در مورد زنی که شبها از همسر و روزها از مردم لگد میخورد!
احسان گل محمدی نوشت: "با فرهنگترین مردم جهان" نمیدانم چه کسی اولین بار این لقب را به ما ایرانیان داد، اما هرکس بود قطعا یا عقب افتاده ذهنی بوده یا قریحه طنزی خوبی داشته است.
سرویس جامعه فردا: احسان گل محمدی نوشت: "با فرهنگترین مردم جهان" نمیدانم چه کسی اولین بار این لقب را به ما ایرانیان داد، اما هرکس بود قطعا یا عقب افتاده ذهنی بوده یا قریحه طنزی خوبی داشته است.
در حالت اول باید در قفس نگهداری شود که با آن ذهن عقب مانده به دیگران آسیب نزند و در حالت دوم پیشنهاد میشود با توجه به فوت ناگهانی خشایار الوند نویسنده پایتخت و ناتمام ماندن نگارش این مجموعه، نویسندگی این مجموعه به او سپرده شود، چون اصلا نه با فرهنگیم نه همدل، نه مهربان و نه همزبان!
"تقدیر از زنی که بعد از ٢٧ بار درخواست طلاق به خاطر کتک خوردن از همسر توانست به زندگی مشترک ادامه دهد! آیا ادامه زندگی با یک مرد آزارگر یک امر مثبت و مایه افتخار برای زن است؟ "
حتما جمله بالا را در کانالهای مختلف شبکههای اجتماعی بارها دیده اید!
ماجرا از این قرار بود که رسانهملی، میزبان زنی بود که به کرات از همسرش کتک خورده بود، اما به زندگی مشترک ادامه داده بود.
بعد از پخش این برنامه، موج انتقادات فراوانی روانه شد، اول به سمت رسانه ملی بابت دعوت این زن! دوم به این زن!
در مورد دعوت صداوسیما، اظهارنظری نمیکنم، اما بالاخره اگر اسم آنجا رسانه ملی است این زن هم سهمی از این رسانه دارد و مانند بقیه افراد میتواند از سهمش استفاده کند، مانند بقیه آحاد جامعه!
اما در مورد انتقاد دوم فردی با اشاره به هجمه فراوان به این زن جمله جالبی گفت که تاثیرگذار بود، "این زن شب تا صبح باید از شوهرش لگد بخورد و صبح تا شب از مردم"
الحمدلله (!) در هرچی خودکفا نیستیم، ۸۰ میلیون قاضی در کشور وجود دارد که همدیگر را قضاوت میکنند و حکم میدهند! حداقل از وجدانتان به عنوان وکیل تسخیری طرف مقابل استفاده کنید! تا حکمها حداقل تا حدودی از بی انصافی دور شود! اما چند نکته:
اول اینکه یاد بگیریم اینکه فردی چه تصمیمی برای زندگی شخصیاش میگیرد به ما هیچ ارتباطی ندارد!
فردی که مهمترین تصمیمی که برای زندگیاش گرفته این بوده که امروز با "رژ لب" قرمز دلبری کند یا صورتی، بیرون گود مینشینید و میگوید لنگش کن!
در اینجا فرض را بر این میگیرم که مشاورههایتان کاملا درست است! اگر اینگونه باشد که باید همهمان خودکشی دسته جمعی کنیم که چه کردیم در این مملکت! طرف لگد میخورد، اما زیربار جدایی نمیرود!
نظر، جامعه در مورد زنان مطلقه چیست؟ آیا میتواند راحت زندگی کند؟ میتواند بی مشکل، شغل پیدا کند؟ در جامعه خودِ شما با دست به او اشاره نمیکنی؟ اگر برادر یا فرزندت بخواهد با یک زن مطلقه ازدواج کند او را سرزنش نمیکنی؟ و..
شما به او در حل مشکلات بعد از طلاق کمک میکنید؟ اصلا از او سراغی میگیرید که اینگونه تز میدهید؟
نکته در مورد این اظهارنظرها زیاد است، اما وقتی سرانه مطالعه کشور دو دقیقه ست، سعی میکنم در همین حد خلاصه کنم که کل آن دو دقیقه امروز را صرف نوشته من نکنید!
فقط یک نکته: قضاوت را بگذاریم برای قاضی صلواتی و همکارانش، مشاوره را بگذاریم بر عهده دکتر هلاکویی و همکارانش، ما مردان همان با روسری دابسمش کنیم و دختران عزیز هم اکستنشن کهگیلویه و بویر احمدیمان را تبلیغ کنیم! به هم زخم نزنیم!