چرا «ورزشگاه» به مجری تازه‌کار واگذار می‌شود؟
شورای نظارت کجاست تا ببیند که مجری هرچه می‌خواهد می‌گوید و هر نوع مهمان با هر گفتار و عقبه‌ای به تلویزیون رفت و آمد می‌کند.
خبرگزاری تسنیم: شورای نظارت کجاست تا ببیند که مجری هرچه می‌خواهد می‌گوید و هر نوع مهمان با هر گفتار و عقبه‌ای به تلویزیون رفت و آمد می‌کند.
به نظر می‌رسد باید نگاهی عمیق‌تر و دقیق‌تر به جایگاه نظارت در تولیدات محتوایی صداوسیما داشت. متاسفانه مروری اجمالی بر برنامه‌های تولیدی- زنده شبکه‌های متنوع تلویزیونی نشان می‌دهد که بعضا کارشناس، مهمان و حتی مجری هرآن‌چه می‌اندیشد، روی آنتن بر زبان جاری می‌کند و هر رفتاری که می‌خواهد انجام می‌دهد. هنوز نوع رفتار و ادبیات مجری یک برنامه با یکی از منتقدان سینمایی در اذهان مخاطبان آن برنامه و فعالان حوزه سینما و تلویزیون تداعی می‌کند.
اگرچه به تعبیر برخی از تهیه‌کنندگان یکسری استعلاماتی برای حضور مهمان برنامه‌ها و گزینشی برای انتخاب مجریان انجام می‌شود. اما حضور برخی از افراد، بدون دانش اولیه اجرای تلویزیونی یعنی فن بیان و اطلاعات عمومی و آگاهی علمی برای اجرای برخی از برنامه‌های رسانه‌ملی، صحت این ادعا را به چالش می‌کشد. به راستی چرا رسانه ملی باید هزینه گاف‌ها و رفتار‌های نسنجیده برخی مجریان و میهمانان را بدهند.
تازه‌ترین مصداق را می‌توان به حضور و اجرای علی انصاریان در یک برنامه تلویزیونی اختصاص داد که در اتفاق دور از ذهن، رفتار‌های قابل تامل او در یک برنامه اینترنتی به نام "آیو" ویژه ایام جام جهانی نادیده گرفته می‌شود و به او اجرای زنده یکی از برنامه های شبکه پنج سیما واگذار می‌شود؟! به راستی نقش و جایگاه نظارتی و کاربردی شورای نظارت بر صدا و سیما کجاست؟
البته گفتنی است که به هنگام طرح زمزمه‌هایی از حضور احتمالی وی در برنامه تلویزیونی واکنش‌هایی شکل گرفت، پژمان‌ماندگاری تهیه‌کننده «ورزشگاه» در گفتگویی به این نکته اشاره کرد و گفت که می‌خواستیم یک فرد فوتبالی «ورزشگاه» را اجرا کند و علی انصاریان را برگزیدیم. او بعد از گرفتن تست، انتخاب شده است.
اما گمانه‌زنی‌ها به جایی رسید که در برخی از رسانه‌ها نوشتند که تهیه‌کنندگان این برنامه برای گرفتن مجوز همکاری با "انصاریان" به هر آب و آتشی زدند و در نهایت کار به جایی رسیده که با دخالت مستقیم مدیران رده بالای شبکه پنج و حتی دادن تضمین مسئولان تلویزیون با مجری شدن انصاریان، موافقت شده است. در واقع تضمین دادند بی‌حاشیه باشد! و او نسبت به اجرای برنامه زنده تلویزیونی توجیه کامل است.
اکنون باید عوامل ورود وی به این برنامه به این سئوال پاسخ دهند که چگونه انصاریان در تریبون رسانه‌ای نظام جمهوری اسلامی گویش قابل احترام مردم افغانستان را به سخره گرفته و با واژه زشت و ناپسندی به نقد ادعای گزارشگر افغانستانی پرداخته است. شاید انصاریان نمی‌داند که مردم افغانستان جوانانی دارند که برای اسلام و ارکان و مقدسات اسلامی جان در کف دست خود دارند. شاید این مجری تازه‌کار از قرابت فرهنگی دیرینه و مشترکات فرهنگی - اجتماعی ایران و افغانستان آگاهی چندانی ندارد.
اظهارات علی ضیا یکی دیگر از مجریان برنامه‌های تلویزیونی نیز مصداقی بر تساهل و تسامح شورای نظارت بر صدا و سیما است. علی ضیاء مجری برنامه «فرمول یک» در مواجهه با زنگ خوردن تلفن همراه مهمان برنامه می‌گوید: "این تلفن را بیاورید من یک فحش بدهم"؛ که مهمان برنامه در عین احترام چیزی نمی‌گوید؛ اما وقتی از او می‌پرسد چه کسی تماس گرفته بود می‌گوید دخترم بود!
حضور برخی از افراد میهمان نیز در برنامه‌های تلویزیونی قابل تامل است. به راستی میهمانان و کارشناسان برنامه‌ها با چه معیار و شاخص‌گذاری به تلویزیون دعوت می‌شوند. حضور برخی از افراد، انتقاد مخاطبان رسانه ملی را در پی دارد که در قالب متن‌هایی در فضای مجازی این گونه حضور را دست به دست کرده و می‌نویسند که پس این ناظر در رسانه‌ملی چه جایگاهی دارد که مهمانانی دعوت می‌شوند که بیشتر مخاطب را درگیر تناقض می‌کنند. نمونه‌های فراوانی را می‌توان در این باره ارائه داد، اما به طور مثال شخصی به عنوان کارشناس به برنامه «صبح بخیر ایران» دعوت می‌شود تا درباره فرهنگ کتابخوانی صحبت کند، اما او تحصیلاتش دانشگاهی نبوده و از گفتار مناسب و گویا هم برخوردار نبوده است. البته تهیه‌کننده و حتی هماهنگ‌کننده این برنامه هم نسبت به این نکته واکنش نشان دادند، اما گفتند که لحظاتی بعد از حضور متوجه این تناقض شده‌اند.
آیا قبل از دعوت و حضور میهمان و کارشناس برنامه‌ها، درباره وی تحقیق و مطالعه می‌شود؟ نقش ناظر به عنوان یک حلقه اثرگذار در تولید محتوایی برنامه‌های صدا و سیما چگونه است؟ به نظر می‌رسد که پیش از این یک راهبر و یک موتور محرک در صداسیما وجود داشت، ولی چندی است که انگار از آن موتور محرک خبری نیست و هر مجری که در دنیای بازیگری هم کاربلد نیست به تلویزیون آمده و به او برنامه زنده، ترکیبی و حتی اجرای مسابقه هم می‌دهند.
صداوسیما هرچه زودتر باید تکلیف خود را با فشار‌های غیرمنطقی اسپانسرها، حضور مجریان کارنابلد و عدم اشراف لازم ناظرین بر برنامه‌ها، سریال‌ها و حتی انتخاب مجریان و مهمانان برنامه‌ها، روشن کند، چون ادامه این روند با هزینه‌های بیشتری از سوی مسئولین رده‌بالای رسانه‌ملی ادامه خواهد داشت و واقعاً که آن‌ها نباید هزینه این بی‌راهه‌ها را پرداخت کنند.