افشاگری کارگردان معروف از درخواست غیراخلاقی

خبرگزاری ایسنا: سینماگران مستقل در کشور با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنند، اما توانسته‌اند همواره به فعالیت‎های خود ادامه دهند. محمودغفاری به‌عنوان یک کارگردان فیلم اولی و مستقل، از مشکلات و آینده پیش روی سینمای مستقل می‌گوید.

سینماى مستقل همیشه نیازمند حمایت بخش دولتى و خصوصى است، اما نکته‌اى که کارگردانان مستقل سینما را از همکارى با ارگان‌ها و سرمایه‌گذاران فرارى داده، به دخالت آن‌ها در متن و اجرای اثر موجود ارتباط پیدا مى‌کند. حال در چنین شرایطى، بسیارى از فیلمسازان نوپا و جوان که سرشار از انگیزه براى فعالیت در سینما هستند، با فیلم‌هایى در سینما حضور پیدا کرده‌اند که درست است در نگاه اول گیشه خوب یا میلیاردى را براى فیلم خود خلق نکردند، اما نگاه مثبت منتقدان و رسانه‌ها را همراه خود داشته‌اند. اینکه آیا سینمای مستقل پس از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامى جایگاه خود را پیدا کرده است، سوالی است که سینماگران هیچ وقت با متر و معیار مشخصی به آن پاسخ نداده‌اند. با محمود غفاری کارگردان «سهیلا شماره ١٧» در این‌باره به گفتگو پرداختیم.

ابتذال؛ شرط سرمایه‌گذاری آثار سینمایی محمود غفاری کارگردان فیلم «سهیلا شماره ۱۷» که کارگردان یکی از سه فیلم معرفی شده برای نمایندگی ایران در اسکار بود، درباره سینمای مستقل و مشکلاتی که در راه کارگردانانی که در این مسیر قدم می‌گذارند وجود دارد، گفت: اتفاقی در سینمای کشور افتاده که باعث شده فیلم‌های کمدی، سینمای جدی را نابود کنند. به همین دلیل است که تهیه کنندگان خیلی برای این نوع آثار سرمایه‌گذاری نمی‌کنند. چند وقت پیش قرار بود با تهیه‌کننده خیلی معتبری همکاری داشته باشیم. اما ایشان به من گفتند فیلمنامه باید اندکی مبتذل باشد. متاسفانه اکنون به راحتی از لفظ ابتذال استفاده می‌کنند، طوری که آن قدر به من این مورد را با ایمان و صراحت اعلام کردند که من عقب‌نشینی کردم و با خود گفتم شاید صحیح می‌گویند و فیلم باید مبتذل باشد.

منبع سرمایه از کجاست؟ این کارگردان با اعلام اینکه فیلمسازان مستقل برای فراهم کردن سرمایه آثارشان همواره با مشکلات بسیاری مواجه هستند، اعلام کرد: بسیاری از سرمایه‌گذاران اعتقاد دارند فیلم را باید مبتذل کنند. البته اگر شخصی هم سرمایه می‌آورد ما دقیقا نمی‌دانیم که منبع سرمایه از کجاست. از بانک وارد می‌کند، پول کثیف یا تمیز است که او هم در پاسخ می‌گوید به تو ارتباطی ندارد، فقط فیلم را بساز. چون دقیقا نمی‌دانیم منبع پول از کجا است، پس به نظر من ارزش ندارد که با پول کثیف اثری ساخته شود. صبر می‌کنم ببینم وضعیت سینما چگونه می‌شود. همیشه این وضعیت به این شکل نمی‌ماند. بالاخره این وضعیت یک جایی متوقف می‌شود. به همین خاطر منتظر می‌مانم غبار بخوابد و سینما شکل واقعی‌اش را نشان دهد.

سانسور، سینمای اجتماعی را نابود کرده است غفاری در پاسخ به اینکه اثر بعدی‌اش را هم به عنوان یک کارگردان مستقل در سبک اجتماعی می‌سازد یا خیر، خاطر نشان کرد: اگر بخواهید در این مسیر گام بردارید و فعالیت کنید باید مبتذل بسازید. سانسور، سینمای اجتماعی را نابود کرده است، به خاطر اینکه اگر بخواهید ممیزی را دور بزنید، از واقعیت فاصله می‎گیرید و مجبور می‌شوید مدام در لفافه حرف بزنید. تماشاگر هم به جایی می‌رسد که باور نمی‌کند؛ چون واقعیت‌ها را اینستاگرام، تلگرام و فضای مجازی نشان می‌دهد.

هیچ نظارتی بر فیلم‎های مبتذل نیست «سینمای اجتماعی در حال نابودی است و به همین دلیل است که فیلم‌های مبتذل تا این اندازه رشد می‌کنند که متاسفانه هیچ نظارتی هم بر آن‌ها وجود ندارد. در تمام دنیا نظارت روی این سبک آثار است، چون با خود ابتذال می‌آورد و سطح جامعه را پایین می‌کشد. وقتی فیلمنامه می‌نویسم، انگار نماینده‌ای از ارشاد در کنار من نشسته است و هر سکانسی که بخواهم بنویسم تعدیلش می‌کنم که در پایان هم از بین می‌رود و تنها یک فیلمنامه اخته شده باقی می‌ماند که دیگر انگیزه‌ای برای نوشتنش باقی نمی‌ماند. من به سینمای کمدی نزدیک نمی‌شوم، چون کمدی که ما می‌خواهیم بسازیم تهیه‌کننده‌اش از ما می‌خواهد در آن لگد و فحش هم قرار دهیم و تا حدودی هم آن را جنسی کنیم. مثل دستور آشپزی که می‌گویند چه چیز‌هایی را اضافه یا کم کن. تنها چیزی که برای سینمایی‎ها باقی مانده، فیلم سرگرم کننده است که پیگیرش هستم بتوانم چنین فیلمی بسازم، البته خیلی سخت است.»