صرفه جویی یک میلیارد دلاری مصرف گازوئیل در سال گذشته
وزیر راه و شهرسازی گفت: در پی انتقال بخش بیشتری از حمل بار از جاده به ریل، سال گذشته یک میلیارد دلار صرفه جویی در مصرف گازوئیل صورت گرفت.
خبرگزاری مهر: عباس آخوندی در نشست مشترک اعضای کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی با مدیرعامل شرکت راه آهن، معاونان و اعضای هیات مدیره این شرکت و وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه سال گذشته در بخش ریلی ۳۰.۲ میلیارد تن- کیلومتر بار جابجا کردیم، گفت: اگر قرار بود این ۳۰ میلیارد تن-کیلومتر از طریق جاده جابجا شود به ازای هر یک تن-کیلومتر، ۳۵ سی سی گازوئیل بیشتر مصرف می‌شد که در مجموع با حمل ریلی بار توانستیم یک میلیارد لیتر گازوئیل صرفه جویی کنیم.
وی با بیان اینکه حمل و نقل ایران خودرومحور است، گفت: از آنجایی که سرمایه اولیه برای توسعه صنعت خودرو خرد است و ساخت راه نسبت به ریل هزینه و سختی کمتری دارد بیشتر حمل و نقل ایران را جاده‌ای تعریف کرده‌ایم، اما در عمل یارانه‌های پنهانی که به بخش حمل و نقل ریلی تخصیص می‌دهیم بسیار عظیم و وحشتناک است.
وزیر راه و شهرسازی با تاکید بر اینکه یک میلیارد لیتر گازوئیل بیشتر به معنی هزینه کرد یک میلیارد دلار در سال است، گفت: سال گذشته در بخش مسافری راه آهن توانستیم ۱۳ میلیارد نفر-کیلومتر جابجای مسافر داشته باشیم این به این معناست که هر نفر کیلومتر ۲۰ سی سی صرفه جویی صرف بنزین به همراه دارد.
آخوندی با بیان اینکه مقام معظم رهبری نیز دستور داده اند تا ریل را پایه حمل و نقل قرار دهیم و از جاده به ریل بیاییم، ادامه داد: سیاست وزارت راه و شهرسازی گسترش شبکه ریلی به چشمه‌های بار از جمله معادن و صنایع بزرگ است.
وی خاطرنشان کرد: ترانزیت بار صرفا با ریل مفهوم دارد البته به این معنا نیست که ترانزیت جاده‌ای زیان ده است، اما سودآوری ترانزیت جاده‌ای با سوددهی ترانزیت ریلی قابل مقایسه نیست همچنین ترانزیت ریلی میزان استهلاکش در برابر ترانزیت جاده‌ای اندک بوده و می‌توان گفت: حمل و نقل ریلی کاملا سودده است.
وی در خصوص صنایع پیرامونی صنعت ریل اظهار داشت: توسعه شبکه ریلی صد‌ها صنعت پیرامونی همراه خود دارد که علاوه بر زیرساخت و تولید ریل می‌توان به نحو ناوگان، بهره برداری، دانش و تکنولوژی علائم و ارتباطات و بسیاری از صنایع پیچیده دیگر اشاره کرد که توسعه این صنایع اشتغال گسترده‌ای نیز ایجاد خواهد کرد.
آخوندی درباره شهرسازی ریل پایه تصریح کرد: میزان تردد حومه به کلان شهر‌ها بسیار زیاد بوده و در ایران سالانه ۷ میلیارد نفر-سفر پیرامونی به کلان شهر‌ها انجام می‌شود که صرفا یک میلیارد نفر-سفر آن به تهران می‌انجامد که با خودرو است و آلودگی و هزینه بالایی در بر دارد.
وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: در تهران روزی ۵۵۰ هزار خودرو به تهران وارد و خارج می‌شود، هر چقدر جاده بیشتر ایجاد کنیم مطمئنا سرعت توسعه جاده از توسعه صنعت خودروسازی عقب‌تر خواهد بود. در حال حاضر سالانه ۱۵ درصد رشد تولید خودرو داریم، اما آیا ممکن است سالی ۱۵ درصد رشد جاده‌ها را ایجاد کنیم؟ حتما غیرممکن است.
وی با تاکید بر اینکه در صنعت حمل و نقل ریلی و جاده‌ای در حال تقسیم کار به صورت ایجاد شبکه لجستیک هستیم، گفت: در نظر داریم از مرز‌ها و مبادی دریایی کشور که ۹۰ درصد صادرات و واردات کشور از آن‌ها انجام می‌شود راه‌های طولانی را تا مراکز اصلی توزیع بار با ریل حمل کنیم و سپس از آنجا در فواصل ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری به شهر‌ها را با کامیون و جاده بار را جابجا کنیم.
آخوندی با بیان اینکه قطعا نمی‌توان ریل را به تمام مراکز خرده بار حمل کرد و خرده بار‌ها باید از طریق جاده جابجا شوند، ادامه داد: اسم این مراکز را لجستیک پارک گذاشته ایم که شبکه ریلی به تمام لجستیک پارک‌ها متصل خواهد شد در حال حاضر ۱۲ لجستیک پارک در ایران فعال است و ما قصد داریم لجستیک پارک‌ها را در اختیار بخش خصوصی قرار دهیم.
وزیر راه و شهرسازی خاطرنشان کرد: یکی از نمونه‌های لجستیک‌های پارک تهران شهر فرودگاهی امام خمینی است که ۸۰۰ هکتار از آن را برای مراکز لجستیکی تهران در نظر گرفته ایم تا همه مراکز خرده بار تهران به این منطقه بیایند در حال حاضر روزی ۵ هزار کامیون وارد تهران می‌شود که باید به این مراسم لجستیک منتقل شوند.
آخوندی ادامه داد: مرکز معدن سنگ آهن ایران در شهر سنگان سالانه ۲۰ میلیون تن بار تولید می‌کند که اگر همه این بار به روی جاده برود بخش مهمی از جاده‌ها را تخریب خواهد کرد.
وی یادآور شد: با وزارت صنعت، معدن و تجارت مذاکره کرده ایم که اگر قرار است مجوز تاسیس صنایع بزرگ صادر شود نوع حمل و نقل نیز از متقاضی نیز درخواست شود، به عنوان مثال در حال حاضر کل تولید فولاد خوزستان از طریق جاده جابجا می‌شود.
وزیر راه و شهرسازی در پایان بر توسعه حمل ونقل حومه‌ای از طریق ریل تاکید کرد و گفت: شهرسازی جاده پایه به معنی زندگی با کیفیت پایین است در حالی که حومه شهر‌های بزرگ دنیا کیفیت زندگی بالاتری نسبت به مراکز شهر‌ها دارند.