زیورآلاتی از جنس سرطان!

عصر ایران: کادمیم یک ماده سرطان‌زا و سمی نوروتوکسین است. همچنین، این فلز سنگین به عنوان یک مختل کننده غدد درون ریز شناخته می‌شود. به طور دقیق‌تر، کادمیم از هورمون زنانه استروژن تقلید می‌کند و بر همین اساس، با سرطان‌های مرتبط با هورمون از جمله سرطان‌های پستان و اندومتریال مرتبط است.

به گزارش"ایزی هلث آپشنز" نوشت: استفاده از کادمیم، یک فلز سنگین که موجب آسیب عصبی می‌شود و به عنوان یک ماده سرطان‌زا شناخته می‌شود، در زیورآلات، به ویژه زیورآلات کودکان غیر قابل تصور به نظر می‌رسد. با این وجود، این مساله تا سال ۲۰۱۰ ادامه داشت. این زمانی بود که تولیدکنندگان زیورآلات، به ویژه شرکت‌های چینی، از این ماده کشنده در گردنبند و دیگر زیورآلات کودکان استفاده می‌کردند.

کادمیم هیچ استفاده‌ای برای بدن انسان ندارد، از این رو، هیچ راهی برای نابودی آن به خودی خود وجود ندارد.

این به معنای آن است که پرهیز از مواجهه با کادمیم ایمن‌ترین اقدامی است که می‌توانید برای حفظ سلامت خود انجام دهید. اما زمانی که این ماده از نظر‌ها پنهان است می‌تواند مشکل آفرین باشد.

اگرچه استفاده از کادمیم در تولید زیورآلات ممنوع شده است، اما به نظر می‌رسد برخی تولیدکنندگان همچنان به استفاده از این فلز سمی ادامه می‌دهند و اثر آن به طور ویژه بر بانوان ویرانگر است.

خطرات قرار گرفتن در معرض کادمیم

کادمیم یک ماده سرطان‌زا و سمی نوروتوکسین است. همچنین، این فلز سنگین به عنوان یک مختل کننده غدد درون ریز شناخته می‌شود. به طور دقیق‌تر، کادمیم از هورمون زنانه استروژن تقلید می‌کند و بر همین اساس، با سرطان‌های مرتبط با هورمون از جمله سرطان‌های پستان و اندومتریال مرتبط است.

نتایج یک مطالعه نشان داد که سطوح بالای کادمیم با ۲۳ درصد خطر بیشتر برای سرطان اندومتریال مرتبط بوده است.

اما خطرات این ماده تنها به سرطان محدود نمی‌شود. از دیگر خطرات مرتبط با کادمیم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

عصب شناختی. مطالعات نشان داده اند که کادمیم ساختار و عملکرد سلول‌های انسان، به ویژه دستگاه عصبی، را تغییر می‌دهد. از کادمیم به عنوان یک پیش ماده احتمالی برای تغییرات عصبی یاد می‌شود که به بیماری‌هایی مانند پارکینسون، هانتینگتون و آلزایمر منجر می‌شود.

تنفسی. استنشاق بخارات کادمیم، چه در محل کار یا دود سیگار، خطر بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و آمفیزم را افزایش می‌دهد.

قلبی عروقی. حتی سطوح پایین قرار گرفتن در معرض کادمیم و کادمیم در خون با پرفشاری خون پیوند خورده است.

کلیه ها. از بین تمام اندام ها، کلیه‌ها در معرض بیشرین خطر ناشی از قرار گرفتن در معرض کادمیم قرار دارند. یک اختلال نادر به نام سندرم فانکونی (با کم خونی فانکونی اشتباه گرفته نشود) بر لوله‌های پالایش کننده کلیه‌ها اثر می‌گذارد. این بیماری اغلب به ارث می‌رسد، اما می‌تواند به واسطه قرار گرفتن در معرض سموم نیز شکل بگیرد.

علائم سندرم فانکونی شامل بیماری استخوان، ضعف ماهیچه ای، و سطوح کم پتاسیم در خون می‌شوند. متاسفانه، تشخیص این شرایط دشوار است و ممکن است حتی تا ۱۰ سال پس از قرار گرفتن در معرض ماده سمی پدیدار شود. زمانی که بیماری تشخیص داده می‌شود، به طور معمول آسیب استخوانی و کلیوی شکل گرفته است.

استخوان ها. در مراحل پایانی مسمومیت با کادمیم، ضایعات استخوانی اغلب همراه با ضایعاتی در کلیه‌ها پدیدار می‌شوند. پژوهشگران بر این باورند که این ضایعات استخوانی با جذب ضعیف ویتامین D. در ارتباط هستند، از این رو، جای شگفتی نیست که پوکی استخوان اغلب با مسمومیت با کادمیم همراهی می‌شود.

بیماری ایتای-ایتای. این بیماری برای نخستین بار ۵۰ سال پیش در ژاپن شناسایی شد. علائم بیماری شامل آسیب کلیوی و استئومالاسی، یک اختلال نرمی استخوان، و همچنین اندازه کوچک بدن، پوست تیره و کم خونی شدید می‌شوند. آلودگی کادمیم در رودخانه جینزو ژاپن موجب بروز این بیماری شده بود.

کادمیم در چه جا‌های دیگری پنهان شده است؟

وجود کادمیم در زیورآلات تنها نوک کوه یخ محسوب می‌شود.

بسیاری از شیشه‌های نوشیدنی ها، به ویژه نمونه‌های قدیمی‌تر، حاوی کادمیم و سرب هستند.

دود سیگار سرشار از کادمیم است.

باتری‌های نیکل و کادمیم می‌توانند رسوباتی را روی پوست باقی بگذارند که بعدا وارد بدن شود.

بسیاری از رنگ‌ها نیز حاوی کادمیم هستند.

چگونه از خود محافظت کنیم؟

قرار گرفتن در معرض کادمیم برای هر فردی سمی است. این ماده خطرناک تقریبا به هر دستگاهی در بدن انسان آسیب وارد می‌کند.

پرهیز از مواجهه با کادمیم تا حد امکان بهترین روش برای محافظت از خود محسوب می‌شود، اما برخی موارد می‌توانند به شما در این زمینه کمک کنند.

استفاده از برخی مواد غذایی را محدود کنید. صدف اسکالوپ، صدف سیاه، صدف چروک، گوشت جگر و قلوه اغلب از محتوای کادمیم ببیشتر برخوردار هستند. در صورت امکان گوشت و ماهی ارگانیک را خریداری کنید.

مواد غذایی که با کادمیم مبارزه می‌کنند را مصرف کنید. برخی مواد غذایی می‌توانند به عنوان یک مبارز طبیعی در برابر کادمیم عمل کنند. از جمله آن‌ها می‌توان به گوجه فرنگی و سیر اشاره کرد.

از تجهیزات محافظ استفاده کنید. اگر در مکانی کار می‌کنید که مواجهه با کادمیم اجتناب ناپذیر است، از تجهیزات محافظ برای بدن، دست‌ها و صورت استفاده کنید.

پروبیوتیک مصرف کنید. یکی از ساده‌ترین روش‌ها در برابر مواجهه با کادمیم استفاده از پروبیوتیک‌ها است. مطالعه‌ای که در نشریه Applied and Environmental Microbiology منتشر شد، نشان داد موش‌هایی که به مدت هشت هفته آب حاوی کادمیم مصرف کرده و با پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم تغذیه شده بودند، در مقایسه با موش‌هایی که پروبیوتیک دریافت نکرده بودند، دارای کادمیم کمتری در بافت‌های روده خود هستند.

اگر فکر می‌کنید پیش از این در معرض کادمیم قرار داشته اید به پزشک مراجعه کنید. آزمایش‌های خون برای اندازه گیری آلودگی با فلزات سنگین تجویز خواهند شد. درباره علائم قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین با پزشک خود صحبت کنید.

کی‌لیت درمانی یک روش موثر برای پاکسازی بدن از فلزات سنگین محسوب می‌شود و برای نخستین بار در موارد مسمومیت با سرب استفاده شد که تا به امروز نیز ادامه دارد.