برای دختران کار تابوشکنی کنید
پس از اعلام پروانه سلحشوری برای حضور در ورزشگاه‌های روسیه برای تماشای فوتبال به منظور تابوشکنی حضور بانوان در ورزشگاه‌های داخلی نگاهی به مطالبات بانوان قهرمان ورزشکار و آمار‌های نگران‌کننده دختران کار خالی از لطف نیست.
فرهیختگان: پس از اعلام پروانه سلحشوری برای حضور در ورزشگاه‌های روسیه برای تماشای فوتبال به منظور تابوشکنی حضور بانوان در ورزشگاه‌های داخلی نگاهی به مطالبات بانوان قهرمان ورزشکار و آمار‌های نگران‌کننده دختران کار خالی از لطف نیست
اعلام آمار‌های نگران‌کننده و قابل‌تامل در روز جهانی کودکان کار که از سوی عضو شورای شهر تهران مطرح شد و آسیب جدی متوجه دختران کار که در این آمار مشهود بوده است و حل و فصل مشکلات این گروه از افراد جامعه که برعهده نمایندگان مردم در مجلس و همچنین مسئولان نهاد‌های مختلف درگیر با چنین موضوعاتی است در کنار مطالبات طبقه‌ای موفق از دختران ورزشکار و به صورت اخص بازیکنان تیم فوتسال که مطالبات ساده و قابل‌تاملی را در دیدار با معاون رئیس‌جمهور بیان کرده‌اند فضای مطالبه و نقد دغدغه‌های یکی از نمایندگان مجلس را که با نادیده گرفتن این سطح از درخواست‌های دختران درصدد تابوشکنی در ارتباط با حداقلی‌ترین خواسته این طبقه اجتماعی است، فراهم کرده است.
مشکلات کودکان کار دختر
دیروز و در جلسه اعضای شورای شهر تهران الهام فخاری، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران به مناسبت روز جهانی کودکان کار به اعلام آمار‌هایی در این حوزه پرداخت. فخاری در این جلسه گفت: «به اذعان برخی از کارشناسان بیش از سه میلیون کودک کار در ایران وجود دارد. این آمار به صورت تفکیکی در تهران حدود ۲۰ هزار کودک کار است، اما از آنجایی که این کودکان ثبت هویتی مشخصی ندارند نمی‌توان آمار دقیقی از آن‌ها ارائه داد.» فخاری در خلال صحبت‌هایش به اظهارات استاندار تهران اشاره کرد که گفته بود فقط ۴۰۰ کودک کار در تهران داریم؛ اما مدیر‌کل بهزیستی استان تهران با قید همان موضوع عدم‌اعلام دقیق آمار خاطر نشان کرده است هم‌اکنون در مراکز بهزیستی سه هزارو ۸۰۰ کودک کار و در مراکزی که تحت‌مالکیت شهرداری هستند هزار کودک کار نگهداری می‌شوند. نکته قابل‌توجه در سخنان فخاری اظهارات تفکیک‌شده او در ارتباط با آسیب‌پذیری جدی‌تر دختران در بین کودکان کار بود.
فخاری گفت: «بیشترین آسیب متوجه دخترانی است که به عنوان کودک کار در خیابان کار می‌کنند و ممکن است با طرح جمع‌آوری کودکان کار حتی تعداد ازدواج‌های زیر ۱۵ سال دختران به شکل تصاعدی بالا برود.»
وی در ادامه به بیماری‌های خاص متوجه این کودکان و به‌طور خاص ایدز اشاره کرد و گفت: «بنابر اعلام معاون قبلی وزیر بهداشت، طی مطالعه‌ای که روی هزار کودک در خصوص ابتلای آن‌ها به ایدز انجام شده مشخص شده است که ۵/۴ درصد این کودکان مبتلا به این بیماری خطرناک هستند.»
مضاف بر این آمار، رئیس مرکز ایدز کشور هم گفته است: «چهار تا پنج درصد کودکان خیابان به ایدز مبتلا هستند. در این راستا یک سوم کودکان مبتلا ۱۰ تا ۱۴ سال و دو سوم کودکان ۱۵ تا ۱۸ ساله هستند.» فخاری سابقه یک درصد دختران کار در مصرف مواد‌مخدر را هم از دیگر معضلاتی عنوان کرد که کودکان کار با آن درگیرند؛ موضوعی که رابطه مستقیمی با سطح سواد و درک و فهم اجتماعی این کودکان دارد. در این میان آمار ۷۲ درصدی بی‌سوادی یا کم‌سوادی این کودکان در کنار ۱۲ درصدی که اصلا به مدرسه نرفته‌اند به خوبی گویای این موضوع است.
ساعات طولانی کار کودکان در زمین‌های برنج‌کاری اطراف بهشت‌زهرا با حداقل دستمزد، کار در کارگاه‌های پرس‌کاری لب خط با تحمل انواع و اقسام آسیب‌ها و تنبیهات فیزیکی و روحی بخش دیگری از مشکلاتی است که این کودکان به خاطر فقر اقتصادی، بیکاری، اعتیاد، بد‌سرپرستی و نا‌آگاهی والدین و... با آن‌ها روبه‌رو هستند.
با نگاهی به اخبار موجود در آرشیو رسانه‌ها متوجه می‌شویم که سال‌های سال نهاد‌های دولتی و مسئول در این حوزه با اتکا به روش‌های گوناگون سعی در رسیدگی به وضعیت کودکان کار و ساماندهی آن‌ها داشته‌اند، اما حضور بین این کودکان و همکلامی با آن‌ها و مشاهده وضعیتی که در آن قرار دارند نشان می‌دهند این سیاست‌ها تا به حال مفید واقع نشده است. فرار کودکان کار از اتومبیل‌های گشت اجتماعی و اورژانس‌های اجتماعی هم تصدیق‌کننده این موضوع است که تا به حال برنامه مدون و مثمرثمری در این حوزه اجرا نشده است. شاید بشود گفت که نیازمند یک تابوشکنی در برخورد با چنین آسیب‌های اجتماعی به‌خصوص برای دختران کار هستیم.
قهرمانان نیازمند شغل
بعد از قهرمانی غرور‌آفرین تیم فوتسال دختران ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا آن‌ها به دیدار معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور رفتند؛ دیداری که سوای تعریف و تمجید‌های دوطرفه و استقبال و خداقوت‌گویی به دختران ایرانی قهرمان آسیا محفلی بود برای بیان آنچه ورزشکاران و قهرمانان دختر از دولت و مجموعه نهاد‌های سیاستی کشور می‌خواستند. در همین راستا مسئولان ورزشی حاضر در این مراسم و خود ورزشکاران و قهرمانان شروع به بیان خواسته‌های خود کردند. درنهایت آن خواسته‌ای که مشترک افتاد و همگی روی آن متفق‌القول بودند مقوله اشتغال و عدم‌وجود آینده شغلی مناسب بود؛ موضوعی که گویی در همان جلسه باقی ماند و همواره نیز نه‌تن‌ها مورد مطالبه این گروه که بقیه زنان جامعه است. احتمالا در این حوزه نیز نیازمند تابوشکنی نهاد‌ها و افراد مسئول هستیم تا وضعیت شغلی و معیشتی دختران بهبود پیدا کند.
دغدغه‌ای برای هیچ
بازگشت و بازخوانی آنچه به اختصار و گزینش شده گفته شده است نشان‌دهنده این موضوع است که باید مسئولان و در راس آن‌ها نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به عنوان اصلی‌ترین و اولین لایه نمایش و درخواست مطالبات وارد میدان شوند و با قانونگذاری و مطالبه خواسته‌ها و رفع مشکلات این مصائب را حل کنند. اما در لابه‌لای همین خواسته‌ها و کار‌هایی که از سوی مسئولان انجام نمی‌شود یک موضوع چنان واقع می‌شود که سطح دغدغه‌مندی و درخواست‌های گروه بزرگی از جامعه یعنی بانوان را به یک خواست ساده و بدون اولویت تقلیل می‌دهد.
پروانه سلحشوری، نماینده مجلس شورای اسلامی بعد از آنکه به عنوان یکی از مسافران روسیه برای تماشای بازی‌های تیم ملی معرفی شد و پس از کش‌و‌قوس‌های فراوان و انصراف و انکار‌های سایر نمایندگان با یک اعلام موضوع عجیب مبنی بر اینکه با هزینه شخصی‌اش این‌کار را می‌کند به سوژه‌ای خبرساز تبدیل می‌شود.
سلحشوری در گفتگو با یکی از رسانه‌ها می‌گوید: «جام جهانی روسیه را فرصتی مغتنم می‌دانم تا تابوی غیرقانونی و غیرشرعی ممنوعیت ورود زنان ایران به ورزشگاه‌ها که برخی با سلیقه‌های مردسالارانه خود ایجاد کرده‌اند، شکسته شود.»
سخنی که فارغ از صحت و لزوم بیان آن واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت؛ واکنش‌هایی که نه فقط از سوی یک طیف خاص؛ بلکه بسیاری از همان دخترانی که دغدغه‌هایی فراتر از ورود به ورزشگاه دارند و با توجه به جایگاه نماینده مجلس انتظاراتی فراتر از چنین به‌اصطلاح تابوشکنی را تصور می‌کنند به عنوان انتقاد مطرح شد و آنان هرگز حامی چنین تفکری نشدند که عایدی‌اش نزول سطح درخواست‌ها و دغدغه‌های اصلی آن‌ها بود.