حکایتى از تأثیر دعاهاى صحیفه سجادیه
یکى از علماى بزرگ شیعه در ارتباط با صحیفه، داستانى را براى من نقل کرد که شنیدنى است. ایشان مى فرمودند: در زمان مرجعیت آیت الله العظمى اصفهانى، با یکى از افراد اهل دل در ایام تبلیغ به بصره آمدیم و براى شیعیان بصره مدت زیادى معارف قرآن و اهل بیت علیهم السلام را بیان کردیم...
خبرگزاری حوزه: استاد حسین انصاریان از خطبای مشهور حوزه علمیه، در سخنانی با اشاره به داستانی با موضوع صحیفه اظهارداشت: زمان تبلیغ که تمام شد، بلیط قطار گرفتیم که از بصره به بغداد بیاییم و از بغداد نیز با ماشین به نجف برویم. مى گفت: من سید بودم و رفیقم شیخ. وقتى در کوپه قطار مستقر شدیم، دیدیم پنج جوان با خانمى جوان وارد کوپه شدند. نشستیم. در همان مرحله اول براى ما معلوم شد که این خانم به هیچ کدام از این پنج نفر محرم نیست و از دوستان این هاست و همگى اهل گناه هستند و این خانم را براى عیش و نوش در اختیار دارند. تا قطار حرکت کرد، این‌ها شروع به زدن و این خانم نیز در میان کوپه، شروع به رقصیدن و خواندن کرد. خیلى شلوغ بود و جایى نبود که ما جاى خود را عوض کنیم. در محاصره افتاده بودیم. مجلس نیز مجلس حرامى بود و نشستن ما هم حرام. نمى توانستیم پیاده شویم؛ چون تا ایستگاه بعدى فاصله زیادى بود.
مى گفت: من به این دوستم گفتم: توانش را دارى که امر به معروف و نهى از منکر کنى تا این‌ها آرام شوند؟ گفت: با چهره اى که این‌ها دارند و کارى که این‌ها مى کنند، من مى ترسم حرف بزنم.
گفتم: پس من وارد مبارزه مى شوم. گفت: آن‌ها شش نفر هستند و اگر درگیرى به وجود بیاید، قطعاً شکست با توست و ممکن است زخمى یا کشته شوى. گفتم: نه، من از طریق درگیرى وارد کار نمى شوم. آن وقتى که ایشان این داستان را براى من تعریف مى کرد، نزدیک به نود سال داشت و اکنون نیز زنده است و از صد گذشته است، اما در همان سن نودسالگى، صداى او خیلى دلربا و زیبا بود. عمرش را در راه خدا، قرآن و اهل بیت علیهم السلام هزینه کرد و جداً از اولیاى خدا و شخصیتى با کرامت است.
تأثیر صداهاى خدایى بر نفوس
ایشان مى گفت: گره بقچه ام را باز کردم و تنها کتابى که به بصره برده بودم، «صحیفه سجادیه» بود. صحیفه را باز کردم و دعاى مربوط به توبه امام زین العابدین علیه السلام را که بسیار فوق العاده است، شروع کردم با صدا خواندن. آن‌ها داشتند مى زدند و مى رقصید. کم کم آن خانم به صداى من توجه کرد. صداى خوب، با حال، مؤثر، نافذ، البته صدایى که از جان، قلب، نفَس و گلوى پاک بیرون بیاید، قطعاً اثر دارد. مگر این که نیروى اثرگیرى طرف مقابل نابود شده باشد. چه صدایى بالاتر، بهتر و پرقیمت‌تر از صداى خدا که صوت قرآن است و چه صدایى پاک‌تر از صداى انبیا، امامان و اولیاى خدا؟ ما نیز مى توانیم در حد خودمان، صدایى را در طول صداى آن‌ها پیدا کنیم. صدایى که اگر زمینه اثرگیرى طرف مقابل نابود نشده باشد، اثر بگذارد.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر استاد انصاریان