لایک بیشتر، نقش بهتر!
هرکه بامش بیش، برفش بیشتر؛ این مصداق بارز افرادی است که هرچه لایکخور بالاتری داشته باشند به نقشهای بهتری میرسند!
باشگاه خبرنگاران جوان: هرکه بامش بیش، برفش بیشتر؛ این مثل این روزها مصداق بارز افرادی است که هرچه لایکخور بالاتری داشته باشند. بیشتر دیده میشوند و به نقشهای بهتری هم میرسند! در میان اقشار مختلفی که درگیر فضای مجازی به خصوص صفحات اینستاگرامی هستند، سلبریتیهایی هستند که اگر راههای مختلف جذب فالوور و تبلیغات نبود، چنین نفوذ گستردهای در بدنه هنر نداشتند.
افرادی که به اصطلاح خود را روشنفکر و هنری مینامند، اما پای بحث که برسد، صرفاً بجز پرسه زدن در فضای مجازی چیزی در چَنته ندارند. البته هستند هنرمندانی که از این فضا در جهت مثبت برای تبلیغ آثار خود و دوستانشان استفاده میکنند. اما برخی از هنرمندنماها هم در این بستر خود را به عرضه گذاشته اند تا خلأهای حرفهای شان را پُر کرده و با حاشیه سازی و نشان دادن واکنشهای جورواجور اسم خود را بر سر زبانها بیندازند.
در واقع همین حاشیه سازی هاست که باعث مسموم شدن فضای انتخاب بازیگران در عرصه سینما میشود و اعتراض هنرمندان عرصه هنر نمایش بالاخص تهیه کنندگان و تولیدکنندگان هر فیلم و سریال را به دنبال دارد. یکی از چالش برانگیزترین اخبار مربوط به هنرمندان، دستمزد آنهاست که همواره مبهم و مسکوت مانده و هنوز پاسخ درستی برای آن وجود ندارد.
گاهی نگاه تهیه کنندهها به مقوله انتخاب بازیگر تجاری است و گاهی با نگاهی هنری به نوع ایفای نقش بازیگران توجه دارند. اما در این بین بازیگرانی هستند که در دسته سوم هنری - تجاری قرار گرفتهاند و کیفیت بازی آنها باعث فروش گیشه یا جذب مخاطب میشود.
ضربه مهلکی که انتخاب نابازیگران به بدنه سینما میزند، گاهی باعث دوری بینندگان از آثار ایرانی میشود و بالعکس پای سرمایه گذارانی را وسط میکشد که سینمای تجاری را به بنگاهی هنری تبدیل میکنند و به مرور زمان رنگ و بوی فرهنگ و هنر را از پرده سینما پایین میکشند.
شهاب حسینی، فرهاد اصلانی، حامد بهداد، بهرام رادان، محمدرضا گلزار، مهران مدیری، رضا کیانیان، جواد رضویان، نیکی کریمی، حمید فرخنژاد، امین حیایی، مهناز افشار، هنگامه قاضیانی، مریلا زارعی، باران کوثری، ترانه علیدوستی، مصطفی زمانی، الناز شاکردوست و محمدرضا شریفینیا نیز از آن دسته بازیگران مطرح سینمای ما هستند که بیشتر فیلمهایی که در آن نقشآفرینی کردند، غیرتجاری بوده، اما در بین آثارشان هم شاهد جذب مخاطب و فروش بالای فیلمها بوده ایم. البته باید در نظر داشت که برخی از این هنرمندان در فضای مجازی صفحهای ندارند و به دور از شایعات و دردسرهای اینستاگرامی، در دنیای حقیقی زندگی میکنند.
بهمنی: لیاقت انجام کارهای حرفهای، با معیار فالوور بالا سنجیده نمیشود
حبیب الله بهمنی تهیه کننده فیلمهای سینمایی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان؛ در اینباره بیان کرد: اصولاً انتخاب بازیگر و کار حرفهای کردن متکی به فالوورهای بازیگران در صفحات مختلف فضای مجازی نیست؛ بلکه انتخاب تمام عوامل به خصوص بازیگران به توانایی و استعداد هر کدام از همکاران بستگی دارد و بقیه مسائل مانند دستمزهای نجومی، لایک بالا و ... همه فضای کاذبی است که در انتخاب بازیگران نقشی ندارد و شاید این رسم بیجا و غلطی است که در این عصر کم کم رواج پیدا میکند.
وی در ادامه با بیان اینکه دنبال کردن حواشی و لایک کردن در صفحات مجازی وقت تلف کردن است، اظهار کرد: حضور و ساخت حواشی و شایعات در فضای مجازی فقط فضایی کاذب برای تبلیغات ایجاد میکند و مخاطب را فریب میدهد که هرکس فالوور بیشتری داشته باشد، ارجحیت دارد. لیاقت انجام دادن کارهای حرفهای براساس فالوور و تعداد لایکها سنجیده نمیشود.
تهیه کننده فیلم سینمایی «سیب و سلما» در خصوص مبهم بودن رقم دستمزد بازیگران در عرصه سینما، افزود: در عقد قرارداد بازیگران، اینگونه نیست که هیچ قاعدهای وجود نداشته باشد؛ همیشه یکسری قانون نانوشته وجود دارد که خود تهیه کنندگان، مالکان فیلمها و حتی بازیگران میدانند که چه رقمی را باید برطبق چارچوبهایی که وجود دارد، بیان کنند. درواقع این حواشی ایجاد شده در فضای مجازی، جوّی دروغین را برای بالابردن دستمزد برخی بازیگران فراهم میکند؛ درصورتی که روی خیلی از تهیه کنندگان و مالکان فیلم ها، تأثیری ندارد.
بهمنی در ادامه با بیان اینکه شاید رقمهای غیرمتعارف باعث ایجاد فضای مسموم در جذب سرمایه برای آثار شود، تصریح کرد: هرکه لایکش بیش، پولش بیشتر و و نقشش بهتر را باید با ضرب المثلی دیگر مانند «شتر در خواب بیند پنبه دانه» پاسخ داد و نباید به این فضاسازیها اهمیت داد.
وی در ادامه با تأکید بر اینکه دنیای بازیگری دو سویه هنر و تجارت است، بیان کرد: دنیای بازیگری دو سویه است، سویی هنر و سمتی دیگر محوریت اقتصادی است که در جاهایی خودش را به هنر تحمیل میکند و گاهی شرایطی به وجود میآید که برخی با اینکه زمینه حرفهای ندارند، با پولشان به عرصه هنر پا میگذارند و به دلیل مشکلات اقتصادی موجود سعی میکنند با پول جای هنر را پُر کنند.
تهیه کننده فیلم سینمایی «راننده سفیر» با بیان راهکار برای جلوگیری از شیوع دستمزدهای غیرمتعارف برخی از بازیگران گفت: برای رسیدن به درمان، باید نگاه منجسم صنفی وجود داشته باشد تا بتوان بر فضای فعالیت هنرمندان نظارت داشت و جلوی اتفاقات این چنینی را گرفت. دستگاههای دولتی از نظر قانونی ماموریتهایی دارند که متاسفانه چندان به آن اهمیت نمیدهند و گویا به طور کل رها شده اند. نظارت در سینمای ایران رها شده و معلوم نیست چه اتفاقاتی افتاده است.
بهمنی در پایان گفت: اگر نظارت بر قراردادهای سینمایی بر عهده دستگاههای دولتی قرار گیرد، میتوان در آینده شاهد سروسامان بیشتر دستمزد بازیگران بود. باید به مخاطبان فضای مجازی بگوییم که این فضا قبل از اینکه حقیقتی را بیان کند، خود یک فضای مجازی است.
علیخانی: پولشویی در سینما سطح توقعات را بالا برده است
عبدالله علیخانی تهیه کننده فیلمهای سینمایی در ادامه این گزارش، در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: اصل این موضوع که هر بازیگری در صفحه خود فالوور بیشتری داشته باشد و دستمزدش بالاتر رود، درست نیست. شما امروز شاهد هستید که برخی بازیگران صفحات آنچنانی دارند و تبلیغات بسیاری را انجام میدهند، اما وقتی فیلمهای آنها اکران میشود در سطح کشور ۱۵۰ نفر هم به تماشای بازی آنها نرفتهاند. در سینما این فیلم و فیلمنامه است که تعیین کننده تعداد مخاطب است و اگر آن فیلم خوراکی خوب برای بیننده نباشد، مخاطب خود را هم از دست میدهد. به طور مثال شاهد این امر فیلمی است که اکنون روی پرده است و بازیگران چهرهای هم دارد، اما سوال این است که چرا تا امروز فروش خوبی نداشته؟!
وی ادامه داد: تهیه کنندگان از ۴ و ۵ سال پیش تا کنون با توجه به اختلافاتی که بین آنها رخ داد و به چهار گروه تقسیم شدند، آن انسجام و قدرت تصمیم گیری شان را از دست دادند. اما الحمدلله در چند وقت اخیر این چنددستگی در حال اتمام است، تا اجحافی که در این چند سال به تهیه کنندگان شده است به پایان برسد و نظم بیشتر و منسجمتر بین تهیه کنندگان شکل بگیرد.
تهیه کننده فیلم سینمایی «دشمن زن» با بیان اینکه برای رسیدگی به آشفتگی صنف تهیه کنندگان باید تدابیری اندیشه شود، اظهار کرد: مشکل ما فقط دستمزد هنرپیشهها نیست، خیلی از معضلات دیگر وجود دارد که باید به آنها رسیدگی شود. در گذشته هم این بود و در زمان حال هم هست. هنرپیشهها تنها فروش سه روز اول فیلم را تأمین میکنند و بعد از آن سناریوی فیلم است که باعث فروش میشود و اگر فیلم قصهای نداشته باشد و مردم خوششان نیاید، به سینماها نمیآیند.
وی با اشاره به لزوم سرمایه گذاری بخشهای خصوصی و دولتی در سینما، گفت: اگر کمی مطالعه و بررسی داشته باشیم، متوجه میشویم که در سینما سال به سال بخش خصوصی ضعیفتر شده است. گاهی مبالغی از سمت دستگاههای دولتی یا از بیرون وارد بدنه سینما میشود، که واقعاً نمیتوانیم بگوییم که این افراد برای پولشویی وارد این حرفه میشوند و یا با چه قصد و نیتی این پولها را برای ساخت آثار سینمایی و فرهنگی میدهند.
علیخانی در پایان با بیان اینکه چند سالی است حضور سرمایه گذاران و تهیه کنندگان خصوصی در سینما کمرنگ شده است، توضیح داد: پس از حضور کمرنگ بخش خصوصی در سینما، نهادهای دولتی وارد سینما شدند و در فیلمهایی سرمایه گذاری میکنند که واقعاً نمیدانم چه نفعی از آنها خواهند برد. برخی از سرمایهها که امروز وارد هنر هفتم شده است، از بخش دولتی و نهادهایی است که نام و نشانی ندارند و نمیدانیم آیا نام این جریان را پولشویی بگذاریم یا نه؟ این افراد حقیقی و حقوقی باعث افزایش بی رویه دستمزدهای بازیگران و دیگر عوامل تولید پروژههای سینمایی و نمایشی میشوند. چرا که این افراد صرفا این هدف را دارند که فیلمشان با حضور فلان بازیگر ساخته شود و نگاهی به سود و زیان فیلم یا بُعد هنری اثر ندارند. همچنین باید توجه کرد که این پولشویی و تزریق پول غیر در سینما، به صورت مستمر نبوده و فصلی است و در مقابل بخش خصوصی توان این کار را ندارد و سال به سال حضورش در سینما کمتر شده است.