فرزندان را در فضای مجازی رها نکنیم
یک روانشناس خانواده و نوجوان گفت: فضای مجازی در ایران بی محابا در اختیار همه افراد جامعه قرار گرفته؛ در حالی که بر پایه رویکردهای نوین تربیتی، اعمال محدودیت برای هر گروه سنی به ویژه کودکان پذیرفته شده است.
خبرگزاری ایرنا: یک روانشناس خانواده و نوجوان گفت: فضای مجازی در ایران بی محابا در اختیار همه افراد جامعه قرار گرفته؛ در حالی که بر پایه رویکردهای نوین تربیتی، اعمال محدودیت برای هر گروه سنی به ویژه کودکان پذیرفته شده است.
حسن عماری تاکید کرد: «آسیبهای فضای مجازی برای کودکان واقعی است». عماری یادآوری کرد: محدودیت در فرایند تربیت در همه جای دنیا اعمال میشود و امری پسندیده برای رشد کودک در فرایندهای مختلف جامعه پذیری به شمار میآید. وی با اشاره به گسترش وسایل ارتباطی نوین و در دسترس بودن این ابزارها برای آحاد جامعه افزود: خانوادهها در مورد شیوه استفاده از فضای مجازی حساسیت زیادی ندارند، مقاومت کمتری نشان میدهند، محدودیت قائل نمیشوند و فکر میکنند محدودسازی میتواند آسیب زا باشد و فرزندشان را از دنیای روز دور کند. عماری به چهار سبک فرزندپروری اشاره کرد و گفت: در سبک فرزندپروری مقتدر، نظارت و کنترل والدین بر فرزند زیاد است، اما مشورت با فرزند نیز وجود دارد. در سبک فرزندپروری سلطه جویانه، نظارت و کنترل شدید اعمال میشود، اما مشورت با فرزند وجود ندارد. «نظارتی در سبک فرزندپروری سهل گیرانه وجود ندارد، اما مشورت و اختیار به فرزندان داده میشود و در سبک فرزندپروری بی توجه، نه نظارت و نه اختیار عمل وجود ندارد و در واقع فرزند و والدین در ۲ قطب جدا از یکدیگر عمل میکنند و انسجام رفتاری ندارند». این روانشناس اضافه کرد: خانوادهها متناسب با سبک زندگی و روش فرزندپروری، فرزندان متفاوتی را تربیت میکنند. وی ادامه داد: بیشتر خانوادهها در مورد فضای مجازی چندگانه عمل میکنند و به دلیل نو بودن و ناشناخته ماندن بسیاری از پیامدهای فضای مجازی، سبک برخورد مشخصی ندارند و براساس طبقه اجتماعی خود رفتار میکنند.
* ضرورت برنامه ریزی برای فرزندان این متخصص روانشناسی خانواده و نوجوان در مورد بازی در فضای مجازی گفت: سرگرمی و آموزش ۲ مولفه بسیار مهم در بازیهای کودکانه به شمار میآید که البته در سنین پنج تا ۱۱ سال بهتر است بار آموزشی بازیها بیشتر باشد. عماری اضافه کرد: خانوادهها باید برای زمانهای بازی کودکان کنترلهایی داشته باشند، اما کنترل بدین معناست که والدین، عاملانه اقدام کنند یعنی علاوه بر محدودسازی استفاده از فضای مجازی یا بازیهای رایانه ای، برای دیگر ساعتهای فرزندان نیز برنامه ریزی داشته باشند. «امروز بسیاری از خانوادهها برای فرزندانشان به بهانه مشغله زندگی، وقت نمیگذارند؛ هرچند ممکن است هزینههای بسیاری برای اوقات فراغت آنان صرف کنند، اما باید بدانند پرورش کودکان به عنوان ثمره زندگی در هر خانوادهای در گرو توجه به آنان است». عماری تصریح کرد: خانوادهها باید از دوران کودکی به فرزندان آموزش دهند برای گذران فراغت، انتخابهای هوشمندانه داشته باشند؛ مثلا هنگام خرید بازی به رشد توانمندیهای خود توجه کنند یا زمانی که میخواهند به کودک جایزه بدهند و او را تشویق کنند، بازیهای آموزشی هدیه دهند.