سکانس اصلی پروژه‌سند۲۰۳۰ را«ماه عسل»تکمیل کرد

روزنامه جوان: حضور یاسمین اشکی در برنامه ماه عسل یکی از اصلی‌ترین قطعات سناریویی را تشکیل می‌دهد که وقتی آن را در کنار چند ماجرای پرسروصدای رسانه‌ای اخیر کشور می‌گذاریم به سرنخ‌های جالبی می‌رسیم.

سکانس اول: عوامل رسانه‌ای ضد انقلاب و در رأس آن‌ها مسیح علی‌نژاد در شبکه‌های اجتماعی از تجاوز یک ناظم به ۱۶ دانش‌آموز در یکی از دبیرستان‌های تهران خبر می‌دهند؛ فیلمی که با موبایل گرفته شده مردی را با دستبند نشان می‌دهد در حالی که قاب عکسی از امام خمینی (ره) در پشت سرش قرار دارد و فیلمبردار اصرار زیادی دارد که قاب عکس امام از کادر بیرون نزند. صدا‌هایی از خارج کادر به گوش می‌رسد که به مرد ناسزا می‌گویند و او نیز سعی دارد از خود دفاع کند. سلبریتی‌های احساساتی طبق معمول یکی پس از دیگری فیلم مورد نظر را در شبکه‌های مجازی با مخاطبانشان به اشتراک می‌گذارند و طبیعی است که افکار عمومی از این ماجرا جریحه‌دار می‌شود. سکانس دوم: شبکه‌های اجتماعی از جمله توئیتر با داغ کردن هشتگ‌هایی اجرا نشدن سند ۲۰۳۰ در کشور را عامل اصلی بروز و ظهور حوادثی، چون تجاوز به پسران در دبیرستان اعلام می‌کنند. لشکر اکانت‌های فیک به کار می‌افتند تا هشتگ metoo را از سمت غرب به ایران گسیل کنند. هرچند استفاده کنندگان از این هشتگ فارس زبان هستند و ایرانی، اما لوکیشن ۷۰ درصد آن‌ها بیرون از ایران است. آن‌ها با درج هشتگ سند ۲۰۳۰ مثلاً اقدام به ذکر خاطراتشان درباره تجاوز‌های جنسی می‌کنند. مصداق تجاوز هم هرچیزی می‌تواند باشد، حتی تجربه‌ای از بد نشستن فردی روی صندلی تاکسی. سکانس سوم: برنامه پرمخاطب ماه رمضانی ماه عسل میزبان فردی به نام یاسمین اشکی می‌شود. دختر جوانی که اعلام می‌کند در حال آموزش به کودکان ایرانی در زمینه آشنایی با موضوعات جنسی (آشنایی با بدن و...) برای پیشگیری از آسیب‌های اخلاقی است. یاسمین مبتلا به یک بیماری خودایمنی بسیار نادر است که نشانه‌هایش شبیه ایدز است. او بیماری‌اش را ژنتیکی مطرح می‌کند ولی اساس حرف او آموزش برای پیشگیری انتقال از طریق رابطه جنسی است. او در ادامه از خطر بیماری دستگاه تناسلی می‌گوید که بعضی از انواعش عامل سرطان است و مدعی می‌شود یک سونامی خطرناک طی ۱۰ سال آینده زنان و مادران ایرانی را تهدید می‌کند، لذا باید کودکان ایرانی واکسن پیشگیری از ویروس آن بیماری تناسلی را دریافت کنند. به همین منظور و با همراهی برنامه ماه عسل، به‌عنوان یک سلبریتی در حوزه آسیب‌های اجتماعی معرفی و از مردم تقاضای کمک مالی می‌کند. اطلاعاتی که ویکی پدیا درباره یاسمین اشکی می‌دهد ناچیز است و البته مبهم. به این جمله دقت کنید «او وقتی تصمیم گرفت اطلاعاتی راجع به بیماری‌اش جمع‌آوری کند، متوجه شد که اطلاعات درباره بیماری‌های آمیزشی مثل ایدز بسیار اندک است. سپس به همراه دوستانش در صدد راه‌اندازی وب‌سایتی برآمد که اطلاعاتی راجع به سلامت جنسی ارائه دهد.» سکانس چهارم: گریزی بزنیم به ماجرای مدرسه، یک منبع آگاه اعلام می‌کند که ناظم مدرسه تاکنون به تجاوز به دانش‌آموزان اعتراف نکرده و گفته فقط به آن‌ها فیلم غیراخلاقی نشان داده است. از سویی ادعای تجاوز توسط شاکیان مطرح نشده است و هنوز مدارکی برای اثبات این اتهام به دست نیامده، اتهام این مرد تاکنون فقط ترغیب و تشویق به فساد و فحشاست و مدارکی که باعث ثبت اتهام جدید در پرونده شود به دست نیامده است. این پرونده پس از آن تشکیل شد که مادر یکی از دانش‌آموزان فیلمی را در گوشی موبایل فرزند خود دید و با پیگیری موضوع فهمید فیلم از طریق ناظم مدرسه به دست پسر نوجوان رسیده است. سکانس پنجم: با یک سرچ ساده در اینترنت می‌توان دریافت که مصرف واکسنی که اشکی از لزوم رواج آن در کشور سخن می‌گوید سال‌هاست در اسرائیل به دلیل نتایج مخربی که روی زنان داشته ممنوع اعلام شده است. اسرائیل به لحاظ پزشکی رژیم بسیار پیشرفته‌ای است. سکانس مجهول: آیا برنامه پربیننده ماه عسل آگاهانه اصلی‌ترین پازل سناریویی را تکمیل کرده که اجرای سند ۲۰۳۰ در کشور را هدف قرار داده یا عوامل این برنامه ناخواسته در چنین تله‌ای گرفتار آمده‌اند. این سؤال بسیار مهمی است.