زالو درمانی چیست؟

سرویس سبک زندگی فردا: از زمان مصر باستان، زالو در پزشکی برای درمان نارسایی های عصبی، مشکلات مرتبط با دندان، بیماری های پوستی و عفونتی مورد استفاده قرار گرفته است. امروزه روش زالو درمانی در جراحی پلاستیک و سایر جراحی های زیبایی کاربرد دارد. بانوی شهر شما را با زالو درمانی، کاربرد، فواید و مضرات آن آشنا می سازد. در ادامه به نقل از بانوی شهر بخوانید. زالوهای مورد استفاده در پزشکی نرم تنانی با سه فک و یک ردیف دندان هستند که به محض قرار گرفتن روی پوست فرد، با دندان، پوست را سوراخ نموده و از طریق بزاق خود یک ماده ضد انعقاد به نام هیرودین ترشح می کند و موجب بازشدن گرفتگی عروق و افزایش خون‌رسانی به مغز و بدن می‌شود. اصلی ترین عامل درمانی زالو مربوط به ترشح بزاق آن می باشد زیرا خاصیت ضد انعقاد دارد. کاربردهای زالو درمانی کسانی که ممکن است از این روش سود ببرند شامل افراد زیر هستند : افراد مبتلا به دیابت که دچار عوارض جانبی آن شده اند. افرادی که مبتلا به بیماری قلبی هستند. افرادی که تحت جراحی زیبایی قرار می گیرند و در معرض خطر از دست دادن بعضی از بافت های نرم خود قرار دارند. افراد مبتلا به بیماری‌های پوستی افراد دارای وریدهای واریسی افراد دارای سردردهای شدید و همچنین عفونت سینوس‌ها افراد مبتلا به آرتروز افراد مبتلا به سرطان ریه لازم به ذکر است که افراد مبتلا به کم خونی، شرایط خاص لخته شدن خون و یا دارای شریان های آسیب دیده به هیچ وجه نباید از این روش استفاده نمایند. معمولا توصیه می شود کودکان زیر ۱۸ سال و زنان باردار از انجام زالو درمانی اجتناب نمایند. زالودرمانی در دوران بارداری فواید زالو درمانی محققان بالینی معتقدند که زالو درمانی یک درمان مناسب برای استئوآرتریت است. خواص ضد التهابی و ضد انعقادی در بزاق زالو باعث کاهش درد و حساسیت در محل جراحی می شود.

افراد مبتلا به بیماری قلبی با توجه به پتانسیل بالقوه خود برای التهاب قلبی و جریان خون از زالو استفاده می کنند. در چند سال گذشته، زالو درمانی به عنوان درمان جایگزین و مکملی مناسب برای افراد مبتلا به بیماری قلبی و عروقی شناخته شده است.

کاربرد این روش در درمان سرطان به علت مهارکننده های پلاکتی و آنزیم های خاص موجود در بزاق زالو مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات نشان داده است که این روش اثرات و عوارض سرطان ریه را کاهش می دهد. تست حیوانی همچنین نشان می دهد که تزریق مستقیم بزاق به موش باعث جلوگیری از پیشرفت سلول های سرطانی می شود. هرچند توجه داشته باشید این روش برای مبتلایان به سرطان خون توصیه نمی شود.

پیشرفت دیابت می تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند. این مشکلات می تواند به بیماری های عروقی منتهی شود که باعث محدود شدن یا جلوگیری از دسترسی خون به اعضای بدن، به ویژه انگشتان دست و پا می شود. هنگامی که جریان خون به شدت محدود شود، بافت آسیب دیده می میرد. این علت اصلی قطع عضو افراد مبتلا به دیابت است. موثرترین راه برای متوقف کردن این روند افزایش گردش خون به بافت های آسیب دیده بدون خطر لخته شدن است. تحقیقات نشان داده اند که زالو درمانی می تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند. ماده هیرودین در بزاق، خون را تخلیه و از لخته شدن آن جلوگیری می کند. از آنجایی که افراد مبتلا به دیابت پمپاژ خون ضعیف تری دارند، هیرودین می تواند در این افراد به کاهش فشار خون و سیستم قلب و عروق کمک کند. پس از جراحی صورت، ضایعاتی در بافت نرم به وجود می آید که ترمیم و یا بهبود آن بسیار ضروری است. پژوهش ها نشان داده است که استفاده از زالو احتمال نتایج مثبت در بازسازی های پس از جراحی زیبایی را موجب می شود به ویژه بر :

بینی پیشانی پستان گونه انگشتان دست و پا اثر زالو درمانی به علت لخته شدن خون در طول و بعد از عمل جراحی به بدن کمک می کند تا به طور طبیعی تر و سالم تر بهبود یابد. مزایای زالو درمانی برای گردش خون باعث شده است که برخی از افراد برای درمان طاسی و ریزش مو روی پوست سر از این روش استفاده کنند. مضرات زالو درمانی درمان با زالو روشی آسان و نسبت به سایر درمان ها خطرات و همچنین عوارض جانبی کمتری دارد. با این حال، برخی از مضرات نیز وجود دارد. خطر ابتلا به عفونت باکتریایی (از محیطی که زالو در آن رشد کرده، اطمینان حاصل کنید زیرا برخی از زالوها سمی و خطرناک هستند.)

خونریزی زیاد از محل گزش زالو به‌ ویژه در شرایطی که تعداد زالوهای استفاده شده زیاد باشد و گاهی باعث خونریزی غیرضروری می شود. تحقیقات نشان می دهد که استفاده از زالو درمانی دارای خواص درمانی بسیاری است و عوارض جانبی آن به ندرت دیده شده است. این روش، درمانی ارزان، ساده و پر کاربرد بوده و از طب باستان تا علم پزشکی مدرن آن را تایید نموده و امروزه تحقیقات گسترده تری در این زمینه در حال انجام است.