پیمان پاریس دلیل قطعی برق ایران نیست

ایرنا: دکتر سید محمد جعفر ناظم السادات گفت: درباره اینکه آیا قطعی برق در پیوند با پیمان اقلیمی پاریس است یا نه گفته‌هایی در شبکه مجازی پخش می‌شود، برخی قطعی برق را ناکارمدی دولت می‌دانند و می‌نویسند که اگر دولت پیمان پاریس را امضا نمی‌کرد ما قطعی برق نداشتیم، شماری از افراد بیش از آنکه به دنبال گفتن راستی‌ها باشند، یا بر هر کار دولت مُهر تایید می‌زنند یا همه کردار‌ها را با عینک بدبینی می‌نگرند.

توافقنامه اقلیمی پاریس قراردادی در چارچوب پیمان نامه سازمان ملل در زمینه تغییرات اقلیمی (UNFCCC) است که قرار است از سال ۲۰۲۰ به حل مسائل مرتبط با تعدیل، تامین بودجه و سازگاری با بحران انتشار گاز‌های گلخانه‌ای بپردازد. متن این توافقنامه پس از مذاکراتی که میان نمایندگان ۱۹۵ کشور جهان در بیست و یکمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در پاریس انجام گرفت، تصویب شد و در ۲۱ دسامبر سال ۲۰۱۵ به تایید عمومی رسید. این پیمان در روز زمین، برابر با ۲۲ آوریل سال ۲۰۱۶ در مراسمی در نیویورک به امضا رسید. رئیس مرکز پژوهش‌های علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه شیراز اضافه کرد: پیوند دادن قطعی برق با عضویت ایران در پیمان اقلیمی پاریس درست نیست اگر اینگونه بود باید همه کشور‌های عضو پیمان الان قطعی برق داشته باشند و آب نوشیدنی آن‌ها هم در حال نابودی باشد، کشور ما دارای زیرساخت‌های لازم درمدیریت اقلیم، منابع آب و انرژی نیست ونبود این زیر ساخت‌ها پیوسته ما را با دشواری روبرو می‌سازد. این استاد و پژوهشگر دانشگاه شیراز افزود: به جای اندیشیدن به کمبود‌های زیرساختی که ناشی از نوع نگرش ما به پدیده‌ها است، گاهی به دروغ پناه می‌بریم تا رقیب را از میدان به در کنیم. ناظم السادات اضافه کرد: ایران با این صنعت ناکارامد، سیزدهمین تولید کننده گاز‌های گلخانه‌ای جهان است، کره جنوبی با آن همه تولید صنعتی، پس از ایران در رتبه چهاردهم است، هر دو کشور هم در پیمان اقلیمی پاریس هستند. وی گفت: در چند دهه اخیر، بیشترین رشد وابسته به پخش گاز‌های گلخانه‌ای در چین رخ داده است که می‌خواهد در صنعت رقیب آمریکا باشد، اگر تولید گاز گلخانه‌ای امریکا برابر ۶ باشد، تولید گاز‌های گلخانه‌ای چین هم اکنون ۱۰ است. چین وهندوستان روی هم بیش از دو برابر آمریکا، گاز‌های گلخانه‌ای تولید می‌کنند، البته این دو کشور می‌گویند که در مقایسه با جمعیت، سرانه تولید گاز‌های گلخانه‌ای آن‌ها کم است. رئیس مرکز پژوهش‌های علوم جوی و اقیانوسی دانشگاه شیراز اضافه کرد: بیشترین سرانه تولید این گاز‌ها را کویت دارد. دو کشور چین و هندوستان و کشور‌های حوزه خلیج فارس همگی در کنار اقیانوس هند هستند و با سرعت تولید گاز‌های گلخانه‌ای خود را افزایش می‌دهند، چون بخش بزرگی ازسامانه‌های بارش زای ما در این اقیانوس شکل می‌گیرد، رشد صنعتی و تولید اینگونه گاز‌ها به زیان آب و هوای ایران و بویژه نیمه جنوبی آن است. وی ادامه داد:درست است که آمریکا از پیمان پاریس بیرون آمد، ولی این کشور در گذر نزدیک به یک دهه پخش گاز‌های گلخانه‌ای خود را تا اندازه‌ای ثابت نگه داشته است با وجود افزایش تولید، با بالا بردن سطح فناوری، میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای این کشور ثابت مانده است شاید رفتار آقای ترامپ واکنش به نادیده گرفته شدن رفتار چین باشد که رقیبی برای آمریکاست و تولید گاز‌های گلخانه‌ای خود را با سرعت افزایش می‌دهد.

ناظم السادات گفت:: برای پاسداری از زندگی در کره زمین بایستی یک اراده همگانی در کشور‌های جهان مانند آنچه در پیمان پاریس آمده وجود داشته باشد، درست نیست که ایران که محیط زیستش رو به ویرانی است در اینجا هم با جهان ناهمساز شود اگر ناهمسازی کنیم چه بسا در جا‌های دیگر تاوانش را پس دهیم.

به گفته این استاد دانشگاه نیاز است تا سطح دانش و فناوری‌های خود را گسترش و سطح انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را کاهش دهیم تنها با مهار سوختن گاز و نفت در چاه‌های نفت کهنه که در سراسر استان‌های نفت خیز کشور دیده می‌شود می‌توانیم گامی مثبت در این راه برداریم.

ناظم السادات افزود: صنعت خودروسازی ما کهنه و آلاینده هوا است باید در این راه اندیشه کنیم، مصرف سوخت خانگی و سوخت نیروگاه‌ها به دور از استاندارد‌های جهانی است که نیازمند بازنگری بنیادین است، باید به اینگونه کار‌های مثبت و تولیدی بیندیشیم نه بیرون آمدن از پیمان‌های محیط زیستی جهان.