نماد «غرور ملی فرانسه» دزدی است

خبرگزاری فرانسه: فرانسه در طول ۱۳۲ سال اشغال الجزایر (۱۹۶۲-۱۸۳۰)، مرتکب «جنایات وحشتناک بی‌شماری علیه این کشور شد؛ از قتل عام مردم تا سرقت زمین‌ها، تعرض، هتک حرمت و تخریب مساجد تا سیاست زمین سوخته و ... در این بین بشریت در الجزایر هدف اصلی این جنایات بود». وبگاه خبری-تحلیلی «ساسة بوست» با بیان مطلب فوق نوشت، امروز بیش از ۱۸ هزار جمجمه متعلق به مردم و نیرو‌های مقاومت الجزایر که سرهایشان به دست استعمارگران فرانسوی از بدن جدا شده در موزه مردم شناسی پاریس نگهداری می‌شود. طبق این گزارش، فرانسه نه تنها در طول اشغال الجزایر بشدت حقوق بشر را نقض کرد بلکه همچنین میراث و بنا‌های تاریخی الجزایر را هدف قرار داد و همچنین به قیمت خون مردم الجزایر از منابع زیرزمینی این کشور برای زیبا کردن پایتخت خود و ساخت بنا‌های سر به آسمان کشیده بهره‌برداری کرد. سرقت آهن و فولاد «ایفل» از الجزایر فرانسه در سال ۱۸۸۹ مراسم جشن یکصدمین سالگرد انقلاب خود را با افتتاح برج ایفل همراه کرد؛ بلندترین سازه جهان، اما چیزی که فرانسوی‌ها از جهان پنهان کردند حقیقیتی درباره آهن به کارگرفته شده در ساخت این برج است. در حالی که فرانسوی‌ها اصرار می‌ورزند، بگویند که آهن برج ایفل از شهر‌های لوریان و نانت فرانسه آمده است، اما منابع تاریخی می‌گوید آهنی که این پربازدیدترین بنای جهان از آن ساخته شده از الجزایر به سرقت رفته است. پس از اینکه تیم‌های فرانسوی جستجوی معادن که در الجزایر مستقر بودند با همراهی ارتش فرانسه آهن از معادن این کشور استخراج کرده و به فرانسه فرستادند، «گوستاو ایفل»، طراح و معمار برج ایفل از کیفیت آن ابراز شگفتی کرد که در نتیجه آن ده‌ها تن آهن از معادن الجزایر استخراج شده و به فرانسه برده شده تا با آن برج ایفل را بسازند. ساخت برج ایفل در سال ۱۸۸۷ آغاز و در ۳۱ مارس ۱۸۸۹ به پایان رسید یعنی دو سال و دو ماه طول کشیده است. این برج از ۱۸ هزار و ۳۸ قطعه ساخته شده‌است و برای اتصال آن‌ها از دو و نیم میلیون پیچ مهره و میخ پرچ استفاده شده‌است. ارتفاع برج ۳۲۴ متر است که در زمان خود مرتفع‌ترین برج جهان بوده‌است. وزن برج ایفل بیش از ۱۰ هزار تن است که هفت هزار و ۳۰۰ تن آن فولاد است. چپاول خزانه الجزایر چپاول دارایی خزانه الجزایر از دیگر جنایات فرانسه با اشغال الجزایر است، به گفته منابع تاریخی ژنرال دی بورمون، فرمانده حمله فرانسه به الجزایر به محض اشغال شهر الجزایر مبلغ ۵۰ میلیون فرانک به شارل دهم، پادشاه وقت فرانسه به عنوان غنیمت جنگی فرستاد و دو میلیون فرانک هم بین نظامیان فرانسه توزیع کرد. به گفته منابع تاریخی خزانه الجزایر شامل بیش از هفت هزار کیلو طلا و بیش از یکصد هزار کیلو نقره بوده است. فرانسه به دنبال اشغال الجزایر حتی در شرایط دشوار اقتصادی که در نتیجه جنگ‌های ناپلئون بناپارات متحمل شده و اروپا آن را منزوی کرده بود چاره‌ای جز قرض گرفتن پول از الجزایر نداشت، اما این بدهی‌ها را به استناد گفته‌های «محمد امین بلغیث»، رئیس بخش علوم و تمدن اسلامی دانشگاه الجزایر که قریب به ۲۴ میلیون شمش طلای آن زمان است، هنوز تسویه نکرده است. وی در این باره می‌گوید، به دستور مقامات فرانسوی مقادیر زیادی شمش طلا به همراه دیگر اشیاء گرانبها و قریب به سی هزار قبضه تفنگ باارزش بار شش کشتی فرانسوی و به فرانسه برده شد و بخشی از این طلا‌ها به انگلیس انتقال یافت تا به این کشور در حمله استعماری خود کمک کند. سرقت آرشیو الجزایر بسیاری از اسناد آرشیوی از جمله مربوط به دوره عثمانی که طی سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۲ توسط فرانسه و در دوره استعمار کشور به سرقت رفته است یا در انبار‌هایی نامعلوم در فرانسه نگهداری می‌شود یا اینکه اطلاعات درستی درخصوص محل کنونی آن‌ها در دست نیست. فرانسه و الجزایر در سال ۲۰۰۹ توافقنامه‌ای در خصوص اعاده اسناد آرشیو به امضا رساندند، اما فرانسه اقدام به استرداد کپی اسناد مذکور کرد. مقامات الجزایر در اواخر مارس سال گذشته ۶۰۰ سند تاریخی خود را از حراجی در شهر تولز فرانسه به قیمت ۹۴ هزار یورو خریداری کرد. تبدیل مسجد به کلیسا فرانسه مسجد کچوانا از مساجد تاریخی این کشور که به سال ۱۶۱۲ ساخته شده است و یادگار امپراطوری عثمانی است در دوره استعمار خود پس از کشتار صد‌ها نمازگزار در داخل آن به کلیسا مبدل کرد و تنها زمانی که الجزایر در سال ۱۹۶۲ استقلال یافت، دوباره به کاربری مسجد تغییر یافت.