ماجرای قرارداد عربستان با روزنامه ایندیپندنت چیست؟

خبرگزاری تسنیم: پایگاه خبری پالسی دایجست با اشاره به قرارداد عربستان با روزنامه ایندیپندنت برای تولید محصولات خبری، هدف از آن را افزایش دایره سلطه جویی رسانه‌ای سعودی برشمرد. به نوشته این منبع، پس از مدت‌ها تلاش برای تسلط یافتن بر رسانه‌های عربی به ویژه شبکه تلویزیونی الجزیره قطر عربستان سعودی اکنون وارد مرحله جدیدی از سلطه رسانه‌ای در خاورمیانه شده است که شامل غیرعرب زبانان است. به عبارت دیگر در پی تمرکز "محمد بن سلمان" ولیعهد سعودی برای تسلط بر رسانه‌های عربی تحت مالکیت عربستان سعودی در چارچوب حمله علیه فساد و بلوکه کردن اموال، گروه تحقیقات و بازاریابی عربستان از توافق با روزنامه ایندیپندنت انگلیس برای ارائه خدمات به زبان‌های مختلف کُردی، ترکی، فارسی و عربی خبر داد. قرار است بخش زیادی از محتوای این برنامه‌های خبری از سوی روزنامه نگاران سعودی در لندن، اسلام اباد، استانبول و نیویورک انجام شود و ایندیپندنت فقط در سطح مقالاتی که از سایت آن به انگلیسی ترجمه می‌شود، مشارکت خواهد داشت. بر اساس این گزارش، این مشارکت شامل تولید تحلیل‌های مستقل با کیفیت بسیار بالا در زمینه‌های آزادی اندیشه و مسائل بین المللی و داخلی خواهد بود. این در حالی است که گروه تحقیقات و بازاریابی عربستان روزنامه "عرب نیوز" را به دو زبان انگلیسی و عربی و نیز روزنامه الشرق الاوسط را به زبان عربی منتشر می‌کند که هر دو در چارچوب قوانین و نظارت شدید عربستان وسعودی فعالیت داشته و به سیاست‌های سعودی پایبند هستند. "بدربن عبدالله بن محمد بن فرحان آل سعود" رئیس گروه تحقیقات و بازاریابی سعودی است که از اعضای سرشناس خاندان حاکم به شمار نمی‌آید. شیوه جدید رسانه‌ای عربستان در سال ۲۰۱۵ اسنادی که از منابع دیپلماتیک سعودی درز کرد حاکی از این بود که عربستان در تلاش برای به دست آوردن پوشش مثبت رسانه‌ای از خود در رسانه‌ای اروپا، خاورمیانه و آفریقا است تا جایی که میهمانان سعودی هودار خاندان حاکم در برنامه‌های گفتگوی مرتبط در امر مبارزه با رسانه‌های ضد سعودی دعوت می‌شدند. هزینه‌هایی که عربستان برای بهبود وجهه خود با استفاده از رسانه‌ها صرف می‌کند، شامل کمک مالی به رسانه‌هایی است که مشکلات مالی دارند و علاوه بر این به خرید هزاران اشتراک و نیز تامین هزینه کامل سفر به عربستان متوسل شده است و در اغلب موارد تلاش‌های عربستان مبتنی بر جنگ دیپلماتیک و پنهانی علیه ایران است. به هر حال در سال ۱۹۹۶ زمانی که شبکه الجزیره قطر راه اندازی شد، عربستان متوجه شد باید علاوه بر رسانه‌های مکتوب از رسانه‌های دیداری وشنیداری نیز استفاده کند. نکته قابل توجه بهره برداری عربستان از رسانه‌ها در مشکلات و بحران‌های سیاسی با سایر کشور‌ها است که نمونه آن را در نبرد رسانه‌ای عربستان با قطر شاهد بودیم که تا تلاش سعودی برای ایجاد اختلال در پخش مسابقات جام جهانی در روسیه پیش رفت. در این میان گروه تحقیقات و بازاریابی سعودی بر این باور است که توافق با ایندیپندنت موجب تقویت برند تجاری رسانه‌ای سعودی شده و زمینه حمایت از نبرد علیه ایران و قطر را فراهم کرده و راه را برای سلطه منطقه‌ای باز می‌کند. همچنین عربستان برای رقابت با ایران یک پایگاه اینترنتی به زبان فارسی راه اندازی کرده است در حالی که اگر سیاست را رها کنیم باید گفت: بعید است ایرانی‌ها به اخبار منابعی که به زبان فارسی علیه آنان پخش می‌شود اعتماد کنند. در این مورد راه اندازی یک شبکه به زبان ترکی در عربستان سعودی نیز خشم رجب طیب اردوغان را برانگیخت و نباید از این واقعیت غافل شد که ترکیه در اختلاف بین محور سعودی با قطر، حامی دوحه است و با ایران روابط مستحکمی دارد و زیاده خواهی‌های عربستان در سطح منطقه و نیز فلسطین و شاخ آفریقا را به چالش می‌کشد. به هر حال به گفته هیو مایلزمولف کتاب " شبکه الجزیره: چگونه خبر‌های تلویزیون‌های عربی دنیا را تغییر داد" تلویزیون یک راه کاملا به صرفه اقتصادی برای تاثیرگذاری بر مردم است و بسیار کم هزینه‌تر از تفنگ‌ها است. این تحلیل مایلز علاوه بر شبکه‌های تلویزیونی به میزان زیادی با تاثیرگذاری سایت‌ها نیز مطابقت دارد.