روزنامه جمهوریت: پیوند دوستی ترکیه با بشار اسد برقرار خواهد شد
نشریه «جمهوریت» نوشت: برگزاری جلسات فشرده مقامات ترکیه با وزیر امور خارجه روسیه در مورد آینده سوریه آغاز شده است. ادلب در فرآیند پیش رو به دولت سوریه واگذار خواهد شد.
خبرگزاری تسنیم: «اورهان بورسالی» ستون نویس معروف روزنامه «جمهوریت» در یادداشت امروز خود با عنوان «پیش به سوی دوستی با سوریه» به ارزیابی تحولات جدید بحران سوریه و مجبوریت‌های دولت ترکیه در خصوص این بحران پرداخت.
متن کامل یادداشت «اورهان بورسالی» به شرح ذیل است:
عربستان سعودی در سوریه از حزب کارگران کردستان (پ. ک. ک) و حزب اتحاد دموکراتیک (پ. ی. د) حمایت می‌کند.
حتماً به یاد می‌آورید که رجب طیب اردوغان و عبدالله گل، در سال ۲۰۰۷ که شاه عربستان سعودی به ترکیه سفر کرده بود، به هتل محل اقامت وی در آنکارا شتافتند. این‌گونه رسوایی در تاریخ جمهوریت ترکیه برای اولین بار اتفاق افتاد و حتی مدال شرف دولت ترکیه به شاه سعودی اهدا شد.
در زمان تورگوت اوزال، «تپه دوستی» واقع در پل بسفر به شاه سعودی پیش کش شد.
در سال ۲۰۱۴ با ادعای اینکه کمک مالی کلانی به بنیاد جوانان و خدمات آموزشی وابسته به حاکمیت، انجام گرفته است، مجوز غیرقانونی ساخت‌وساز در «تپه دوستی» صادر شد. البته دادگاه‌های ترکیه این مجوز را باطل کردند.
از طرف ترک‌ها علاقه یک طرفه‌ای به اعراب وجود دارد. در مقابل، اعراب از ترک‌ها متنفرند.
ترک‌ها امت گرا هستند، اما در اعراب امت گرایی وجود ندارد. ترک گرایی ما از نوع سیاسی است.
با این یادآوری کوتاه از گذشته به مسئله روز برمی‌گردیم.
عربستان سعودی ۱۰۰ میلیون دلار کمک بلاعوض به مناطق تحت کنترل حزب کارگران کردستان (پ. ک. ک) و حزب اتحاد دموکراتیک (پ. ی. د) داده است. کاخ سفید نیز از افزایش این کمک مالی سعودی‌ها به ۳۲۰ میلیون دلار خبر داده است.
بدون شک مناطق کردنشین سوریه برای تأمین آب آشامیدنی، احداث راه‌های ارتباطی و بازسازی ویرانی‌ها نیاز به کمک مالی دارد، اما نباید فراموش کرد که این کمک مالی سعودی‌ها جنبه سیاسی دارد نه بشردوستانه.
عربستان سعودی به همراه آمریکا، پ. ک. ک. و پ. ی. د. محوری علیه ایران، ترکیه و روسیه ایجاد کرده‌اند. بدون شک اسرائیل هم جزو این محور است.
داوود اوغلو-اردوغان تا دو سه سال پیش در این محور قرار داشتند و همه باهم برای سرنگونی بشار اسد در دمشق، بر آتش جنگ در سوریه می‌دمیدند.
اما آنکارا زمانی که دید همه مرز‌های جنوبی ترکیه در شمال عراق به کنترل پ. ک. ک. و پ. ی. د. در آمده است از نیمه راهی که رفته بود برگشت و جبهه خود در سوریه را عوض کرد. در حال حاضر در برزخ قرار دارد و سرانجام یا آن طرفی خواهد شد یا این طرفی.
از طرف دیگر، دولت سوریه منطقه به منطقه کشورش را نجات داده و در حال حاضر به مناطقی که تحت کنترل ترکیه قرار دارد رسیده است. بر اساس توافقی که روسیه، ایران و ترکیه در آستانه منعقد کرده‌اند، ادلب جزو مناطق بدون درگیری تعریف شده است، البته تروریست‌ها شامل آتش‌بس نمی‌شوند. همه گروه‌های تروریستی که دشمن قسم‌خورده دولت سوریه هستند و قصد سرنگونی دولت دمشق و ایجاد حکومت جدید را دارند، در ادلب جمع شده‌اند.
دولت سوریه همه آن‌ها را پاک‌سازی خواهد کرد، سرزمین خود را نجات خواهد داد و اتحاد را برای کشورش به ارمغان خواهد آورد. اما چگونه؟ در مناطقی که قصد بازپس‌گیری دارد نظامیان ترکیه حضور دارند. از طرف دیگر در مناطقی که گروه‌های تروریستی مستقر هستند، مردم سوریه حضور دارند.
سیاستی که دیر یا زود به اجرا درخواهد آمد، سیاست برقراری مجدد رابطه دوستی دمشق و آنکارا است. ارتش آزاد سوریه که تحت کنترل ترکیه قرار دارد، عبارت از داستانی بیش نیست. هیچ کسی به آن‌ها به خاطر اینکه زیر نظر ترکیه هستند یک دره و محله هم نمی‌دهد. به همین خاطر دولت ترکیه نباید صد‌ها میلیون پول برای آن‌ها به هدر بدهد.
راه برای آنکارا تنگ‌تر شده و برگزاری جلسات فشرده مقامات ترکیه با سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه در مورد آینده سوریه آغاز شده است. خلوصی آکار وزیر دفاع ملی و هاکان فیدان رئیس سازمان اطلاعات ترکیه به روسیه رفتند. چاووش اوغلو اعلام کرده است که سازوکار جدا کردن مردم عادی از تروریست‌ها باید مشخص شود.
ادلب در فرآیند پیش رو به دولت سوریه واگذار خواهد شد. دیدار‌های مهمی در خصوص چگونگی عدم شورش تروریست‌ها در حال برگزاری است.
رجب طیب اردوغان پس از سال‌های طولانی بر اصول آتاتورک مبنی بر «صلح در وطن، صلح در جهان» تأکید کرد. این موضع اردوغان، اعلام رسمی بر پایان سیاست نئوعثمانی‌گری احمد داوود اوغلو است.
با این شرایط پیوند جدید ترکیه با دولت بشار اسد به بحث روز محافل سیاسی تبدیل شده است.
در این خصوص دو موضوع مهم وجود دارد: اولاً دمشق بر تمام مناطق سوریه مسلط شود. به طوری که تمامی مناطق تحت کنترل پ. ی. د. در شرق فرات به دولت سوریه واگذار شود و در مرز‌های جنوبی ترکیه به جای تروریست‌های پ. ک. ک. و پ. ی. د، نظامیان ارتش سوریه حضور داشته باشند.
دوماً نباید زمینه حضور مجدد پ. ک. ک. و پ. ی. د. در مناطق عفرین و ادلب فراهم شود. ترکیه بایستی در این خصوص تعهد محکمی از دولت سوریه بگیرد.
برای ترکیه این مسئله مهم است که بایستی سازوکاری فراهم شود که از هرگونه حملات تروریستی از طریق مرز‌های جنوبی ترکیه به طور کامل جلوگیری شود.
اگر این سیاست به صورت مصمم اتخاذ شود، از استفاده آمریکا از شرق فرات به عنوان یک پایگاه نظامی علیه ایران و سوریه جلوگیری می‌شود و این مسئله بسیار مهم است.
روزگار، ترکیه را به سمت دوستی با دولت سوریه می‌کشاند و تا زمانی که آنکارا در برزخ قرار داشته باشد، ضرر و زیان آن را به طرز فجیعی متحمل خواهد شد.