هیچکس نمی‌داند چند پناهجو در زندان‌های لیبی کشته شده‌اند
یک نشریه آلمانی براساس اطلاعات یک خبرنگار ایرلندی نوشت که پناهجویانی که در پی برنامه توقف ورودموج پناهجویان به اروپا، به لیبی بازگردانده می‌شوند در بازداشتگاه‌هایی با شرایط بسیار بدی نگه داری می‌شوند.
خبرگزاری فارس: نشریه آلمانی «اشپیگل» در گزارشی به وضعیت اسف‌بار پناهجویانی که در دریای مدیترانه بازداشت شده‌اند و در لیبی نگداری می‌شوند، پرداخت.
در این گزارش آمده با عنوان «هیچکس نمی‌داند چند نفر مرده‌اند» آمده است که در پی اقدام اروپا مبنی بر توقف موج پناهجویانی که راهی اروپا می‌شوند، هزاران نفر از این پناهجویان، در دریای مدیترانه بازداشت شده‌اند. آن‌ها در شرایط بدی در زندان‌های لیبی به سر می‌برند. «سالی هایدن» روزنامه‌نگار ایرلندی ضمن ارتباط برقرار کردن با این افراد به وسیله تلفن‌همراه، اطلاعات قابل توجهی از وضعیت بد زندانیان به دست آورده است.
هایدن گفت: «هفته گذشته در بازداشتگاه «طریق السکا» فردی که از آزادی ناامید شده بود، دست به خودسوزی زد. من از تعداد زیادی که در بازداشتگاه هستند و به راحتی به آن‌ها اجازه صحبت داده نمی‌شود، شنیدم که تقریبا همه تجربه‌های بدی از آزار و اذیت دارند. این افراد از دریا بازگردانده شده‌اند و در مراکزی با شرایط نامطلوب نگه داشته می‌شوند.»
افرادی که در پی تلاش اروپا برای متوقف کردن موج پناهجویانی که می‌خواهند وارد این قاره شوند، در دریای مدیترانه بازداشت می‌شوند برای مدت زمانی نامعلوم در این بازداشتگاهها نگه داشته می‌شوند. این در حالی است که اتحادیه اروپا گارد ساحلی لیبی را تجهیز کرده است و قرار است که شرایط بازداشتگاهها بهتر شود، اما تاکنون موفقیت چندانی نداشته است.
در ادامه این گزارش آمده است که حتی نهاد‌های رسمی را هم شبه‌نظامیان کنترل می‌کنند که دولت بر آن‌ها نظارتی ندارد و مشخص نیست که چه تعداد پناهجو و مهاجر در اماکن غیر رسمی یعنی مناطقی مانند مزارع و انبار‌ها نگهداری می‌شوند و از آن‌ها به عنوان برده استفاده می‌شود.
بر طبق برآورد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) هم‌اکنون حدود ۸ هزار نفر در بازداشتگاه‌های رسمی نگه داشته می‌شوند. سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی نوشته است که احتمالا این بازداشتگاهها به صورت صوری تحت نظارت دولت قرار دارند.
در ادامه این گزارش آمده است که خبرنگاران به ندرت می‌توانند به لیبی بروند و از این موارد گزارش تهیه کنند. اینکه چه کسی می‌تواند وارد این بازداشتگاهها شود و چقدر می‌تواند آنجا بماند همه این‌ها مواردی هستند که شبه‌نظامیان در مورد آن‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند. جرقه این موضوع برای هایدن هم زمانی زده شد که چندی پیش درباره وضعیت پناهجویان در یکی از کمپ‌ها شنید وی در این مورد می‌گوید که آنچه به وی گفته شد، خیلی عجیب بود. اینکه آیا افرادی که زندانی هستند می‌توانند تلفن همراه داشته باشند؛ و یا اینکه عده‌ای از زندان گریخته‌اند و در طرابلس در حال جنگ هستند. به همین دلیل او از آن‌ها خواست که لوکیشن و عکس سلفی بفرستند تا در عکس‌ها محیط مشخص باشد.
او همچنین گفت که اطلاعاتی که از این بازداشتگاهها به دست آورده است را به وسیله منابع دیگری کنترل کرده است. سازمان‌های بین‌المللی در لیبی اعلام کردند که در جریان درگیری‌های اخیر در طرابلس، حدود ۴۰۰ نفر از زندانی در شهر «عین الزاره» در جنوب طرابلس موفق شدند از محل فرار کنند. با این حال، هایدن همچنان متوجه نشد که زندانیان با چه ترفندی توانستند، تلفن همراه داشته باشند و نظامیان هم از وجود آن مطلع نشوند، اما حدس می‌زند که اقوام آن‌ها تلفن همراه را به دست زندانیان رسانده‌اند.
اطلاعات به دست آمده از این بازداشتگاهها نشان می‌دهد که بازداشتی‌ها کمتر غذا می‌خورند و اگر بخواهند غذا بخورند هم باید خودشان برای آن پرداخت کنند و در در طریق السکا هم که یک نفر خودسوزی کرد، زندانیان باید از آب توالت‌ها بیاشامند. بسیاری اسهال گرفته‌اند. افراد در سلول‌های تاریک نگهداری می‌شوند و هیچ دارویی در اختیار آن‌ها قرار داده نمی‌شود و این نگرانی وجود دارد که سل بگیرند.
آژانس پناهدگان سازمان ملل متحد در تازه‌ترین گزارش خود درباره شرایط لیبی، بازداشتگاهها را تکان دهنده توصیف کرده و رفتار غیرانسانی و اهانت‌آمیز در این مراکز را به به کابوسی تاریک تیره تعبیر کرده است. «وینسنت کوچتل» نماینده ویژه آژانس پناهدگان سازمان ملل متحد در دریای مدیترانه مرکزی می‌گوید که این سازمان نمی‌تواند شمار زندانیان را به طور درست ثبت کند. به همین دلیل برنامه‌ای برای انتقال هزار نفر از افرادی که در بازداشتگاه‌های رسمی به سر می‌برند به یک مرکز سازمان ملل به مدت چهارماه به دلیل همکاری نکردن شبه نظامیان متوقف شده است. چرا که کنترل پناهجویان برای شبه نظامیان به معنای در اختیار داشتن، قدرت و پول هستند.
اشپیگل نوشت که چند کشور اروپایی در حال تهیه پول و آموزش برای بهبود شرایط مراکز بازداشت هستند همچنین آژانس آوارگان سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های امدادی جهانی با دراختیار گذاشتن پتو و اقلام دارویی به اروپایی‌ها کمک می‌کنند. اما مسئله این است که مسئولان این کمپ‌ها کمک‌ها را به فروش می‌رسانند.
هایدن می‌گوید که اگر نام کسی ثبت نشده باشد، آن‌ها متوجه مفقود شدنش نمی‌شوند. بسیاری از بازداشت شدگان می‌ترسند که در این مراکز بمیرند و کسی از مرگ آن‌ها باخبر نشود. به همین دلیل برای او می‌نویسند. چون می‌خواهند دیگران هم بدانند که در این مراکز چه می‌گذرد.