تحلیلگراصولگرا: فردوسی‌پور عجول است و با یک غوره سردی‌اش می‌شود

خبرگزاری فارس: «همین الان اگر سوت پایان بازی را بزنند ما راضی هستیم»، «چقدر خوبه به () کارت قرمز بدهند تا از شرش خلاص شیم». این‌ها جملات قریب به مضمون فردوسی پور گزارشگر و مجری توانمند و صاحب سبک کشورمان در دقایق نخست بازی فوتبال ایران و مراکش است؛ و هم او در دقایق پایانی مسابقه و پس از پیروزی تیم فوتبال کشورمان بر مراکش: «چقدر خوبن بچه ها»، «چقدر این تیم خوبه»، «چقدر ماهند اینا»، «چقدر لذت داریم میبریم ما». شاید بتوان گفت، این جملات به ظاهر ساده و جذابیت بخش به گزارش اولین بازی حساس ایران در جام جهانی ۲۰۱۸، نشانه‌های عمیقی از بخشی از فرهنگ عمومی ایرانیان داشته باشد! در تعریف واژه به ظاهر ساده، اما گسترده فرهنگ عمومی گفته می‌شود: «فرهنگ عمومی به معنای فرهنگ غالب و گسترده‌ای است که در میان عموم جامعه رواج و رسوخ دارد و حوزه‌ای از عقاید، ارزشها، جلوه‌های احساسی و هنجارهاست که اجبار اجتماعی غیر رسمی از آن حمایت می‌کند و فراتر از گروه‌ها و اقشار خاص در کلیت جامعه مورد قبول است». فرهنگ عمومی، جنبه‌های آشکار و پنهان دارد و بسیار قدرتمند عمل می‌کند! فرهنگ عمومی، قابل تغییر و تاثیر پذیر و تاثیرگذار است. فرهنگ عمومی هر جامعه ای، که در طول سالیان دراز و تحت تاثیر عوامل مختلفی شکل می‌گیرد، جنبه‌های مثبت و منفی دارد. از جمله فرهنگ‌های عمومی مثبت ایرانیان، مهربانی، میهمان نوازی، حب اهل بیت (ع) هضم نشدن در فرهنگ‌های مهاجم، عفاف و غیرت است؛ و برای فرهنگ عمومی منفی ایرانیان هم می‌توان به عدم قانون مندی، نق زدن، کم توجهی به وقت و اسراف اشاره کرد. یکی دیگر از ابعاد منفی فرهنگ عمومی ایرانیان، زود منتظر نتیجه گرفتن، کم صبری و با یک کشمش گرمی و با یک غوره سردی شان شدن است، و این ویژگی‌های منفی یکجا در گزارش فردوسی پور نمایان شد! وی در همان دقایق ابتدایی بازی تیم ملی کشورمان با مراکش، و در پی فشاری که در حدود پانزده دقیقه اول به تیم ما وارد شد، نتیجه گرفت که اگر بازی همانجا و مساوی به پایان برسد ما راضی هستیم! او همچنین برای برد تیم ملی، به جای تلاش بیشتر و اتکا به تکنیک بازی کنان و سناریوی سرمربی، به کارت قرمز گرفتن برخی بازیکنان پر زهر رقیب دل بسته بود! همین آقای گزارشگر بلافاصله پس از گل به خودی رقیب، زبان به مدح و ثنای بازیکنان گشود و از خوبی‌ها و توانمندی‌های آنان گفت! شاید برخی این مطلب را مصداق مته به خشخاش گذاشتن تلقی کنند، اما امثال آقای فردوسی پور باید بدانند در زیر پوست گزارش‌ها یا اجرا‌های پر هیجان و جذابشان که صورت سرگرمی دارد، چه پیام‌های عمیق فرهنگی نهفته است و چه تاثیرات مثبت یا منفی میتوانند بر جای بگذارند!