سیاست‌بازی اصلاح‌طلبان درشهرداری تهران
یک سال از آغاز به کار اصلاح طلبان در شورای شهر تهران و متعاقب آن، شهرداری تهران می‌گذرد؛ بررسی اجمالی ما نشان میدهد که سیاسی بازی حرف اول را در انتصاب‌های شهرداری می‌زند.
خبرگزاری مهر: یک سال از آغاز به کار اصلاح طلبان در شورای شهر تهران و متعاقب آن، شهرداری تهران می‌گذرد؛ بررسی اجمالی ما نشان میدهد که سیاسی بازی حرف اول را در انتصاب‌های شهرداری می‌زند.
یک سال از آغاز سلطه جریان اصلاحات در شهرداری و شورای شهر پنجم تهران می‌گذرد. شهرداری تهران در یک سال گذشته، با دیدن دو شهردار و یک سرپرست اصلاح طلب، بی ثبات‌ترین دوران مدیریتی را به خود دیده است. یکی از دلایل این بی ثباتی، به نگاه سیاست زده اصلاح طلبان به مقوله تخصصی مدیریت شهری بازمی گردد؛ مساله‌ای که حتی خود را در جریان انتخاب شهردار سابق تهران یعنی محمدعلی نجفی و به طور عیان‌تر و شدیدتر در انتخاب جانشین نجفی نشان داد.
وقتی نجفی در ۲۳ اسفندماه ۹۶ از سمت خود استعفاء داد، منازعه‌ای چشمگیر میان دو حزب کارگزاران سازندگی و اتحاد ملت شکل گرفت. حزب کارگزاران هواخواه شهردارشدن محسن هاشمی بود در حالیکه اتحاد ملتی‌ها در برابر این خواسته تمام قد ایستادند.
کرباسچی پس از استعفای نجفی از شهرداری در گفتگویی اعلام کرد: شخص من از همان ابتدا که می‌خواستند شهردار انتخاب کنند، اعتقاد داشتم آقای محسن هاشمی با توجه به سابقه کارشان در شهرداری برای شهرداری مناسب‌ترند.
محمد نعیمی پور از اعضای ارشد حزب اتحاد ملت، حزب کارگزاران سازندگی را به اعمال فشار علیه نجفی برای استعفاء از شهرداری تهران متهم کرد. نعیمی پور در این باره گفت: قبل از اینکه آقای نجفی با رأی اعتماد شهردار شود، عده‌ای با ایشان جلسه‌هایی داشته‌اند و تا آنجا که بنده اطلاع دارم در آن جلسه‌ها ایشان تهدید شده بودند که اگر کناره گیری نکنند، پرونده ایشان را به جریان خواهند انداخت و می‌توانند برای ایشان دردسر ایجاد کنند.
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در همین باره تصریح کرد: در آنجا هم بزرگان حزب کارگزاران، معتقد بودند که آقای نجفی باید کناره‌گیری کند. باید محتوای این جلسه برای همه ملت روشن شود، اینکه چرا این حرف زده شده است.
اختلاف میان این دو حزب به قدری بالا گرفت که عبدالله نوری را به میانجی گری واداشت. علی شکوری راد فروردین ماه امسال در گفتگویی با اشاره به جزئیات این جلسه گفت: آقای عبدالله نوری نگران شده بود که این اختلاف به جا‌های باریک نکشد. با بنده تماس گرفتند که خدمتشان برسم. خدمت ایشان رسیدم و دیدم که نگران‌اند. البته خیلی دقیق نمی‌دانستند که قضیه چیست، ولی نگران بودند. من ماجرا را به ایشان توضیح دادم و از ایشان خواستم که واسطه شوند و جلسه‌ای برگزار شود.
شکوری راد همچنین با اشاره به مخالفت حزب اتحاد ملت با شهردارشدن محسن هاشمی، گزینه مورد حمایت کارگزاران گفت: کارگزاران رغبت داشتند که آقای محسن هاشمی به‌عنوان آلترناتیو مطرح شود. مشخص بود که ما با خروج آقای هاشمی از شورا مخالف بودیم، ولی قرار بود بیان این، به‌گونه‌ای نباشد که به جایگاه آقای هاشمی لطمه بخورد.
دلیل مخالفت حزب اتحاد ملت با شهردارشدن محسن هاشمی، جلوگیری از خروج وی از شورای شهر و در نتیجه، ورود مهدی چمران به عنوان یکی از اعضای علی البدل (از اعضای لیست اصولگرایان) به شورا بود. البته اعضای شورای شهر تهران که با حزب کارگزاران همسو نبودند، علت جلوگیری از خروج محسن هاشمی از شورا را تعهد به «میثاق نامه» عنوان کردند.
همان ایام، روزنامه اصلاح طلب «آفتاب یزد» در پاسخ به این سوال که چرا محسن هاشمی نباید شهردار تهران شود نوشت: طبق قانون شورا‌ها در انتخابات شورا‌های شهر و روستا، تعداد مشخصی عضو علی‌البدل هم انتخاب می‌شود. درصورتی‌که اعضای دائمی دچار مرگ شوند یا به‌دلیل سلب عضویت و یا غیبت طولانی، بدون برگزاری انتخابات اعضای علی البدل جایگزین خواهند شد. حال در صورتی که محسن‌هاشمی جامه شهرداری تهران را به تن کند مهدی چمران، سرلیست اصولگرایان و نفر بیست و دوم فهرست منتخبین مردم، به شورای شهر راه می‌یابد و آرایش یکدست اصلاح طلبان به هم می‌ریزد.
لابی کارگزاران سازندگی و اعتماد ملی برای «افشانی»
سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان، محمدعلی افشانی از اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی، روز ۲۳ اردیبهشت ۹۷ در رقابت با مکارم حسینی، با اخذ ۱۹ رای شهردار تهران شد. فردای انتخاب افشانی به عنوان شهردار تهران، روزنامه «هفت صبح» در گزارشی با اشاره به جزئیات این انتخاب و لابی میان سه حزب اعتماد ملی و کارگزاران نوشت: با حذف محسن هاشمی از گزینه‌های شهرداری تهران، شانس گزینه هایی، چون مکارم حسینی، پیروز حناچی، محمدعلی افشانی و محمود حجتی بالا رفت.
این روزنامه در ادامه گزارش خود تاکید کرد: حجتی یک هفته قبل از مهلت انتخاب شهردار به دلایلی، چون ادامه حضورش در دولت انصراف داد. از آن طرف مکارم حسینی به واسطه رزومه ضعیف‌تر گزینه جدی نبود؛ بر همین اساس، رقابت اصلی میان افشانی و حناچی بالا گرفت. حناچی، اما در ادامه لابی‌ها مورد حمایت حزب اتحاد ملت قرار گرفت و همین حمایت باعث شد او در روز رای گیری برای انتخاب دو گزینه نهایی (از ۷ گزینه) مغلوب هماهنگی اعضای نزدیک به اعتماد ملی، مستقل‌ها و کارگزاران سازندگی برای از دور خارج کردن گزینه حزب اتحاد شود.
هفت صبح نوشت: با خروج حناچی، مکارم حسینی و افشانی ۲ گزینه اصلی انتخاب شهردار شدند. شنیده می‌شد قرار است با دادن رای سفید به زیر میز بزنند. در آخرین جلسه (۲۳ اردیبهشت) آن‌ها تصمیم گرفتند بالاخره با حزب کارگزاران به تفاهم برسند و گزینه اعتماد ملی را بر سر کار بیاورند.
حزب بازی «شهردار»
افشانی حتی پس از انتخاب به عنوان شهردار تهران نیز، فعالیت حزبی اش را ترک نکرد؛ نمونه اش برگزاری آخرین کنگره حزب اعتماد ملی در تاریخ ۶ مهرماه ۹۷. افشانی در این کنگره بار دیگر به عنوان یکی از اعضای شورای مرکزی این حزب انتخاب شد.
حضور پر رنگ افشانی در اعتماد ملی در حالیست که شهردار اسبق تهران یعنی محمدباقر قالیباف، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۹۶، با وجود دعوت‌های پیاپی از سوی جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب اسلامی (جمنا) در جلسات این مجموعه حضور پیدا نکرد.
سیاسی بازی پس از سکان داری شهردار؛ لابی احزاب برای انتصاب‌های شهرداری
یکی از اتفاقات مهمی که در یک سال گذشته در شهرداری تهران رخ داده، نقش برجسته افراد وابسته حزبی در انتصاب‌های شهرداری بوده است. برای مثال، در جریان اختلافات اخیر در حزب اعتماد ملی -که نهایتا به انشعاب در این حزب منجر شد- رسول منتجب نیا و رحمت الله بیگدلی، الیاس حضرتی (نماینده مجلس) و طیف وابسته به وی در اعتماد ملی را به تقسیم پست‌ها در شورای شهر پنجم و شهرداری تهران متهم کردند. دفتر رسول منتجب‌نیا قائم مقام سابق حزب اعتماد ملی، در روز ۱۷ تیرماه سال جاری با انتشار بیانیه ای، موضع شدیدی در قبال حضرتی اتخاذ کرد.
در بخشی از این بیانیه که خطاب به حضرتی بود، با اشاره به «مافیای تقسیم پست در شهرداری» تصریح شد: «ای کاش به معاملات و قرار و مدار‌های پشت صحنه با افراد و احزاب تندرو برای رسیدن به این پیروزی و نیز ستاد تقسیم غنائم مسئولیت‌های شهرداری بین دوستان و همفکران خود یا مافیای دلالی پُست‌ها اشاره میکردید.»
رحمت الله بیگدلی، دیگر عضو اعتماد ملی بود که به دست‌های منسوبین این حزب، در پشت پرده انتصاب‌ها در شهرداری اشاره کرد. وی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: «افرادی از حزب اعتماد ملی که با حمایت شورای عالی سیاست‌گذاری، طیف مقابل را از لیست امید حذف کردند و وارد مجلس و شهرداری و شورای شهر شدند، توانستند تعدادی از اعضای شورای مرکزی را تحت تاثیر قرار دهند؛ مثلاً در شهرداری یا شرکت‌های تابعه آن به عده‌ای از اعضاء پُست و به عده‌ای هم وعده‌هایی دادند. بیگدلی همچنین در گفتگوی دیگری با خبرنگار مهر، از نقش محمدجواد حق شناس، حجت نظری و ابراهیم امینی از اعضای شورای مرکزی اعتماد ملی در انتصاب‌های شهرداری سخن به میان آورده است.
در ادامه این گزارش، به طور اجمالی به بررسی برخی چهره‌های مسئول در شهرداری تهران می‌پردازیم که عوامل و فشار‌های سیاسی، عامل عمده انتصاب آن‌ها در پست‌های مختلف بوده است.
۱- محمدرئوف قادری
محمدرئوف قادری از اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی است؛ وی در کنگره روز ۶ مهرماه ۹۷ این حزب، بار دیگر به عنوان عضو شورای مرکزی اعتماد ملی انتخاب شد. در سابقه سیاسی قادری، معاونت امور اقوام و مذاهب ستاد کروبی در انتخابات دهم ریاست جمهوری و نمایندگی مردم اورامانات در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی دیده می‌شود.
قادری در دوره شهرداری، نجفی به عنوان مسئول نمایشگاه بین المللی شهر آفتاب انتخاب شد و هم اکنون هم در این سمت قرار دارد. بنابر اطلاعات واصله به خبرنگار مهر، قادری حضور چندان پر رنگی در مجموعه تحت فرمان خود ندارد و سالن‌های جلسات نمایشگاه را به میتینگ جلسات حزبی خود تبدیل کرده است.
نکته مهم در کارنامه مدیریتی قادری این است که در یک سال گذشته، نمایشگاه بین المللی شهر آفتاب میزبان رویداد فرهنگی خاصی نبوده و عملا تعطیل بوده است؛ این در حالی است که اصلاح طلبان پیش از این، از معطل ماندن نمایشگاه شهر آفتاب گلایه و انتقاد داشتند.
۲- سیدرحیم ابوالحسنی
سیدرحیم ابوالحسنی از اعضای سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاههاست. وی از سال ۸۵ تاکنون به عضویت شورای مرکزی حزب اعتماد ملی درآمده است. در سابقه سیاسی ابوالحسنی، عضویت در هیئت مؤسس و شورای انجمن اسلامی دانشجویان در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران به چشم می‌خورد.
ابوالحسنی در دوره شهرداری افشانی، قائم مقام معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران شد. وی هیچ سابقه مدیریتی در حوزه شهری ندارد و نیرویی کاملا تازه کار در این عرصه محسوب می‌شود.
۳- زریر نگین تاجی
زریر نگین تاجی بنا به گفته یکی از اعضای سابق حزب اعتماد ملی، عضو عادی این حزب هم نبود، اما به یکباره در کنگره روز ۶ مهرماه امسال، به عضویت شورای مرکزی حزب اعتماد ملی درآمد.
نگین تاجی در مردادماه امسال با حکم افشانی، سرپرست معاونت مالی و اقتصاد شهری شهرداری تهران شد. در کارنامه نگین تاجی، مشاور معاونت مالی و اقتصادی شهرداری تهران به چشم می‌خورد. وی از چهره‌های صرفا علمی و آکادمیک است که تاکنون به هیچ وجه سابقه کار اجرایی و اقتصادی نداشته است و انتخاب وی به عنوان سرپرست معاونت اقتصادی شهرداری در دوره جدید، عجیب به نظر می‌رسد.
۴- اعظم سَقَطی
اعظم سقطی در کنگره ششم مهرماه اعتماد ملی، عضو شورای مرکزی این حزب شد. سقطی پیش از این هم از اعضای شورای مرکزی به حساب می‌آمده است. سقطی سابقه سیاسی و مدیریتی پر رنگی ندارد. وی سال گذشته از سوی کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران، مسئولیت نمایندگی شورای شهر در سازمان‌های غیردولتی شهرداری را به عهده گرفت.
۵- نجمه گودرزی و محمد جلیلیان
نجمه گودرزی و محمد جلیلیان هم از دیگر اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی هستند که در شهرداری پست دارند. بنابر شنیده‌های خبرنگار مهر، جلیلیان در حوزه قضاوت دادگستری هم دستی بر آتش داشته، اما به دلایلی از این سمت عزل شده است. گودرزی، مشاور فرهنگی و جلیلیان، مشاور حقوقی شهرداری تهران است. این دو چهره هم در حوزه شهری هم به کلی بی تجربه اند.
۶-، ولی الله شجاع پوریان
چهره دیگری که با فرایند صرفا سیاسی، در شهرداری تهران ورود کرده، ولی الله شجاع پوریان است. وی از اعضای موسس حزب اتحاد ملت است؛ حزبی که بسیاری از کارشناسان آن را بدیل جبهه منحله مشارکت می‌دانند.
در کارنامه شجاع پوریان، عضویت در مجلس ششم به چشم می‌خورد. شجاع پوریان در جریان تحصن و سپس استعفای نمایندگان مجلس ششم، چهره‌ای فعال از خود نشان داد. شجاع پوریان هم اکنون مدیر مسئول روزنامه اصلاح طلب «همدلی» است. شجاع پوریان در دوره شهرداری نجفی، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران شد.
شجاع پوریان به واسطه عضویت در شورای شهر دوره چهارم تهران، برخلاف دیگر عناصر اصلاح طلب حاضر در شهرداری تهران، سابقه نسبتا خوبی در حوزه مدیریت شهری دارد.
۷-حجت‌الله میرزایی
حجت الله میرزایی معاون برنامه‌ریزی و توسعه شهری شهرداری تهران، از اعضای حزب اتحاد ملت است. میرزایی را باید یکی از سیاسی‌ترین معاون‌های شهرداری تهران بدانیم. میرزایی در دوره ای، معاون امور اقتصادی علی ربیعی وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مدیرعامل موسسه سیاست پژوهی «صبا» وابسته به صندوق بازنشستگی کشوری بوده است؛ وی در نهایت به دلیل برخی اختلاف‌ها با شخص ربیعی، از این سمت برکنار شد.
میرزایی برای انتخاب افراد زیرمجموعه خود، همواره وابستگی‌های سیاسی افراد را در نظر داشته است. یکی از انتخاب‌های میرزایی برای حوزه زیرمجموعه خود -که وابستگی سیاسی به حزب اتحاد ملت در آن تاثیرگذار بوده- به امیر آریازند مربوط می‌شود. آریازند که عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت است، قائم مقامی میرزایی را به عهده دارد.
حجت‌الله میرزایی که به لحاظ طیف‌بندی سیاسی، از نیرو‌های ادوار اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان (تحکیم وحدت) است، تلاش کرده تا نیرو‌های تحت فرمان خود را هم از میان همین طیف انتخاب کند. برای مثال فاطمه پهلوانی سرپرست اداره کل تشکیلات و بهبود روش‌های شهرداری تهران، از نیرو‌های ادوار دفتر تحکیم وحدت است. البته حوزه انتخاب میرزایی، صرفا محدود به نیرو‌های ادوار تحکیم وحدت نبوده است؛ برای مثال علی توکلی که مدیرکل اداره تدوین قوانین و امور شورا‌ها است، از نیرو‌های نزدیک به حزب همبستگی محسوب می‌شود.
۸- محمدرضا جوادی یگانه
جوادی یگانه سابقه سیاسی چندانی ندارد. سردبیری مجله مطالعات و تحقیقات اجتماعی در سال ۹۰ و عضویت در هیئت علمی هفتمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد در سال ۹۳، از مسئولیت‌های جوادی یگانه در سال‌های اخیر بوده است. وی که سابقه اجرایی در هیچ ارگان و سازمانی نداشته است، در دوره شهرداری نجفی، رئیس مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران شد.
۹- زهرا بهروز آذر
زهرا بهروز آذر متولد سال ۶۰، دانشجوی دکترای توسعه کارآفرینی در دانشگاه تهران است. وی از ابتدای سال ۹۷ سِمَت مشاور مدیرعامل در حوزه داده‌های شهری و رصدخانه شهر را بر عهده داشته است. بهروز آذر هم اکنون عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت است. وی شهریور ماه امسال، طی حکمی از سوی محمد فرجود مدیرعامل سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران، به عنوان رئیس مرکز آمار و رصد شهری انتخاب شد. مشاهده سوابق بهروز آذر، نداشتن سابقه اجرایی قوی از سوی وی را گواهی میدهد.
۱۰-فاطمه راکعی
فاطمه راکعی از اعضای سابق جبهه منحله مشارکت است. عضویت در مجلس ششم و سرآخر استعفاء از نمایندگی مردم، از جمله سوابق سیاسی پر حاشیه راکعی در سپهر سیاسی ایران بوده است. راکعی اسفندماه سال گذشته، به سمت مدیرکل امور بانوان شهرداری تهران منصوب شد. یکی از موارد بسیار حاشیه ساز در دوران مدیریت راکعی، به سیزدهمین نمایشگاه زنان و تولید ملی در بوستان گفتگو بازمی‌گردد.
در این نمایشگاه بنری تحت عنوان «زنان چهره شهر را تغییر می‌دهند» با ۵ رنگ (سبز، آبی، قرمز، نارنجی و البته مشکی که روی رنگ مشکی ضربدر کشیده شده بود) منتشر شد. بسیاری از کابران فضای مجازی، این بنر را ضدیت با پوشش اسلامی چادر تعبیر کردند.
مورد دیگری که در دوران مدیریت راکعی بسیار جنجالی شد، به مراسم بزرگداشت روز زن در اسفند ماه سال ۹۶ مربوط می‌شود. در این مراسم که با حضور راکعی برگزار شد، تعدادی از دختران به رقص و حرکات موزون پرداختند.
۱۲-پیروز حناچی
پیروز حناچی، سابقه سیاسی و تشکیلاتی چندانی ندارد؛ همگان وی را بیشتر به عنوان فردی تکنوکرات می‌شناسند. حناچی دانش‌آموخته رشته معماری از دانشگاه تهران و فارغ‌التحصیل دکتری تخصصی مرمت شهری است. دبیری شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در دولت اصلاحات و معاون معماری و شهرسازی وزیر راه در دولت یازدهم از جمله سوابق اجرایی حناچی بوده است.
حناچی در جریان انتخاب شهردار تهران در اردیبهشت ماه سال جاری، یکی از گزینه‌های با شانس بالا بود. در همین زمینه، وی مورد حمایت تمام قد حزب اتحاد ملت قرار گرفت، اما با لابی سنگین دو حزب اعتماد ملی و کارگزاران، از صحنه رقابت با سایر گزینه‌ها از جمله مکارم حسینی و افشانی خارج شد.
حناچی در دوران شهرداری افشانی، در خردادماه سال جاری، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران شد. حناچی در دوران نجفی هم معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران بود.
توقف؛ نتایج مدیریت سیاسی بازی اصلاح طلبان
همانطور که دیدیم، به جز چند مورد محدود و معدود، بیشتر انتصاب‌ها در معاونت‌های شهرداری کاملا سیاسی و بدون توجه به ضروریات تخصصی بوده است. چنین انتصاب‌های سیاسی، موجب ایجاد فضای سیاست زده در شهرداری تهران شده است؛ مساله‌ای که روی عملکرد این نهاد اجتماعی، تاثیر به شدت سوئی گذاشته است. برای درک بهتر این موضوع به برخی از انتقاد‌های چهره‌های مختلف اصلاح طلبی در ماه‌های اخیر به عملکرد شهرداری و شورای شهر می‌پردازیم.
محسن هاشمی رئیس شورای اسلامی شهر تهران، نیمه اول شهریور امسال اظهار داشت: از شهروندان به دلیل هر نوع کمبود و نقص در عملکرد شورای شهر با توجه به انتظارات بحق آن‌ها عذرخواهی می‌کنم. هاشمی پیش از این، در خردادماه امسال با انتقاد از معطل ماندن پروژه‌های شهری گفت: متاسفانه تعداد قابل توجهی پروژه نیمه تمام از دوره قبل مانده و بلاتکلیف هستند.
رئیس شورای اسلامی شهر تهران، بهمن ماه سال گذشته همچنین با انتقاد از عملکرد شهرداری نجفی اظهار داشت: باید معترف بود در شش ماه سپری شده از دوره مسئولیت شورای پنجم و شهردار منتخب آن، انتظار عمومی از تحول در مدیریت شهری برآورده نشده است و آنگونه که باید مدیریت شهری در انجام وظایف خود فعال عمل نکرده است.
غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، در بحبوحه انتخاب جانشین برای نجفی، با انتقاد از عملکرد شورای شهر تهران گفت: شورای شهر با این نوع عملکرد یک سال شهرداری تهران را بین زمین و آسمان نگه داشته و عملا کار مثبتی در پایتخت اتفاق نیفتاده است. فقط هشدار می‌دهم که شورای شهر با این عملکرد غیر از آنکه خود را به لحاظ کاری زیر سوال می‌برد، مجموعه اصلاح‌طلبان و افرادی که آن‌ها را به مردم معرفی کرده‌اند، نیز زیر سوال می‌برد. مگر شورای شهر چند سال قرار است کار کند؟
علاوه بر اظهارات چهره‌های اصلاح طلب، مهدی چمران رئیس سابق شورای اسلامی شهر تهران نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به کندی پروژه‌های شهری در دوره جدید اظهار داشت: گفته می‌شود ۹۰ و چند درصد اعتباراتی که ما (شورای شهر چهارم) برای بودجه سال ۹۶ پیش‌بینی کرده بودیم، تحقق پیدا کرده، خب اگر تحقق پیدا کرده باید خرج شود؛ باید کجا خرج شود؟ اعتبار برنامه‌های فرهنگی مثل مساجد و اماکن مذهبی و مدارس که قطع شده و گفته اند چنین مواردی اصلا به ما ارتباطی ندارد! پروژه‌های عمرانی و اجتماعی هم که خوابیده است.
وی تصریح کرد: اعتبار برنامه‌های فرهنگی مثل مساجد و اماکن مذهبی و مدارس که قطع شده و گفته اند چنین مواردی اصلا به ما ارتباطی ندارد! پروژه‌های عمرانی و اجتماعی هم که خوابیده است. اینکه اعتبارات کجا خرج می‌شود، خودش یک سوال است که باید درباره آن پاسخ داده شود.
دودی که به چشم مردم می‌رود
معاونت‌ها و حوزه‌هایی که از نظر گذراندیم، تنها بخش ناچیزی از مدیریت شهرداری تهران بود. یقینا بررسی دیگر معاونت‌های شهرداری، ژرفای عمیق تری از سیاسی بازی در این نهاد را نشان خواهد داد. به طور قطع، اولین نتیجه انتصاب‌های سیاسی در شهرداری تهران، متضرر شدن مردم است. نهاد شهرداری تهران، نهادی تخصصی است که نیازمند کار و تلاش بی وقفه است. چنانچه این نهاد با این ابعاد وسیع، بخواهد اسیر سیاست بازی شود، از کارویژه اصلی خود که ارائه خدمت به شهروندان است، دور خواهد شد.