گدایان نویسنده در عابربانک‌ها +عکس

نوع جدیدی از تکدی‌گری رایج شده که به گدایان نویسنده معروفند، آن‌ها روی یک مقوا می‌نویسند، ندارم، بی‌پولم، زنم مریض است و..، این دسته از متکدیان حرف نمی‌زنند بلکه نامه می‌نویسند و جلب ترحم می‌کنند.

کد خبر : 869947

خبرگزاری فارس: بحث افزایش شدید تکدی‌گری در کلان‌شهر‌های کشور موضوع جدیدی نیست با این حال، هنوز هم برنامه مدون و کاملی از سوی نهاد‌های متولی مانند بهزیستی، شهرداری، وزارت کشور و رفاه ارائه نشده تا جایی که هنوز صحبت از وجود باند‌های سوء استفاده از کودکان متکدی و وجود مافیای تکدی گری با درآمد‌های چندصدمیلیونی از گوشه و کنار شهر به گوش می‌رسد.

چهره‌های متفاوتی از گدایی جلوی چشم‌مان نمایان می‌شود؛ برخی از متکدیان در تهران سرقفلی داشته و کسی نمی‌تواند وارد محدوده فعالیت آن‌ها شود. عده‌ای از آن‌ها به صورت تیمی با هم کار کرده و سردسته دارند و به قول امروزی‌ها به صورت مافیایی و باندی کار می‌کنند. عده‌ای از متکدیان هم به صورت خانوادگی کار می‌کنند و روزانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان درآمد دارند البته هر چقدر تعداد فرزندان بیشتر باشد میزان درآمدشان هم بالاتر می‌رود.

نوع دیگری هم از گدایی وجود دارد که به گدایان نویسنده معروفند، آن‌ها روی یک مقوا می‌نویسند، ندارم، بی‌پولم، زنم مریض است، در زلزله خانه‌ام خراب شده است، این دسته از متکدیان دیگر حرف نمی‌زنند و مردم با خواندن این نامه به آن‌ها کمک می‌کنند به این دسته از متکدیان گدایان نامه نویس می‌گویند.

این درحالی است که این نوع تکدی گری به قول خودشان به روز شده و هم پای جامعه باید باشد به همین دلیل این گدایان نویسنده به دستگاه‌های عابربانک روی آورده و دست به دامان مردمی می‌شوند که به هنگام استفاده از دستگاه عابربانک و خودپرداز، دلشان به رحم بیاید و همانجا در دم، پول را کارت به کارت کند. این گدایان پیشرفته شماره کارت خود را در برگه‌ای که روی دستگاه می‌چسبانند، می‌نویسند و عجز و ناله خود را نیز در همان نامه به نمایش می‌گذارند.

۷۰ درصد متکدیان غیرایرانی‌اند/وزارت کشور متولی اصلی است

حبیب الله مسعودی فرید معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در مورد وضعیت تکدی گری به فارس می‌گوید: طرح جمع آوری متکدیان پایتخت موضوع جدیدی نیست و طبق هماهنگی‌های گذشته در حال انجام بوده و متوقف نشده است.

وی ادامه می‌دهد: در این طرح که با مشارکت شهرداری انجام می‌شود متکدیان از سرچهارراه‌ها جمع آوری و در سامان‌سرا‌ها به صورت موقت نگهداری می‌شوند.

معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور می‌گوید: تعداد زیادی از آن‌ها نزدیک به ۷۰ درصد کودکان متکدی غیر ایرانی هستند، تعدادی هم متکدیان خارجی هستند که به صورت غیرقانونی وارد کشور شده اند و به تکدی گری مشغول هستند.

فرید می‌گوید: هر متکدی که با حکم قاضی به ما سپرده شود تحت مراقبت بهزیستی قرار می‌گیرد، برخی از متکدیان اصلا اهل تهران نیستند و از شهرستان‌های دیگر به تهران مهاجرت کرده اند که بعد از حکم قاضی به شهرستان خودشان سپرده می‌شوند.

معاون اجتماعی سازمان بهزیستی می‌افزاید: وزارت کشور متولی اصلی سازمان‌دهی متکدیان است چراکه ساماندهی متکدیان و آئین نامه‌های آن برعهده وزارت کشور است، اما آنچه برعهده بهزیستی است آئین نامه کودکان است که مورد بازنگری قرار گرفته است و با استفاده از ظرفیت سایر بخش‌ها در آینده نزدیک امیدواریم شاهد حذف پدیده تکدی‌گری در پایتخت باشیم.

سال گذشته اعلام شد که مجموع درآمد سالانه گدایان در تهران بدون احتساب مالیات بر درآمد و عوارض شهرداری، نزدیک به ۵۰۰ میلیارد تومان است. یعنی به عبارتی این گدایان روزانه بین یک تا یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان درآمد دارند.

در قانون مجازات اسلامی نیز براساس ماده ۷۱۲ و، ۷۱۳ تکدی‌گری جرم محسوب می‌شود بنابراین بهتر است در مواجهه با این افراد، از برخورد قهری و خشونت آمیز و دادن پول به آن‌ها پرهیز کرد.

تکدی‌گری که در حال حاضر به شغلی پردرآمد تبدیل شده چهره شهر را از آراستگی خارج کرده به همین دلیل هرازچندگاهی برخورد و جمع آوری این افراد بیش از گذشته در فضای رسانه‌ای پررنگ می‌شود، موضوعی که البته به گفته مسئولان سازمان‌های حمایتی، هیچ گاه فراموش نمی‌شود.

تکدی گری در تهران و در مجموع به عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی به هیچ عنوان ریشه کن نمی‌شوند بلکه باید اقداماتی صورت بگیرد تا میزان این آسیب‌ها کاهش یا دستکم کنترل شود و از سوی دیگر باید در میزان مجازات این متکدیان نیز تجدید نظر صورت بگیرد؛ و مردم در کنار نقش موثر رسانه‌ها در آگاه سازی باید بدانند که بسیاری از این متکدیان نه تنها وضعیت نامناسبی ندارند بلکه تکدی‌گری را به عنوان یک شغل انتخاب کرده و درآمد‌های نجومی کسب می‌کنند در نتیجه برای کمک به زیباسازی چهره شهر، تضعیف روحیه گداپروری و حفظ عزت نفس در جامعه در صورت مواجهه با این افراد بهتر است به جای دادن پول، به سازمان‌های متولی معرفی شوند.

لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: