عالمی که سوره حمد را از روی قرآن میخواند!
در همان کتابخانه مسجد که بعد از درس میآمد، وضو میگرفت، بعد نافله میخواند و بعد میآمد برای نماز ظهر و عصر، من مکرر دیدم که ایشان قرآن باز میکرد و سوره حمد را از روی کتاب میخواند.
خبرگزاری «حوزه»: هفته نامه «افق حوزه» در ویژه نامهای به مناسبت نهمین سالگرد ارتحال آیت الله العظمی محمدتقی بهجت به انتشار سیره اخلاقی، علمی، عملی و سلوکی این سالک الی الله پرداخته که در شمارههای گوناگون تقدیم حضور شما علاقمندان میگردد.
* آیت الله بهجت در گفتگو با دیگران
* آیا ما خواب نیستیم؟
یک روز عصر آمدیم درس، عرب دستفروشی - هیکل و قیافه درشتی هم داشت- آمده بود داخل همین مسجد کوچک، خوابیده بود؛ درست روبه روی همانجایی که آقا مینشستند. سر جای خودمان نشستیم که آقا تشریف آوردند، او هنوز خوابیده بود. آقا تشریف آوردند و نشستند. یک خورده صبر کرد، بیدار نشد. یکی از شاگردان حرکتی کرد که او را صدا کند، که مزاحم درس و بحث نشود. آخر وسط مسجد بود و جلب نظر میکرد. تا خواست حرکت کند، آقا فرمود: هیس! چیزی نگید.
این را فرمود: «أو لسنا نائمین؟؛ آیا ما خواب نیستیم؟!».ای کاش یکی بیاد ما را هم بیدار کند. همینطوری نشستند تا او خودش بیدار شد. عذرخواهی کرد و رفت و آقا هم درس را شروع کردند.
* خیرالحافظین
یک آقایی که محافظ یکی از مراجع متوفا بود، بعداز آن مرجع آمد کنار آقای بهجت (ره)؛ خیلی هم اصرار داشت که بماند. با آقازاده آقا صحبت کردند. ایشان هم با آقا صحبت کرد. آقا گفت: «آن کسی که میخواهد از آن محافظ، حفاظت بکند کیست؟». گفت: خدا. آقا گفت: «او از من هم محافظت میکند».
* نگاه به قرآن
در همان کتابخانه مسجد که بعد از درس میآمد، وضو میگرفت، بعد نافله میخواند و بعد میآمد برای نماز ظهر و عصر، من مکرر دیدم که ایشان قرآن باز میکرد و سوره حمد را از روی کتاب میخواند. بعد تمام میکرد، دوباره میخواند. فرض کن ده بیست دقیقه سوره حمد را نگاه میکرد. من احساس میکردم این از سوره حمد معارف گیرش میآید.
* کجا نیستی؟!
در محضر ایشان بودم که قبل از منبر روضه خوان خطاب کرد به امام زمان علیه السلام و عرض کرد: آقاجان کاش میدانستیم کجا تشریف داری. آیتالله بهجت (ره) نگاهی به من کردند و فرمودند: «یعنی میدانیم کجا تشریف ندارند؟». یک بار هم یکی از همراهان آقا گفت: به جمکران که وارد شدیم مداحی در بلندگو میگفت:ای کاش میدانستیم کجا تشریف داری! آقا فرموده بودند: «کجا تشریف ندارند؟».