سفر به تنگه میشینه مرگ

سرویس سبک زندگی فردا: اگر دوست دارید یک سفر یک روزه ی خطرناک به یکی از مناطق اطراف داشته باشید، باید مسیر تنگه میشینه مرگ را به عنوان یکی از خطرناک ترین مسیرهای اطراف تهران انتخاب کنید. تجربه ای که به خصوص برای افراد تازه کار بسیار متفاوت خواهد بود. با الی گشت همراه باشید:

روستای لزور کجاست؟

روستای لزور در واقع یک منطقه ی ییلاقی است که تابستانی های پرجمعیتی دارد و مقصد بسیاری از افراد ماجراجو و طرفدار هیجان است. در این روستا امکانات اولیه مثل چند نانوایی و مغازه وجود دارد و لازم نیست نگران آذوقه ی راه بود. لزور روستایی بسیار زیبا در میان کوه هاست که در واقع نقطه ی آغازین صعود به قله هایی مثل میشینه مرگ است. این روستا، محصولات مختلفی مثل سیب، گیلاس، گندم و سیب زمینی دارد.

در اطراف این روستا، نهر آب بسیار زیبایی وجود دارد که باغ های اطراف را آبیاری می کند. به دنبال کردن این نهر و گذر از مزرعه های مختلف، بعد از یک پیاده روی نسبتا کوتاه، به تنگه ای کوهستانی می رسد. بعد باید از گذرگاه هایی که گاهی پوشیده از سنگ های بزرگ است رد شوید، به همین دلیل این سفر منی تواند برای یک فرد تازه کار، چالشی بزرگ باشد و حتی در صورت بی احتیاطی، مشکلات زیاید را به وجود بیاورد. این مسیر آنقدر زیبا و پر از گل های نعناع و پونه است که اصلا خسته کننده نخواهد بود.

چرا به این منطقه میشینه مرگ می گویند؟

نامگذاری این منطقه هم داستان جالبی دارد. میشینه از ۲ بخش میش و مرگ تشکیل شده است. میش، به دلیل وجود مجسمه های میشی است که در راه مخفی تا قله ی کوه وجود دارد و مرگ هم، به خاطر وجود چشمه ای در نزدیکی قله است که خوردن اب آن برای پرنده ها مرگ آور است.

بهترین زمان بازدید از تنگه میشینه‌ مرگ

زمان مناسب برای برای دیدن میشینه مرگ بهار (از انتهای اردیبهشت) و تابستان است.

از چه مسیری به دیدن این تنگه برویم؟

برای رسیدن به این تنگه، ۱۰ کیلومتر مانده به فیروز کوه وارد سه راهی در سمت چپ جاده که به سمت شمال می‌رود، می‌شویم. پمپ بنزینی به اسم نمرود (همنام با محل این قسمت از جاده) و همچنین چند تابلوی خوش‌آمد گویی به شهر و بخش ارجمند نشانه این سه راه است و این مسیر در ادامه باطی ۱۲ کیلومتر به روستای لزور که مبدا شروع است، می‌رسد..

صبح زود از تهران به سمت فیروزکوه به راه بیافتید. از آنجا به سمت روستای لزور بروید. نیم ساعت شروع مسیر چندان سخت نیست. به تنگه‌ای کوهستانی با سنگ‌های بزرگ و همچنین رودخانۀ «فرح رود» که برسید، مسیر کمی سخت می‌شود. گذر کردن از سنگ‌ها نیاز به کمی دقت دارد و در ادامه هر چه تنگه، تنگ‌تر می‌شود تعداد دفعاتی عبور شما از عرض رودخانه هم بیشتر می‌شود. آبشارهای متعدد کوتاهی در این مسیر قرار دارد اما برای عبور از یکی دو تای آنها احتیاج به کمی دست به سنگ شدن دارید. در برخی قسمت‌ها باید تا بالای زانو داخل آب شوید. انتهای تنگه یک آبشار بسیار زیبا است که باید از آن بالا برویدپس از صرف ناهار به بازدید از دریاچه لزور بروید. از آن‌جا از مسیری خاکی براحتی می‌توانید خود را به روستا برسانید