علیرضا زریندست: مجبور شدم پای خودم را اره کنم!
علیرضا زرین دست با اشاره به وضعیت امروز سینمای ایران، به روایت تاثیر مشکلات اقتصادی بر فعالیت حرفهایاش در دورههای مختلف زندگیاش پرداخت.
خبرآنلاین: علیرضا زرین دست با اشاره به وضعیت امروز سینمای ایران، به روایت تاثیر مشکلات اقتصادی بر فعالیت حرفهایاش در دورههای مختلف زندگیاش پرداخت. دومین قسمت برنامه تخصصی سینمایی «سینماگرام» پنجشنبهشب ۱۹ مهرماه با اجرای شاهرخ دولکو، فرزاد موتمن و امیرعباس صباغ ساعت ۲۳ روی آنتن شبکه چهار رفت. در بخش فرزاد موتمن تقدیم میکند، این کارگردان با علیرضا زریندست مدیر فیلمبرداری گپوگفتی متفاوت درباره ویژگیهای فیلمبرداری در سینما داشت؛ امیرعباس صباغ در بخش سوژه هفته با غلامرضا موسوی، تهیهکننده سینما راجع به مسئله پولشویی در سینما و شبکه نمایش خانگی به گفتگو نشست. فیلمسازی مقوله آسانی نیست علیرضا زرین دست درباره وضعیت سینما در گذشته گفت: سینما از اوایل قرن بیستم یک شغل پیوندی و هنرمندانه است؛ در واقع پیوندی بین مهارت، صنعت، خلاقیت و علم است. یکی از امتیازات بد سیستم تکنولوژی دیجیتال آسان کردن فیلمسازی چه در زمینه فیلمبرداری و چه در زمینه کارگردانی است؛ تا حدی که با تعداد زیادی فیلم روبهرو هستید و میخواهید از بین آنها یک فیلم خوب پیدا کنید؛ این سیستم تاثیر منفی روی کیفیت گذاشته و بیراههای را به وجود آورده است.» او ادامه داد: «در ده سال گذشته چند فیلمساز داشتهایم که جوایز بیشماری به فیلم انها اختصاص یافته، اما درحال حاضر خبری از آنها نیست؛ باید در نظر داشت که سینمای ما ظرفیت این تعداد سینماگر را ندارد؛ مگر ما در سال چه تعداد فیلم میسازیم و چقدر سالن نمایش داریم؛ با این حساب باید یک اندیشه اصولی برای آن درنظر گرفت تا فیلمسازی مقوله آسانی به نظر نیاید.» این فیلمبردار گفت: «به دلیل مسائل اقتصادی و گذران زندگی در بعضی از پروژهها حضور یافتم که به واقع هم سطح نبودیم و برای اینکه با آنها هم سطح شوم مجبور شدم به اصطلاح پای خودم را اره کنم. اما این مورد (هم سطح شدن) در اثر تاثیر گذار بوده است.» هیچ اتفاقی در حوزه پولشویی رخ نداده است در بخش دیگر این برنامه، غلامرضا موسوی درباره پولشویی در سینمای ایران و تاثیرات مخربی که دارد، گفت: «مقوله پولشویی دارای دو بخش است یکی اینکه این پولها از کجا میآیند؟ یا از طریق قاچاق، اختلاس و یا از این قبیل راهها که منشاء سالمی ندارند؛ دوم، چون ورود این پولها از طریق کار نیست و به شکل سهلالوصول به دست آمده است طبیعتا سرمایهگذار در بذل و بخشش آن خیلی دست و دلباز خواهد بود؛ بنابراین با بالا رفتن دستمزد، با مسائل اقتصادی سینما و شبکه نمایش خانگی روبهرو شویم.» او ادامه داد: «در این پنج، شش سالی که در این باره (پولشویی) هشدار دادهام خداراشکر هیچ اتفاقی هم نیفتاده است و در مملکت ما گوش شنوایی نبود که بگویند این پولها را از کجا آوردهاند. کسی که فیلمهای پر فروشی مانند «هزارپا» را در سینمای ایران میبیند هیچوقت فکر نمیکند کسی با فروش یک میلیاردی فیلم، پولشویی کند.»