جهشی جلو رفتیم، تصریح کرد: سرعت ما از سرعت جهانی بالاتر بوده است.
وی به برجام اشاره کرد و گفت: نه فواید اقتصادی برجام را دیده‌ایم نه مسایل ارتباطی و بانکی.
چمران، ادعای خروج از ماده هفت شورای امنیت را مورد اشاره قرار داد و گفت: دست شما درد نکند و بابت این کار، از شما ممنون هستیم، اما برجام نبود که ما را از ماده هفت خارج کرد؛ بلکه انسجام ک. اقتداری بود که بعد از انقلاب به‌دست آورده بودیم.
رئیس سابق شورای شهر تهران گفت:اگر پیشرفت‌های ما نبود، نه‌تن‌ها از ماده هفت خارج نمی‌شدیم بلکه به سرنوشت افغانستان دچار می‌شدیم.
چمران با اشاره به سازماندهی جبهه مردمی در ۲۲ کمیته مردمی گفت: ما از بی‌سازمانی خودمان ضربه می‌خوریم.
وی از مدیریت اقتصادی کشور انتقاد کرد و گفت: متأسفانه دانسته یا نادانسته این همه طلا را فروختند و معلوم نبود چه مشکلی را می‌خواستیم حل کنیم. چرا ارز ارزان را دادیم تا برخی‌ها به آنتالیا بروند و تازه چیزی هم گیرشان بیاید و این همه ارزش پول ملی پایین بیاید.
نایب رییس جمنا افزود: با افزایش بیست درصدی حقوق هم چیزی جبران نمی‌شود. این مشکلات که دیگر به خاطر تحریم نیست.
وی به خارج شدن گوسفند از کشور و برخی ضربات اقتصادی اشاره کرد و گفت: تلاش کردند تا از درون کشور، صدایی موافق صدای ترامپ خارج شود. البته برخی تئوریسین هایشان هم گفتند که وضع آن‌ها خراب است و می‌خواهند ترامپ را استیضاح کنند؛ پس مذاکره کنیم.
چمران، سیاست‌زدگی در مدیریت کشور را مورد انتقاد قرار داد و گفت: زمانی که در شورا بودیم، چند معاون در شهرداری بودند که هم‌جناح ما نبودند، اما چون کارشان را بلد بودند، تغییر نکردند.
وی خاطرنشان کرد: وقتی در شورای دوم انتخاب شدیم، کارمند‌های شورا را اخراج نکردیم و نگفتیم، چون این‌ها را حجاریان و دیگران آورده‌اند پس باید بروند. البته فشار هم آورده می‌شد و می‌گفتند این‌ها جاسوس هستند؛ برخی از آن‌ها هم تفکرات خاصی داشتند؛ اما آن‌هایی که درست کار می‌کردند را نگه داشتیم.
رئیس سابق شورای شهر تهران گفت: وقتی شورای کنونی سر کار آمد، حدود ۱۰۰ نفر از همان افراد را اخراج کردند و تعدادی از آن‌ها نزد ما آمدند و گفتند الان فهمیدیم که مردانگی چطور است؛ شما ما را حفظ کردید، اما هم‌جناح‌های خودمان ما را اخراج کردند.
چمران به حضور فعالان ضدجنگ آمریکایی در ایران اشاره کرد و گفت: این افراد به دعوت یک ان‌جی‌او به ایران آمده بودند نه دستگاه‌های رسمی. وقتی آقای ظریف به طور اتفاقی با این‌ها روبه‌رو شده بود، یکی از آن‌ها که دیپلمات سابق آمریکا بوده را شناخته بود.
وی با بیان اینکه این افراد برای عذرخواهی از ملت ما به ایران آمده بودند، افزود: متوجه شدیم که وزارت‌خارجه و برخی دستگاه‌ها اصلاً موافق آمدن آن‌ها به ایران نبوده‌اند. شش ماه بود که این افراد می‌خواستند به ایران بیایند؛ بنابراین در آمریکا افرادی از این قبیل وجود دارد و مشکل ما دولت آمریکا است نه ملت آن.