فاصله‌گذاری اصلاح‌طلبان با روحانی به خاطر انتخابات ۱۴۰۰
یک روزنامه حامی دولت نوشت بانک مرکزی و وزارت اقتصاد منفعل عمل می‌کنند و در ۶ ماه گذشته هیچ تدبیری برای دور زدن تحریم‌ها اتخاذ و اجرا نشده است.
روزنامه کیهان: یک روزنامه حامی دولت نوشت بانک مرکزی و وزارت اقتصاد منفعل عمل می‌کنند و در ۶ ماه گذشته هیچ تدبیری برای دور زدن تحریم‌ها اتخاذ و اجرا نشده است. مدیرانی که در دولت آیه یأس می‌خوانند به درد مدیریت نمی‌خورند روزنامه هفت صبح در یادداشتی خاطرنشان کرد: برای مدیریت ارز باید یک قرارگاه مرکزی با عالی‌ترین سطوح اختیار اجرایی و عملیاتی شکل بگیرد که تیمی از بهترین متخصصین اقتصادی، ارزی، تجارت خارجی، امنیتی و روابط‌عمومی در آن عضو باشند. بوروکراسی تنبل و فرسوده که برون‌دادی جز دادن بخشنامه‌های متناقض ندارند، خیلی زود باید از این دایره حذف شود. این بروکراسی بخشی از مشکل است، نه راه‌حل. اینکه هیچ یک از سیاست‌های ارزی دولت در شش ماه گذشته نتوانسته باعث ثبات در بازار‌ها شود بیش از آنکه ناشی از فشار تحریم باشد. پیامد استراتژی‌های اشتباه و تحلیل‌های اشتباهتر از دلایل، عوامل و پیشران‌های وضع موجود است که از همین بوروکراسی به دست آمده. اشتباه بنیادی آنجاست که وقتی از این بانک مرکزی و وزارت اقتصادی می‌خواهیم، امنیت ریالی را به اقتصاد بازگردانند آن‌ها کاملا ضد امنیت رفتار می‌کنند و باعث تشدید وضع موجود می‌شوند کما اینکه تا الان هم شده‌اند. هیچ تردیدی وجود ندارد که در شش ماه گذشته کوچک‌ترین اقدام اثربخشی برای دور زدن تحریم‌ها از سوی دولت و مدیریت ارزی کشور صورت نگرفته است که اگر صورت گرفته بود، وضعیت بازار ارز نباید به چنین شرایطی می‌رسید که اکنون رسیده است. آنچه انجام شد بیشتر اقداماتی صوری، کم اثر و پراشتباه بود که هزینه‌هایش بیشتر از فایده‌اش بوده است. راه‌اندازی پر هزینه و کم فایده بازار ثانویه ارز با دستورالعمل‌های به شدت اشتباه و راهکار‌های اشتباهتر، تنها بخش کوچکی از اشتباهات مهلک بوروکراسی کم بازده و پر ادعای کنونی است. البته لیست کردن خطا‌های دولت در شش ماه گذشته در مدیریت بازار ارز دردی را دوا نمی‌کند. آنچه مهم است رسیدن به درکی تازه از مسئله‌ای کهنه است. مدیریت اجرایی نیازمند فهمی عمیق‌تر، راهبردی‌تر، موثرتر، کارآمدتر، اجرایی‌تر و پرتحرک‌تر از مقوله تحریم و چگونگی مواجهه با آن است. درک مدیران از تحریم درکی «پیش بحرانی» است. با این درک فانتزی نمی‌توان مسئله به شدت پیچیده برخورد با شدیدترین تحریم‌های تاریخ را سپری کرد. باید دور زدن تحریم‌ها به استراتژی اصلی همه نهاد‌های دولتی، شبه‌دولتی و خصوصی تبدیل شود. به معنای دیگر باید تبدیل به یک مطالبه جدی ملی شود. دور زدن تحریم‌ها باید به عیار اصلی ارزیابی مدیریت در کشور تبدیل شود. مدیری که نمی‌تواند تحریم‌ها را دور بزند، یا برنامه‌ای برای آن ندارد، یا می‌گوید «همینه که هست! رای دادید، باید تحمل کنید» باید تا دیر نشده راه خانه را نشانش داد و برایش آرزوی عاقبت به‌خیری کرد. این جنگ «مرد خون‌دار» می‌خواهد نه سایه‌نشینان عافیت‌طلبی که جز نق‌زدن و آیه یاس خواندن کار دیگری از آن‌ها ساخته نیست. در این شرایطی که امید کمیاب و کیمیاست این مدیران نا امید بخشی از مسئله‌اند. مسائل را حل کنیم!
لندن پایگاه اصلی فعالیت گروهک تروریستی الاحوازیه گروهک تروریستی «الاحوازیه» در واقع «لندنیه» است. روزنامه جوان می‌نویسد: شاخه تروریستی این گروهک گردان‌های محی‌الدین آل‌ناصر نام دارد. نام سرکرده این گروه «حبیب نبگان» ساکن دانمارک است. بیشتر اعضای این گروهک که از دو خانواده نیسی و نبگان هستند، در هلند، دانمارک و سوئد ساکن هستند. حبیب اسیود، سعید حمیدان و ناصر جبر، از مسئولان این گروهک مسلح تجزیه‌طلب هستند. محمود مشاوی (محمود حسین مشاوی) سرکرده گروهک تروریستی موسوم به جبهه العربیه لتحریر الاحواز نیز با این گروهک در ارتباط تنگاتنگ است و مشترکا در خوزستان دست به عملیات تروریستی می‌زنند. سؤال اینجاست پشت حوادث ناآرامی‌های اخیر در جنوب عراق و ایران کیست؟ آیا با رصد ملاقات و دیدار‌های مقامات آمریکایی و انگلیسی و رد و بدل پول‌های کثیفی که از سعودی در بین تروریست‌ها و حتی اغتشاش‌گران ماه‌های اخیر در اهواز در آن طرف مرز یعنی بصره عراق توزیع می‌شود، به مثلث شوم توطئه غربی- صهیونیستی- سعودی نمی‌رسیم. نکته مهم این است که سر نخ اصلی گروهک تروریستی تجزیه‌طلب وهابی الاحوازیه که مسئولیت حمله تروریستی روز گذشته رژه ۳۱ شهریور را پذیرفته، کجاست؟ چرا این گروهک در انگلستان و در شهر لندن دفتر داشته و رسما فعالیت می‌کند و چرا در تشکیلات رهبری‌کننده آن‌ها انجمن دوستی ایران و انگلیس وجود دارد؟ واقعیت این است که فعالیت‌های آشکار گروه تروریستی الحوازیه در شهر لندن، پایتخت انگلیس، نشانه‌ای روشن برحمایت بی‌پرده استعمار پیر از این گروه تروریستی است که نه‌تن‌ها زمینه فعالیت برای سرکردگان آن مثل محمود احمل الاحوازیه، حسن راضی، خالد عبدیان، علی قاطع الاحوازی و همین التسطری را در این شهر فراهم کرده بلکه با به‌راه انداختن انجمنی به نام انجمن دوستی عرب‌های ایران و انگلیس، در عمل این گروه تروریستی را زیر چتر حمایتی خود قرار داده و شخصی به نام دانیل برت، عضو حزب کارگر انگلیس مدیریت فعالیت این گروه در بریتانیا را به عهده دارد. این جدای از فعالیت‌هایی مثل نشست پنج ماه قبل این گروه در لندن با سخنرانی فردی مرتبط به این جریان تروریستی به نام شیخ محمدالکاظم الخاقانی در مجلس اعیان بریتانیا در ماه مارس ۲۰۰۷ یا سخنرانی دو سال قبل امیر ساعدی در مجلس عوام بریتانیا برای طرح ادعا‌های قومیتی با مضمون تجزیه‌طلبانه و این دست فعالیت‌هاست.
فاصله‌گذاری اصلاح‌طلبان با روحانی به خاطر انتخابات ۱۴۰۰ روزنامه شرق می‌گوید اصلاح‌طلبان با نگرانی از سرنوشت عملکرد روحانی، می‌خواهند حساب خود را از دولت جدا کنند. شرق از جمله روزنامه‌های زنجیره‌ای است که بار‌ها پوست خربزه زیرپای دولت گذاشت و ضعف‌ها و خطا‌های آن را نقطه قوت جلوه داد. به همین دلیل هم به مفهوم واقعی کلمه، «اعتماد به دشمن» را بزک کرد و حتی مدیرمسئول آن در گفتگو با حسین دهباشی اظهار داشت که شرق مجبور به بزک کردن و اغراق درباره برجام برای قبولاندن آن شده است. شرق اکنون در سرمقاله خود می‌نویسد: انتقادات از دولت روحانی به‌تازگی به اوج خود رسیده است. اگر تا دیروز فقط اصولگرایان بی‌پروا به روحانی حمله می‌کردند، اینک کار چنان بالا گرفته که دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی که خود، مشی اعتدالی و محافظه‌کار دارد، با الفاظی تند از رئیس جمهور سخن می‌گوید: «خواب روحانی سنگین است». اگرچه این جمله شاه‌بیت تمام سخنان غلامحسین کرباسچی است؛ اما او به همین بسنده نمی‌کند و در یک کلان‌نگری به نقد عملکرد روحانی می‌پردازد و او را فاقد توانایی در مدیریت اجرائی می‌داند. کرباسچی و اطرافیانش درست یا نادرست بر این باورند که او مدیر اجرائی توانایی نیست و بی‌دلیل نیست که کرباسچی از این موضع به نقد روحانی می‌پردازد. همان‌گونه که تئوریسین‌های اصلاح‌طلب با تأکید بر مفهومِ امر سیاسی، روحانی را به نقد می‌کشند. اصولگرایان انتظار دارند روحانی دشمن‌ستیزی پیشه کند و با شرایط جنگ اقتصادی به مصاف دشمن برود... بر کسی پوشیده نیست که دولت روحانی شرایط دشواری پیش‌رو دارد و باید با آن دست‌وپنجه نرم کند و باز بر کسی پوشیده نیست که دولت روحانی آن دولتی نشد که همگان انتظارش را داشتند. اینک کمتر جناح سیاسی‌ای است که لب به انتقاد از دولت روحانی نگشوده باشد. بخشی از این انتقادات به ضعف و انفعالِ دولت برمی‌گردد و بخشی از آن خواسته یا ناخواسته زمینه‌ای است برای منفعت‌طلبی و مشروعیت‌طلبی. مهم‌تر اینکه شرایط کنونی به قربانی‌شدن دولت روحانی می‌انجامد. این گفته او که تخریب دولت کسی را پیروز انتخابات ۱۴۰۰ نخواهد کرد، سطر‌های پنهان بسیاری دارد که خطابش بیش از آنکه اصولگرایان باشد، به جناح‌های خودی است. این حجم از انتقادات نتایج خسارت‌باری دارد؛ به‌ویژه برای اصلاح‌طلبان. در برخی موارد انتقاد‌نکردن دشوارتر از انتقاد‌کردن است. شرق، انتقادات اصلاح‌طلبان را «سودای مشروعیت‌طلبی و منفعت» خواند و نوشت: حامیان دولت روحانی با انتقادات مکرر خود به‌ظاهر درصدد تحرک‌بخشیدن به دولت هستند؛ اما انگار هَم‌وغم‌شان بیشتر جدایی از سرنوشت محتوم روحانی است. این رویکرد اصالت داشته باشد یا نه، تنهایی آزاردهنده‌ای را به روحانی تحمیل می‌کند؛ تنهایی‌ای که او را وامی‌دارد تا بیش‌از‌پیش به حلقه نزدیکان خود پناه ببرد. اشاره اخیر شرق به اعضای حزب اعتدال و توسعه (کسانی، چون واعظی و نوبخت و...) است که بیش از هر کس دیگر در دولت، مورد اعتراض اصلاح‌طلبان قرار دارند.
زمین نمایندگی کج نیست شما اراده انجام مسئولیت ندارید نمایندگان منفعلی که جرأت کمترین اظهارنظر درباره قرارداد‌های نفتی و کوتاهی‌های مالیاتی دولتمردان نداشته‌اند، حق ندارند درباره نظارت استصوابی و از این قبیل حرف بزنند. وبسایت الف. با اشاره به اظهارات اخیر پروانه سلحشوری عضو فراکسیون امید علیه نظارت استصوابی شورای نگهبان نوشت: خانم سلحشوری نظارت استصوابی شورای نگهبان را موجب حذف نیرو‌های توانمند و به تبع آن تشکیل مجلسی ضعیف و استقرار رئیس‌جمهوری با حداقل ویژگی‌های لازم می‌دانند. این درحالیست که در چهار دهه گذشته افراطی‌ترین چهره‌های اصلاح‌طلب هم سابقه عبور از این فیلتر و کسب مسئولیت را داشته‌اند. همچنین انتخابات شورا‌های اسلامی شهر و روستا بدون نظارت شورای نگهبان برگزار می‌گردد. در شورای اول تهران سیاسی‌کاری اعضای اصلاح‌طلب به حدی بود که در زمان حاکمیت دولت اصلاحات مجبور به انحلال شورا شدند؛ و اکنون در شورای شهر پنجم تهران از تند‌ترین چهره‌های سیاسی اعتماد ملی و اتحاد ملت تا خانمی که علیرغم فرهنگ عمومی ابایی ندارد که از نگهداری گربه در خانه سخن بگوید تا منتخب دیگری که با افتخار خبر از حضور فرزند خردسالش در کانادا می‌دهد، حضور دارند. خانم سلحشوری در این مدت شورای شهر و شهرداری مطبوع شما در تهران به‌دور از سایه نظارت استصوابی برای شهر چه کرده‌اند؟ چند پروژه حتی نیمه‌تمام را به اتمام رسانده‌اند؟ انصافا این سبک از مدیریت فرتوت خسته را با عملکرد عمرانی محمد باقر قالیباف مقایسه کنید. در این خصوص هم شما را به نظرسنجی‌های صورت گرفته از مردم پایتخت ارجاع می‌دهم. نویسنده می‌افزاید: آقای روحانی چهاردهه در حساس‌ترین سمت‌ها از جمله دبیری شورای عالی امنیت ملی حضور داشته‌اند مگر می‌شود فردی تا این حد به ساختار قدرت آشنا باشد و بدون اطلاع از آنچه شما ادعا می‌کنید در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کند؟ اگر انتظارات از رئیس‌جمهور بیش از اختیارات اوست بهتر است شما به عنوان نماینده مردم و البته حامی دولت تدبیر و امید از آقای روحانی سؤال کنید مبنای سراب وعده‌های انتخاباتی ایشان چه بوده است؟ الف. یادآور شد: مدل جدید قرارداد‌های نفتی IPC توسط وزارت نفت تدوین و تصویب شد. در آن روز امثال شما منتقدین IPC را به مخالفت با سرمایه‌گذاری خارجی و... متهم کردید و امروز پس از خروج آمریکا از برجام طبق مفاد همان قرارداد شرکت توتال بدون پرداخت حتی یک دلار غرامت ایران را ترک کرد. به همین راحتی. همچنین طبق تبصره ۷ ماده ۱۶۹ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب سال ۱۳۹۴ مجلس شورای اسلامی، وزارت راه و شهرسازی مکلف به ایجاد سامانه ملی املاک و اسکان کشور به منظور اخذ مالیات بر خانه‌های خالی بود. اما وزیر مورد علاقه جریان سیاسی شما در دولت با عدم اجرای قانون مذکور از سال ۹۴ موجب زیان سالانه حداقل ۳۲۰ میلیارد تومانی به بیت‌المال شده است. خانم سلحشوری به‌راستی شما و دوستانتان در مجلس چه موضعی در قبال حداقل مصادیق مذکور داشته‌اید؟ اعمالشان نظارتی در مجلس چه ارتباطی با نظارت استصوابی و... دارد؟ گویا درک شما از قدرت یک نماینده محدود به نطق‌های جنجالی جهت دیده شدن بیشتر است. شما با همکاری همان ادعای شایستگان، طرحی برای حل مشکلات ارزی تهیه می‌کردید، اما نکردید، چون صادق نیستید. شما حتی نمی‌توانید از وزارت عدم نظارت بر بازار توسط وزارت صنعت که گویا بستگان شما در آنجا مشغولند، سؤال و انتقاد کنید.
دولت نمی‌خواهد درباره دریافت کنندگان ارز شفاف عمل کند یک نماینده مجلس می‌گوید دولت نمی‌خواهد اسامی دریافت‌کنندگان ارز دولتی را منتشر کند، چون برخی از آن‌ها نورچشمی هستند. محمدحسن‌نژاد عضو کمیسیون اقتصادی مجلس به ایلنا گفت: یک سری از اطلاعات اعلام نمی‌شود؛ چون به نفع کشور نیست. مثلاً ما نمی‌خواهیم بیگانگان بدانند منابع تأمین داروی کشور چه شرکت‌ها و اشخاصی هستند. وی ادامه داد: مسلماً تعداد قابل توجهی نورچشمی هم وجود داشته‌اند که ارز به جای بخش تولید، به آن‌ها تعلق گرفته و میزان قابل توجهی سود بادآورده نصیب آنان کرده است. حسن‌نژاد با تصریح به اینکه از دید دولت، مردم و نمایندگان محرم نیستند، گفت: وقتی کسی خود را به خواب بزند، نمی‌توان او را از خواب بیدار کرد. دولت قصد ندارد شفاف کار کند و گمان می‌کنم در این سال‌ها همه این را دریافته‌اند. دولت برخلاف شعار‌هایی که می‌دهد شفاف کار نمی‌کند و ملت نامحرم هستند؛ نه تنها ملت نامحرمند، نمایندگان آنان نیز نامحرم هستند و هیچ اطلاعاتی در مورد اسامی و هویت دریافت کنندگان ارز دولتی ندارند. به گزارش ایلنا، دولت در تاریخ ۲۱ فروردین ماه سال جاری واردکنندگان را مشمول دریافت ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی کرد. توجه به اینکه هیچ اولویت‌بندی برای تخصیص ارز به واردکنندگان وجود نداشت و از سوی دیگر قیمت‌ها در بازار آزاد هر روز با این نرخ فاصله گرفته و تا دو برابر هم پیش رفت، فضایی برای رانت و رانت‌خواری به وجود آمد.
درگیری با حشدالشعبی در‌های جهنم را به روی آمریکایی‌ها باز می‌کند محافل رسانه‌ای عراق می‌گویند آمریکا در پی تهدید علیه حشدالشعبی، با تهدید متقابل مواجه شده است. خبرگزاری الغدپرس عراق به نقل از «یکی از فرماندهان ارشد حشدالشعبی» نوشت: سردار سلیمانی آمریکا را به باز کردن «در‌های جهنم» به روی آن‌ها در صورت حمله به حشدالشعبی و نیرو‌های مقاومت اسلامی، تهدید کرده است. الغدپرس نوشت: سردار سلیمانی، پیام تهدید شدیداللحنی را برای فرماندهان نظامی آمریکا در عراق ارسال کرده است. وی افزود: در این پیام گفته شده که اگر نیرو‌های آمریکا، نیرو‌های حشدالشعبی و مقاومت اسلامی عراق را هدف بگیرند، در‌های جهنم را به روی آن‌ها باز خواهیم کرد. اگر این اتفاق بیفتد، نیرو‌های الحشد و مقاومت اسلامی پاسخ سختی به نیرو‌های حاضر در پایگاه‌های آمریکا در عراق خواهند داد.