ائتلاف قاسم و باقر
حقیقت آن است که نه با کم‌کاری روحانی به جایی می‌رسیم، نه با زیاده‌گویی احمدی‌نژاد! الحمدلله تأمین امنیت کشور به مدد «انتصاب ولایت» دست اهلش سپرده شده؛ «قاسم سلیمانی»!
مشرق: حسین قدیانی طی یادداشتی در صفحه شخصی خود نوشت: راه رهایی از وضع فعلی کشور، افتادن امور دست مردان عمل است، نه مدیران حرف! و این میسر نمی‌شود الا با «ائتلاف قاسم و باقر»!
حقیقت آن است که نه با کم‌کاری روحانی به جایی می‌رسیم، نه با زیاده‌گویی احمدی‌نژاد! الحمدلله تأمین امنیت کشور به مدد «انتصاب ولایت» دست اهلش سپرده شده؛ «قاسم سلیمانی»! ما را در این سنگر، هیچ بیمی نیست لیکن کاش «انتخاب ملت» ناظر بر قوه‌ی مؤثر در معیشت و اقتصاد مملکت هم درست انجام شود! رأی را باید «درست» داد، نه «درشت» اگر که دل‌سوز کشوریم!
از یاد نبریم که «رئیس‌جمهور» فی‌الواقع «رئیس قوه‌ی مجریه» است و لاجرم باید مرد عمل باشد، نه مدیر حرف! در حوزه‌ی اجرا، رسما و علنا به «عملیات» نیاز داریم، نه «عملیات روانی»! چرا هنوز از ظرفیت «حاج‌قاسمِ درون مرز» بهره نبرده‌ایم؟! این را خود سردار سلیمانی معترف است که اگر او، مرد بیرون مرز است؛ محمدباقر قالیباف، مرد داخل مرز است! هم تجربه، هم برش، هم توان مدیریتی بالا، هم روحیه‌ی کار جهادی و هم فهم دل و درک زبان حکومت، در قالیباف هست! و دیگر حرافی بس است!
یادداشت دیگری از حسین قدیانی را بخوانید: فساد سخن شرمنده شماییم یا حضرت صادق
قرار نیست حالا که از روحانی ناامید شده‌ایم؛ خسته از تفریط، رأی به افراط بدهیم! کسی که می‌خواهد رل مجریه را براند، در وهله‌ی اول باید گواهی‌نامه داشته باشد! تبدیل کردن انتخابات- به ویژه انتخابات ریاست‌جمهوری- به دعوای نظام و ضدنظام، کافی است! ببینیم چه کسی این کاره است! قالیباف در بهار ۹۶ برادری خود را به جریان انقلابی ثابت کرد! حالا نوبت هوشیاری جریان حزب‌اللهی است! دقت شود! ننوشتم؛ «معرفت» به معنای پس‌دادن آن دید با یک بازدید! نوشتم؛ «هوشیاری»! و هوشیاری یعنی آن‌که همه و به خصوص من و ما همین نکته‌ی بدیهی را بفهمیم که «رئیس‌جمهور» در اصل «رئیس قوه‌ی مجریه» است! یعنی آشناترین مرد با کار! با خدمت! با تلاش! نه قرار است رئیس اپوزیسیون برگزینیم، نه قرار است رئیس بسیج! پس لطف کنیم و جنگ بی‌خود راه نیندازیم!
مادام که انتخابات را بدل به دوگانه‌های نامناسب با انتخابات کنیم، یا مغلوبیم یا می‌خوریم به پست بی‌صفتان! داریم شکر خدا تجربه‌ی احمدی‌نژاد را! برای بیرون مرزها، انتصاب ولایت، عالی است، اما ما با انتخاب خود و برای داخل مرزها چه کرده‌ایم؟! از مای ملت بگیر تا مای حزب‌اللهی! با شعار بوی رجایی و بهشتی، مشکلی حل نمی‌شود! ما نیاز به آستین بالازده داریم! بوی کار! بوی همت! بوی برونسی! بوی مترو! بوی اتوبان امام علی! بوی پل ۲ طبقه‌ی صدر! بوی بوستان نهج‌البلاغه! بوی پل طبیعت! حیف است «شهردار سابق تهران» بیش از این بیکار باشد...