چرا آمریکا و انگلیس نظامیان بیشتری به افغانستان می‌فرستند؟
نخست وزیر انگلیس اعلام کرد، ۴۴۰ نیروی نظامی این کشور قرار است به هیات نظامیان ناتو در افغانستان ملحق شوند. با این حال هنوز درباره نقش نیرو‌های آمریکایی و انگلیسی به عنوان دو کشور هم پیمان در افغانستان سوالات زیادی وجود دارد.
خبرگزاری ایسنا: به نقل از شبکه بی بی سی، گفته شده که این سربازان اضافی اقدام به نقل و انتقال مستشاران بین‌المللی به صورت ایمن با خودرو‌های زرهی فاکس هاوند در اطراف شهر کابل پایتخت افغانستان خواهند کرد. همه این نیرو‌ها بخشی از هیات ناتو برای آموزش، مشورت و کمک به نیرو‌های امنیتی افغان هستند. برای سربازان انگلیسی و اکثر نیرو‌های ناتو ماموریت رزمی در افغانستان دیگر مطرح نیست. ارتش افغانستان به سختی تلاش می‌کند که کمبود نیروی خود را به دلیل اکراه مردان برای پیوستن به ارتش جبران کند. آن‌ها ممکن است تعدادشان کم باشد، اما مقام‌های نظامی غربی می‌گویند که توانایی آن‌ها ارتقاء پیدا کرده است و ارتش افغانستان هم اکنون برخوردار از یک نیروی هوایی نوپا و همچنین واحد‌های رزمی نخبه و موثر است.
در مجموع به نظر می‌رسد که ارتش افغانستان در حال حاضر بهتر آموزش دیده و تجهیز شده است، اما این ارتش راه طولانی برای کسب استاندارد‌های لازم داشته و هنوز در سطح یک ارتش حرفه‌ای به نظر نمی‌رسد.
با این حال در افغانستان، به خصوص در شهر کابل از بعد از آتش بس سه روزه‌ای که به مناسبت عید فطر با طالبان برقرار شد خوش بینی نسبت به بهتر شدن وضعیت افزایش یافته است. این نخستین بار بود که در کل تاریخ ۱۷ ساله جنگ افغانستان آتش بس برقرار شد.
طی این دوره کوتاه شبه نظامیان طالبان به کابل آمده و در اقدامی بی‌سابقه با نیرو‌های امنیتی افغان پیوند خوردند و حتی در کنار یکدیگر عکس گرفتند.
ژنرال ریچارد کریپول، ارشدترین مقام نظامی بریتانیایی در افغانستان این رخداد را یک «لحظه خارق‌العاده» توصیف کرد. او می‌گوید اکنون فرصتی خوب برای صلح وجود دارد که شش ماه پیش حتی غیر قابل تصور بود. حال بخشی از بدنه طالبان می‌خواهند جزئی از آینده کشورشان باشند.
سر نیکلاس کی، سفیر انگلیس در افغانستان نیز می‌گوید این آتش بس یک اتفاق بی‌سابقه بود و نشان داد که افغان‌ها بیشتر از قبل درباره صلح صحبت می‌کنند و دیگر به گفته او هیچ کس درباره اینکه با ادامه جنگ به پیروزی برسد صحبت نمی‌کند. ژنرال جان نیکلسن فرمانده کل نیرو‌های ناتو در افغانستان نیز این صحنه‌ها را "ابراز تقریبا همه جانبه حمایت از صلح" توصیف کرد.
این وضعیت شدیدا خوشبینانه به نظر می‌رسد، اما در حال حاضر عناصر اصلی برای مذاکرات شامل پیشنهاد مذاکرات مستقیم از جانب آمریکا به طالبان و بحث درباره تعداد نظامیان بین‌المللی فراهم شده است.
او می‌گوید: زمینه بین دو طرف برای مذاکرات هر چه بیشتر فراهم می‌شود. یک سری شواهد نیز خبر از نزدیک بودن این اتفاق می‌دهد. حدود یک هفته پیش یک دیپلمات ارشد آمریکایی در دوحه مذاکراتی محرمانه با مقام‌های طالبان داشته است. این اتفاق بعد از تاکید دولت ترامپ برای تعامل مستقیم با این شبه نظامیان می‌افتد. با این حال این مذاکرات به عنوان یک مذاکرات مقدماتی توصیف شد.
در کل، اما واقعیت این است که هنوز فرآیند صلح رسمی وجود ندارد. دولت افغانستان به طالبان پیشنهاد تمدید آتش بس به مدت ۱۰ روز را داد، اما از سوی طالبان نادیده گرفته شد. مقام‌های طالبان تمایل کمی به ورود به مذاکرات با دولت اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان نشان داده‌اند. چرا که به گفته آن‌ها او عروسک خیمه شب بازی آمریکا است. همچنین درگیری‌ها در افغانستان صرفا به طالبان مربوط نمی‌شود. شاخه منتصب به داعش نیز در شرق این کشور پایگاه دارد و آن‌ها نیز مجموعه‌ای از حملات انتحاری را در ماه‌های اخیر انجام داده‌اند. با وجود آنکه بریتانیا چندی پیش نیروهایش را از استان هلمند خارج کرد، اما به طور کلی افغانستان را رها نکرده است. هنوز یک عزم بین‌المللی برای افغانستان وجود دارد.
نیکلاس کی می‌گوید: راهبرد ما در حال جواب دادن است. با این حال این چیزی است که به کرات از جانب تعداد زیادی از مقام‌های نظامی انگلیس به هنگام حضورشان در هلمند شنیده شد.
در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که بعد از ۱۷ سال جنگ، هنوز صلح در افغانستان یک امید است و نه واقعیت.