افزایش «انفجاری»آمریکاییانی که دراتومبیل زندگی میکنند
تعداد کسانی که به دلیل ناتوانی در یافتن مسکن مناسب و ارزان در اتومبیل هایشان میخوابند رو به افزایش است، با اینکه این کار در بسیاری از شهرهای آمریکا غیرقانونی است.
خبرگزاری فارس: اگر اقتصاد آمریکا واقعا رو به بهبود است، پی چرا شمار بی خانمانها با چنین سرعتی رو به افزایش دارد؟ همزمان با تعمیق شکاف بین ثروتمندان و فقرا، طبقه متوسط به شدت به سمت نابودی پیش میرود. نشانههای زیادی دال بر اینکه طبقه متوسط در آمریکا به طور نظاممند درحال از بین رفتن است وجود دارد. هر روزی که میگذرد آمریکاییان بیشتری از طبقه متوسط جدا میشوند و به جرگه فقرا میپیوندند و این یکی از دلایل اصلی توضیح دهنده افزایش شدید تعداد افراد بی خانمان است. برای مثال تعداد کسانی که در لس آنجلس در خیابانها میخوابند، ظرف ۶ سال گذشته تا ۷۵ درصد افزایش یافته است. البته لس آنجلس از این نظر تنها نیست. دیگر شهرهای بزرگ در ساحل غربی نیز با مشکلات مشابهی مواجه اند که سیاتل نیز از جمله آنهاست. بر اساس یافتههای موجود امرالد سیتی تنها ظرف یک سال گذشته شاهد افزایشی ۴۶ درصدی در شمار افرادی بوده که در اتومبیلهای خود شب را صبح میکنند. تعداد کسانی که به دلیل ناتوانی در یافتن مسکن مناسب و ارزان در اتومبیل هایشان میخوابند رو به افزایش است، با اینکه این کار در بسیاری از شهرهای آمریکا غیرقانونی است. بر اساس یک آمارگیری در مورد بی خانمانی که اخیرا در کینگ کنانتی سیاتل انجام شده، تعداد کسانی که در کاروانها و دیگر وسایل نقلیه اقامت دارند، ظرف یک سال گذشته ۴۶ درصد رشد داشته است. به نوشته گاورنینگ، این مشکل در شهرهایی که بازارهای مسکن گران قیمتی دارند از جمله لس آنجلس، پورتلند و سان فرانسیسکو حالتی «انفجاری» دارد. آمازون، مایکروسافت و دیگر شرکتهای بزرگ فناوری در منطقه سیاتل واقع شده اند. این اتفاق در منطقهای رخ میدهد که قرار است نماد «رفاه» باشد، با این حال این وضعیت همچنان ادامه دارد. متاسفانه تنها مناطق شهری بزرگ نیستند که شاهد خوابیدن تعداد بیشتری از مردم در وسایل نقلیه خود هستند. در سوفالز در داکوتای جنوبی خیلی از بی خانمانها حتی شبهای سرد زمستانی را نیز در اتومبیل هایشان سر میکنند: استفانی مونرو مدیر اجرایی «خدمات کودکان، جوانان و خانواده» در سازمان داوطلبان آمریکا درداکوتا داستان مشابهی را بازگو میکند. حداقل ۲۵ درصد از مراجعه کنندگان سوفالز به این سازمان غیرانتفاعی، در مقطعی از زندگی شان در اتومبیل هایشان زندگی کرده اند، حتی در طول زمستان و ایامی که هوا به شکل استخوان سوزی سرد بوده است. او در مصاحبهای میگوید: «خیلی از اجتماعات ما خدمات رسمی فراهم کردن سرپناه ندارند. این وضعیت میتواند به آنجا ختم شود که افراد زندگی در اتومبیلهای شخصی خود و دیگر وسایل نقلیه را انتخاب کنند.» زمان پذیرش این واقعیت است که با یک مشکل مواجه ایم. تعداد بی خانمانها دراین کشور به شدت رو به افزایش دارد و ما باید دست به کار یافتن راه حلهای بهتری شویم. اما به جای آن بسیاری از اجتماعات تنها قوانینی را به تصویب میرسانند که خوابیدن مردم در اتومبیل هایشان را غیرقانونی اعلام میکنند. در مطالعه تازهای که توسط «مرکز قوانین ملی مربوط به بی خانمانی و فقر» انجام شده، با بررسی سیاستهای جاری در ۱۸۷ شهر دریافته است که تعداد ممنوعیتها علیه اقامت در اتومبیل ظرف دهه گذشته به بیش از دو برابر افزایش یافته اند. این قوانین قرار نیست چیزی را حل کنند. در بهترین حالت آنها فقط برخی از بی خانمانها را تشویق میکنند که به منطقه دیگری بروند. اگر درحالی که علی الظاهر اقتصاد رو به رشد است، بحران بی خانمانی ما با چنین نرخ سرسام آوری در حال شدت گرفتن است، پس وقتی که دوران رکود رسما شروع شود باید تا کجا شاهد وخامت این وضعیت باشیم؟ ما در زمانهای زندگی میکنیم که هزینههای زندگی با افزایشی سرسام آور رو به روست، اما حقوقهای دریافتی ما خیر. در نیتجه خانوادههای طبقه متوسط زیر چنان فشاری قرار گرفته اند که تاکنون هیچگاه سابقه نداشته است. در مقالهای که اخیرا مارک واچ منتشر کرده، به معضلات زندگی مت باری معلم تاریخ کالیفرنیایی و همسرش نیکول پرداخته شده است: «نیکول همسر باری نیز تدریس میکند. آنها در مجموع سالانه درآمدی ۶۹ هزار دلاری دارند که تا همین مدتی نه چندان دور برای تامین یک زندگی خانوادگی راحت کفایت میکرد. اما با توجه به هزینههای نجومی این دوره، از جمله هزینههای مسکن - قیمت یک خانه ۱۴۰ مترمربعی از ۶۸۰ هزار دلار شروع میشود به بالا- رانندگی کردن برای اپلیکیشن مسافربر اوبر یک ضرورت محسوب میشود. باری در کتاب جدید آلیسا کوارتز «زیر فشار له شده: چرا خانوادههای ما نمیتوانند از پس هزینههای آمریکا بربیایند» به نقل از او نوشته است: «معلمان دارند خودشان را میکشند. من نباید آخر هفتهها تا ساعت هشت شب برای اوبر مسافرکشی کنم. زیر فشار دارم خرد میشوم. ورقه بچهها را در فاصله بین گرفتن مسافر جدید تصحیح میکنم.» قیمت خانه به کلی خارج از کنترل شده، اما این حباب باید به زودی بترکد. با این حال دیگر اقلام هزینه زندگی ما نیز هر چه میگذرد شکل دردناک تری پیدا میکند. هزینه مراقبتهای درمانی هر سال بسیار سریعتر از نرخ تورم رشد میکنند. قیمت مواد غذایی دارد به شکلی باور نکردنی مضحک میشود و هزینه تحصیل در کالج دیگر را که اصلا نمیتوان تصور کرد. به نوشته آلیسا کوارت زندگی طبقه متوسط ۳۰ درصد گرانتر از همین دو دهه پیش شده است: کوآرت با اشاره به خصوصا هزینههای مسکن، تحصیلات، مراقبتهای درمانی و مراقبت از کودک مینویسد: «زندگی برای طبقه متوسط اکنون ۳۰ درصد گرانتر از ۲۰ سال پیش شده است. در برخی موارد هزینه زندگی روزمره به نسبت ۲۰ سال پیش دو برابر شده است.» در این میان به برکت جنگ تجاری، قیمتها با سرعتی بیش از آنچه که مدتهای زیادی شاهد بودیم، روند افزایشی را در پیش گرفته اند.ای کاش خبرهای بهتری برای شما داشتم. همه ما مجبوریم سختتر از قبل، هوشمندانهتر و کارآمدتر کار کنیم.. بعلاوه شکی نیست که باید کمربندهایمان را نیز بسیار محکمتر کنیم. خیلی از خانوادههای طبقه متوسط برای گذران زندگی خود از این ماه تا ماه دیگر، بر بدهی اتکا دارند. در نتیجه بدهی مصرف کننده در ایالات متحده به شدت و به طور همیشگی افزایش داشته است. اما در نهایت روز داوری از راه میرسد و همه ما این را خواهیم فهمید. اقتصاد آمریکا به هیچ وجه قرار نیست از وضعیتی که هم اکنون در آن قرار دارد بهتر شود. پس زمان آن است به هر طریقی که شده به فکر پس انداز چیزی باشیم، چرا که داشتن یک پشتوانه مالی برای ایام دشواری که قطعا پیش روی ماست بسیار اهمیت پیدا میکند. نویسنده: مایکل اسنایدر (Michael Snyder) نویسنده، روزنامه نگار و فعال سیاسی منبع: yon.ir/NYrY۲
انتهای پیام.