زن مطلقه: فرزندم بعد از طلاق، من را گاز می‌گیرد!
خانمی ۳۵ ساله ام. یک سال است که از شوهرم جدا شدم و در خانه پدرم زندگی می‌کنم. دخترم با کوچک‌ترین ناراحتی که برایش پیش می‌آید، من را می‌زند و گاز می‌گیرد. قبلا او را می‌زدم. الان هیچ کاری نمی‌کنم، چون واقعا نمی‌دانم باید چه کار کنم. توصیه تان چیست؟
روزنامه خراسان: خانمی ۳۵ ساله ام. یک سال است که از شوهرم جدا شدم و در خانه پدرم زندگی می‌کنم. دخترم با کوچک‌ترین ناراحتی که برایش پیش می‌آید، من را می‌زند و گاز می‌گیرد. قبلا او را می‌زدم. الان هیچ کاری نمی‌کنم، چون واقعا نمی‌دانم باید چه کار کنم. توصیه تان چیست؟
مشاور در پاسخ نوشت:
درباره مشکل پرخاشگری فرزندتان، به خوبی طرح مشکل کردید، اما اشاره‌ای به سن فرزند خود نداشته اید. با این حال، می‌توان حدس زد که او دوره کودکی اول باشد. با این حال، من پاسخم به این مسئله را به دو دسته عوامل زمینه ساز پرخاشگری و راهکار‌های مقابله با آن، ارائه می‌دهم.
رفتار‌های رایج فرزندان طلاق از آن جا که شما به مسئله طلاق و جدایی از همسرتان اشاره کردید، بهتر است بدانید فرزندان طلاق ممکن است هر یک از مشکلات شان را به شکل رفتار‌های برون ریزانه مثل پرخاشگری، نافرمانی و لجبازی یا رفتار‌های درون ریزانه مثل انزوا و اجتناب، افسردگی، احساس گناه و ناامیدی از خود نشان دهند.
راهکار‌های مقابله با خشم پرخاشگری در کودکان ممکن است بدنی، لفظی یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران باشد. ظاهرا و طبق آن چه که شما در پیامک تان گفته اید، پرخاشگری کودک تان بیشتر بدنی است. در این باره چند توصیه برای شما داریم: ۱- در گام اول تفاوت بین احساس و رفتار را به کودک خود بیاموزید: کودکان معمولا در درک تفاوت میان احساس عصبانیت و رفتار پرخاشگرانه مشکل دارند. فرصت‌هایی را برای صحبت کردن درباره عصبانیت با کودک تان فراهم کنید و در موقعیت‌های مختلف احساس عصبانیت تان را به شکل کلامی بروز دهید. مثلاً موقع رانندگی بگویید: «وای! اون ماشین جلویی چقدر من را عصبانی کرد که فحش داد، اما من با فحش جواب او را نمی‌دهم و فقط به او می‌گویم اصلا از کارت خوشم نیامد.» هنگامی که عصبانی می‌شوید و از کوره در می‌روید، مسئولیت رفتار خود را بپذیرید و بعد از کودک معذرت خواهی کنید و رفتار صحیح خود را بروز دهید. ۲- راه‌های سالم برای کنترل عصبانیت را آموزش دهید: مهارت‌های حل مسئله را به او آموزش دهید. مثلاً به او یاد دهید که به جای رفتار پرخاشگرانه اول چند نفس عمیق بکشد و تا عدد ۱۰ بشمارد. دوباره نفس عمیق بکشد و فکر کند که با چه روشی این مشکل را حل کند. همچنین بازی با بادکنک یا ترکاندن آن و بعد خواستن از وی برای خالی کردن بادکنک به آرامی یا پاره کردن کاغذ باطله و جمع کردن خرده کاغذ‌ها با کودک در مواقع آرامش وی از راه‌های غیر مستقیم آموزش کنترل بروز خشم در فرزندتان است. ۳- قوانینی برای مواقع عصبانیت کودک تان وضع کنید: برای مثال می‌توانید در مواقع عصبانیت، از یکدیگر دور شوید و به او بگویید: «بیا از هم دور باشیم تا هر دو آرام شویم.» به او بگویید که آسیب زدن بدنی ممنوع و توضیح دهید اشکالی ندارد که عصبانی باشی، اما به تو اجازه نمی‌دهم به فردی آسیب بزنی. ما باید امنیت همدیگر را حفظ کنیم. این عبارت، این پیام جدی را می‌رساند که بروز عصبانیت ایرادی ندارد، اما واکنش فیزیکی ممنوع است. جداکردن این دو مفهوم به کودک تان کمک می‌کند تا یاد بگیرد به همین شیوه رفتار کند.
ارتباط او با پدرش را قطع نکنید در آخر یکی از نکاتی که نباید فراموش کنید، این است که کودک شما هم به مادر احتیاج دارد، هم به پدر. حضور یکی از شما کافی نیست. ممکن است همسر سابق شما، فرد مناسبی برای شما نبوده، ولی در هر صورت والد فرزند شماست؛ بنابراین چهره او را در مقابل فرزندتان تخریب نکنید و اجازه دهید همچنان دوستش بدارد و رابطه خوبی با او داشته باشد. برای این ارتباط برنامه ریزی منظم مثل دیدار آخر هفته‌ها با توافق پدرش تنظیم کنید و برای اصول این دیدار‌ها و نکات مهم درباره آن، می‌توانید از یک روان شناس کمک بگیرید