روز سیزدهم محرم؛ انتقال اسرای کربلا به زندان کوفه

خبرگزاری میزان: حجت الاسلام والمسلمین باقریان گفت: روز سیزدهم ماه محرم اسرای کربلا و خاندان اباعبدالله را به مجلس ابن‌زیاد آوردند و بعد از این مجلس ابن زیاد دستور داد که آن‌ها را به زندان کوفه منتقل کنند؛ و این مهم‌ترین اتفاقی بود که در روز سیزدهم ماه محرم در کربلا افتاد.

حجت الاسلام والمسلمین محمد باقریان کارشناس ارشد علوم قرآنی درباره وقایع و اتفاقات روز سیزدهم ماه محرم گفت: روز سیزدهم ماه محرم اسرای کربلا و خاندان اباعبدالله را به مجلس ابن‌زیاد آوردند و بعد از این مجلس ابن زیاد دستور داد که آن‌ها را به زندان کوفه منتقل کنند؛ و این مهم‌ترین اتفاقی بود که در روز سیزدهم ماه محرم در کربلا افتاد.

وی ادامه داد: حضور اهل بیت و وارد شدن به مجلس عبیدالله در زیارت عاشورا نیز آمده و مورد سرزنش و نکوهش قرار داده شده است.

انتقال اسرای کربلا به زندان کوفه در روز سیزدهم محرم/بهشت بر کسانی که واقعه کربلا روایت کنند بشارت می‌شود

این کارشناس ارشد علوم قرآنی تصریح کرد: عزاداری برای امام حسین (ع) بهانه‌ای است که معارف اهل بیت منتقل شود و برای مسلمانان جهان و بازگو شود. اصل عزاداری‌های حسینی بر این است که امر اهل بیت احیاء شود. سخن و سیره آنها، مرام و اهداف‌شان گفته شود، اما در ارتباط با اینکه در دهه اول محرم چرا بیشتر به واقعه عاشورا از هر زمان دیگری پرداخت می‌شود به دلیل شدت التهاب در زمان امام حسین (ع) بوده است.

باقریان اظهار کرد: امام رضا (ع) می‌فرمایند کسی پدرم را از روز اول محرم خندان نمی‌دید و به روز عاشورا که می‌رسید به حزن و اندوه و گریه و سوگواری می‌پرداخت.

انتقال اسرای کربلا به زندان کوفه در روز سیزدهم محرم/بهشت بر کسانی که واقعه کربلا روایت کنند بشارت می‌شود

وی ادامه داد: به طور کلی واقعه عاشورا از روی علم و حکمت الهی اتفاق افتاده و این گونه ماندگار شده است، اینکه اباعبدالله کجا بروند، با چه کسانی در ارتباط باشند و پیامرسانی داشته باشند و مسیری را بروند که اجتماعات مسلمانان بیشتر بوده تا پیام امام به آن‌ها برسد، همه این‌ها در یک راستا است. ماه محرم و صفر ماه حزن و اندوه است و این دو ماه را باید برای نشر معارف اهل بیت در نظر بگیریم.

این کارشناس ارشد علوم قرآنی خاطرنشان کرد: در روایات آمده است جعفر افغان و کمیت اسدی در زمان امام باقر (ع) قصیده‌ای میخواندند و امام می‌فرمایند شنیده‌ام شعر می‌گویید، در همانجا امام بر شعری که برای امام حسین (ع) خوانده شد گریستند و فرمودند: کسی که بر مصیبت ما شعری بگوید و بگرید و بگریاند بهشت بر او بشارت می‌شود.