قتل خاشقجی، نه چندان غریبه برای آمریکایی‌ها
"به طور قطع و یقین مدیر سیا در جلسه استماع کنگره همه چیز را درباره محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و جمال خاشقجی می‌دانست. "
خبرگزاری ایسنا: رابرت فیسک، در یادداشتی در روزنامه ایندیپندنت نوشت: یک نسل پیش اجرای "عملیات ققنوس" سیا - برنامه‌های شکنجه و قتل آمریکا در ویتنام - فراتر از تصورات سرویس اطلاعاتی سعودی بود. به عبارتی دیگر، زندگی خاشقجی با حداکثر بی عدالتی پایان یافت. اگر سیا توانست قتل عام در ویتنام را به انجام برساند، چرا یک دیکتاتور عرب نتواند همان کار را در مقیاسی کوچکتر انجام دهد؟ نمی‌توانم تصور کنم که آمریکایی‌ها به دنبال اره و استخوان باشند. اسناد و مدارک از تجاوز‌های گسترده پس از شکنجه‌های انجام شده در ویتنام حکایت دارد. چرا قاتلان حین ارتکاب جرم با هدفون موسیقی گوش می‌دهند؟
باب منندز، سناتور دموکرات گفته است: آمریکا باید پیامی واضح و صریح به عربستان بدهد، اینکه چنین اقداماتی در عرصه جهانی قابل قبول نیستند. منظور از "این اقدامات" همان قتل خاشقجی است، جالب آنکه این اظهارات را مردی می‌گوید که پس از قتل بیگناهان در غزه از اسرائیل دفاع می‌کند.
شاید آن عرصه جهانی که منندز درباره‌اش صحبت‌می‌کند، همان کاخ سفید باشد؛ جایی که بن سلمان فردی غریبه نیست. در شرایطی که حداقل یکی از روسای جمهوری آمریکا در ارتکاب به جرایم جنگی در عراق و کشتار ده‌ها هزار تن مقصر شناخته می‌شود، چطور سناتور‌های آمریکایی می‌توانند درباره یک مرد، محمد بن سلمان که متهم به صدور دستور قتل و مثله کردن یک مرد عرب است، (کاری به جنگ یمن نداریم) سر و صدا کنند؟
بالاتر از اینها، رهبران جهان - و خود روسای جمهوری آمریکا- همواره موضعی نرم در برابر کشتار‌های جمعی و کسانی که مرتکب جرایم جنگی شده‌اند اتخاذ کرده‌اند. ترامپ با کیم جونگ اون، رهبری کره شمالی دیدار و او را به کاخ سفید دعوت کرد. همه ما منتظر دعوت از رودریگو دوترته، رئیس جمهوری فیلیپین برای سفر به آمریکا هستیم.
اوباما در کاخ سفید میزبان چندین دیکتاتور خونخوار از گامبیا، بورکینافاسو و کامرون بود. حسنی مبارک که پلیس مخفی‌اش چندین بار زندانیان را مورد تجاوز قرار دادند و بدون آنکه دادگاهی صورت گیرد، صد‌ها تن از اسلام‌گرا‌های مصری را به دارآویختند، السیسی، رئیس‌جمهوری کنونی مصر که ۶۰ هزار زندانی سیاسی دارد و نیروهایش اقدام به شکنجه منجر به مرگ یک دانشجوی ایتالیایی کردند، اما جولیو رجینی در کنسولگری مصر به قتل نرسید.
اما پیام واضح و صریحی که سناتور منندز آن را مطرح کرده، چیست؟ این پیام برای چندین دهه واضح و صریح مانده است. منافع ملی آمریکا همواره بالاتر از هرگونه جنایات اخلاقی یا بین‌المللی قرار داشته است. چرا آمریکا از جنگ صدام برای تخریب ایران و استفاده از جنگ افزار شیمیایی علیه این کشور حمایت کرد؟ چرا دونالد رامسفلد در دسامبر ۱۹۹۳ با صدام تبانی کرد تا درست زمانیکه این دیکتاتور از گاز خردل علیه مخالفانش استفاده می‌کرد، سفارت آمریکا را بازگشایی کند؟ در آن زمان که رامسفلد برای دیدار صدام به عراق رفت، استفاده صدام از گاز خردل بیش از ۳۰۰۰ قربانی داشت. این رقم در نهایت به دست کم ۵۰ هزار تن رسید که در توصیف ریاضی می‌توان گفت: جمال خاشقجی ضربدر ۵۰ هزار تن شده است.
اما زمانیکه جینا هاسپل گفت: دیکتاتور مورد علاقه آمریکا در خاورمیانه درباره قتل جمال خاشقجی اطلاع داشته است، واقعیتی ترسناک و شوکه کننده را تجربه کردیم. آیا منندز می‌داند که صدام حکم مرگ هزاران مرد و زن عراقی را پیش از دیدار با رامسفلد امضا کرده بود؟ یا اینکه دوترته که خودش را با هیتلر مقایسه کرده، قتل مظنونان مواد مخدر را امضا کرده است؟ یا اینکه سوهارتو با نیم میلیون قتل در اندونزی محاکمه نشد؟
این را باید به یاد داشته باشیم که هزاران بیگناه در جنگ یمن کشته شده‌اند که به دستور محمد بن سلمان و با حمایت لجستیکی آمریکا و انگلیس انجام می‌شود و اصلا نیازی نیست که هاسپل (رئیس سیا) به ما این را بگوید-، چون این مساله سناتور‌های آمریکایی را شوکه نمی‌کند. از نظر آن‌ها یک گروه از اعراب یکدیگر را می‌کشند. قحطی و گرسنگی در جلسه غیرعلنی سناتور‌ها با هاسپل مطرح نشد. سناتور‌ها درباره بمباران مساجد، مراسم عروسی، بیمارستان‌ها و مدارس در یمن می‌دانند. چرا اشکی برای این بیگناهان ریخته نمی‌شود؟ شاید اشک ریختن در زمانی که ارتش آمریکا از روی مثلا تصادف مساجد، بیمارستان‌ها، مراسم عروسی و مدارس را در افغانستان، عراق و سوریه بمباران می‌کند، مشکل باشد.
اما شاید ترسناک‌تر و شوکه کننده‌تر این است که افشاگری کامل درباره سعودی‌ها در اصل درباره ترامپ است؛ و اینکه این قتل وحشتناک خبرنگار واشنگتن پست و شهروند آمریکا به نوعی به وی گره بخورد.
اما چیزی فراتر از این وجود دارد، حقیقتی وحشتناک وجود دارد: ۱۵ تن از ربایندگان هواپیما‌های ۱۱ سپتامبر، سعودی بودند، اسامه بن لادن سعودی بود، جورج بوش پسر اعضای خانواده او را پس از این رویداد‌ها از آمریکا فراری داد، عربستان خودش حاصل یک نسخه خشن، روستایی و بد از اسلام اهل تسنن است برمبنای آموزه‌های زیان‌آور قرن ۱۸ محمد بن عبدالوهاب است که طالبان، داعش، القاعده و سایر فرقه‌های قاتل که ما آن‌ها را دشمن شماره یک غرب می‌دانیم، از آن به وجود آمده‌اند.
میخ کردن محمد بن سلمان به صلیب، روش اعدام مورد علاقه وهابی‌ها، یک کشتار ساده برای سناتور‌های آمریکایی است.
نفت و سلاح یک مخلوط قوی است. منزل قدیمی عبدالوهاب در حومه ریاض به یک محل جدید گردشگری بدل شده و مورد حفاظت است. بگذارید بهتر بگویم، مسجد ملی قطر - دشمن با عربستان سعودی، اما دریافت کننده تسلیحات آمریکایی و حامی نیرو‌های اسلام گرا در سوریه و عراق - ظرفیتی برای حضور ۳۰ هزار تن دارد و تنها ظرف هفت سال ساخته شده و نامش عبدالوهاب است.
این دنیایی خطرناک است که در آن آمریکا و متحدانش هزاران مسلمان را که در نتیجه بمب‌ها و موشک‌ها و راکت‌ها و نیرو‌های نیابتی ما رنج دیده‌اند، لگدمال می‌کنند؛ هاسپل فقط یک سری اطلاعات بی‌فایده‌ای که در مراکز سیاه سیا یاد گرفته تحویل سناتور‌ها داده است البته اگر آن‌ها زحمت سوال کردن به خود را داده باشند.